Łyżeczkowanie

Miałam napisać jak u mnie w pracy, wróciłam do pracy Ale tylko na troche, mój ukochany tata trafił do szpitala więc wzięłam krótki urlop, mój tata niestety zmarł, życie mi się zawaliło...

To wszystko bardzo przykre, nie ma słów na pocieszenie, pozostaje tylko wierzyć, że czas naprawdę z biegiem, powoli zabliźnia rany...

Wczoraj wieczorem minął tydzień od zabiegu, unikałam go "jak ognia"... Po stwierdzeniu ciąży obumarłej (8t6dz), pozostawiono mi dwa wyjścia, skierowanie odrazu na zabieg, bądź czekanie na naturalne rozwiązanie... Wybrałam drugie wyjście, czekałam 3 tygodnie i się nie doczekałam, tak jak przed stwierdzeniem obumarcia, tak i po nim, czułam się - fizycznie - dobrze, żadnych krwawień, plamień... NIC. Skontrolowałam się u kolejnego lekarza, po czym trafiłam na dzień następny do szpitala. Na sali leżałam z 4 innymi kobietami, wszystkie na ten sam zabieg... Po indukcji tabletkami, po ok 5,5h nagle się wszystko zaczęło, zabieg w trybie pilnym wykonano tego samego dnia, bowiem lekarz stwierdził, iż w takim tempie, do rana, to się wykrwawie... Wszystko zaczęło dziać się tak szybko, pamiętam to uczucie "odrętwienia", strachu już na fotelu, i to najboleśniejsze w życiu badanie tuż przed samym zabiegiem... Mimo, że doskonale wiedziałam, na czym polega zabieg, to jednak zabrakło paru zdań... Paru słów ze strony wszystkich tych osób obok, paru słów empatii, zrozumienia... Zresztą, jak widać wszędzie jest z tym problem Ciągle mam przed oczami obraz szpitala, jak film... Wybaczcie, że się rozpisałam, ale dopiero tak naprawde mogę o tym wszystkim mówić, pisać... Do domu wyjście na następny dzień, tak naprawde 4 dni po krwawienie, a raczej "brudzenie", delikatne tylko pobolewanie brzucha... Za tydzień - mam nadzieję - odbiór wyników hist-pat, które i tak nic nie wniosą, ale odrazu pędze na kontrol do gina, by podejrzał, jak tam w środku wszystko wygląda...

Dobrze, że są takie miejsca, jak to... Dzięki lekturze ovu, jakoś tak łatwiej to wszystko poskładać w całość...

Pszczoła , strasznie Ci współczuje.. Tyle nieszczęść na raz

pszczola10- wiem jak sie czujesz,bo przechodzilam nie dawno przez to samo co ty. Trzy lata temu odszedl moj tata.. Tego roku w lipcu smierc mamy,w wrzesniu poronienie ..a w pazdzierniku trafil moj dziadek do szpitala..byl umierajacy,na szczescie to nie skonczylo sie zle,bo z tego wyszedl..Nie widzialam dalszego sensu do zycia..Moj maz byl caly czas przy mnie, gdyby nie jego wsparcie, to nie wiem co by zemna dzisiaj bylo..Majac 24 lata nie mam ani mamy ani taty i od ponad 3 lat spedzamy z mezem sami wigilie..no czasami z tescmi..ale to calkiem co innego..Bardzo czesto snia mi sie rodzice( w czasie poronienia,przysnila mi sie mama..przyszla mnie pocieszyc..tak to odebralam, dlatego mysle ze wszystko wokol nas dzieje sie z jakiegos powodu..Bog nie daje nam cierpien,on je tylko dopuszcza i na tyle na ile zdolamy je zniesc (czyli nie dopuszcza na nas niczego ponad nasze sily..Nie mozemy sie poddawac ..przytulam cie wirtualnie,po burzy zawsze wychodzi slonce =)Kiedys przyjda lepsze dni itylko takich tobie zycze ;*

Pszczoła, tak mi przykro...
Boże, gdzie Ci ludzie stracili rozum ?! Zwalniać kobiety po poronieniu (dla których często powrót do pracy staje się leczeniem) i/lub po innych tragediach rodzinnych.
Rany, aż się znowu popłakałam...

Bardzo mi przykro dziewczyny,tule was mocno Czesto nieszczęścia przyciagaja kolejne nieszczęścia. Wierze ,ze wraz z konce 2014 roku wszystko ,co zle się skończy,i 2015roku w końcu wszystko zacznie się nam wszystkim ukladac.

Pszczola10 wierze,ze jesteś silna kobieta,i ze w końcu los się do Ciebie uśmiechnie i wszytsko zacznie Ci się ukladac,to strasznie smutne ,co Cie spotkalo,ale nie możesz się poddawac,nie możesz poglebiac się w smutku,by nie wpedzilo Cie to w depresje.Jestes wspaniala i silna kobieta i będziesz jeszcze tak samo szczesliwa jak na początku lipca( w dniu swojego slubu) ja w to wierze i Ty musisz tez w to uwierzyć będę Ci dopingować ,przysyłam dużo pozytywnej energii :*

Ja w Ciebie wierze teraz w niebie masz dwa Anioly które na pewno nie pozwola by więcej nieszczesc Ciebie spotkalo! sciskam z calych sil i pisz kiedy będzie Ci zle :* skup się teraz tez na sobie i swoich przyjemnościach,sprubuj zrobić cos dla siebie,co sprawi Ci troszkę radości :*

pszczola10- tak jak sama piszesz, musisz zebrac sily i wspierac mame,smutne to,ale ona tylko tobie zostala, i napewno bardzo potrzebuje twojego wsparcia..Tez przez to przechodzilam z mama gdy tata odszedl. Do dzis mowiac o tym kroi mi sie serce,ale musimy wierzyc ze w krotce nadejda lepsze dni..Miejmy nadzieje ze nowy rok nam je przyniesie A bol ktory w tobie masz po stracie taty zostanie przy tobie na zawsze, ale uwierz ze z biegiem miesiecy... lat .. bedzie lepiej.

Dziewczyny od czego zależy czy będzie trzeba robić zabieg czy nie ? Jutro rano mam się zgłosić do szpitala z obumarłą 2 tygodnie temu, do tego czasu nie mam żadnego krwawienia bóli nic. Byłam na usg w piątek dla potwierdzenia i miałam już dużego krwiaka trofoblast już się odklejał jednak krwawienia dalej nie ma.

To zależy czy macica się sama oczyści do końca czy nie, jeżeli nie to jest łyżeczkowanie.

No to raczej u mnie się nie oczyści. W drugiej ciąży organizm chociaż podjął próbę wydalenia ciąży bo miałam skurcze macicy i lekkie krwawienie i dopiero wyladowalam w szpitalu A tym razem tak jak pisałam wyżej nic się nie dzieje. Martwi mnie to. Umrę tam jutro

Ja zaczęłam krwawić i miałam łyżeczkowanie. Nie wspominam tego źle, zabieg i do domu.

.

No i jak u Ciebie,musiałaś mieć łyżeczkowanie?

U mnie ponad tydzień temu potwierdziło się że mam puste jajo, najpierw miałam jechać do szpitala,ale inny gin mnie zbadał w środe i powiedział żebym jeszcze poczekała bo śluzówka zaczyna się łuszczyć więc do tygodnia powinnam sama poronić,no i dziś się zaczęło krwawienie bardzo słabe i mocne skurcze z rana,wziełam tabletkę przeciwbólową,pózniej jeszcze drugą i trzecią,ból ustąpił ale krwawienie też skąpe,zero skrzepów więc na pewno jeszcze się nie wyczyściłam. Chciałabym mieć już to za sobą,bez łyżeczkowania.

Nie denerwuj się, ja po pustym jaju zaczęłam lekko krwawić w sumie tyle co przy siusianiu.Potem następnego dnia trochę mocniej( jak na bardzo obfity okres) nie było dużo skrzepów .I tak tydzien.Także ważne, że się zaczęło .

Dzięki za odp.a napisz mi jeszcze czy po tygodniu takiego krwawienia sama się wyczyściłaś? A bóle miałaś mocne,czy takie okresowe?

Mocniejsze niż okresowe ale dało się wytrzymać .Ja mam niebolesne okresy także ciężko mi porównywać.Tak ja oczyściłam się sama.Tak z 3 dni po skończonym krwawieniu byłam u lekarza i powiedział, że jest ok po następnej miesiączce mogłam się starać.Więc obserwuj się.

Czytasz w moich myślach,bo właśnie miałam się pytać kiedy iść na wizytę. Dzięki za odpowiedz.
Jak miałaś to puste jajo to robiłaś pózniej badania genetyczne?
Kurde teraz dopiero zauważyłam że miesiąc temu jeszcze byłaś w ciąży...

Ja to jajo miałam jako pierwszy nie wypał i nie badałam się po tym w ogóle.Bo lekarze mowili, że tak bywa .Ty biedna widzę , że masz już dwa poronienia z rzędu więc myślę , że warto szukać przyczyn.Ja jestem w trakcie badań i dużo cierpliwości trzeba

Współczuję Ci. Ile masz lat? Ja już mam 39. Mam już dorosłego syna z pierwszego małżeństwa,mój obecny mąż też ma syna z pierwszego małżeństwa,a razem coś nam nie wychodzi. Będziemy robić badania genetyczne,ale prawdę mówiąc to tracę nadzieję że jeszcze zostanę mamą.Tłumaczę sobie to tym że jak by się miało dziecko urodzić chore to lepiej że go niema.
Czas pokaże, badania mogę porobić i tak mnie to nic nie kosztuje po drugiej utracie ciąży.