Poród martwego dziecka - tęczowa ciąża i tęczowe dziecko

KaroKaro to dziwne ale miałam coś podobnego. Może wynika to z tego, że nasze poprzednie ciąże nie były donoszone? Nie wiem… Całe szczęście, że to mija z czasem…

Dziękuję Krysia ❤️

Hej dziewczyny, bardzo chciałabym się znaleźć w tym wątku z Wami. Mamy zielone światło od grudnia, już drugi cykl starań i nic.
Jak to wyglądało u Was? długo się staraliście? Jak przetrwać ten ciężki czas kiedy się nie udaje?

Cześć Molusia, myślałam o Tobie ostatnio. Dobrze, że się odezwałaś ❤️
U nas udało się w 5cs po stracie i przyznaje, mimo, że to nie był jakiś długi okres czasu to psychicznie było ciężko po każdym nieudanym cyklu. Chyba nie ma złotej rady jak przetrwać ten czas.. trzeba znaleźć w sobie siłę by iść do przodu, mimo tego co nas spotkało. Bardzo Wam kibicuje❤️🌈

AnnaAneczka, jak się czujesz?

Molusia, oby szybko się udało... unas starania zaczęliśmy w styczniu, potem wyszło że ivf... wiem jak trudny jest każdy nie udany cykl... jak przetrwać nie wiem, mi chyba pomogła praca, mimo że nie czułam już takiej frajdy jak wcześniej... no i psycholog, ale taki pracujący właśnie z kobietami po stratach, nie mogącymi zajść i w ciążę.. chodziłam tam też całą ciążę...

Molusia88 w takim razie trzymam kciuki i czekam tu na dobre nowiny♥️
A co do przetrwania czasu starań to chyba Cie nie pocieszę, bo u mnie okres równał się czarnej rozpaczy i powodował nawrót całego bólu związanego ze strata Synka😥 trwało to u nas 3 cykle i niestety nie wspominam tego czasu najlepiej...

Ja aktualnie mam doła, bo okazało się że mam połpaśca... jakby było mało zmartwień to jeszcze to musiało się przyplątać. Zadzwoniłam odrazu do mojej ginekolog, bo na POZ lekarka bała mi się cokolwiek przepisać jak postawiła diagnozę. Mam brać hascovir i się nie martwić na zapas, bo to jest 2gi trymestr więc najbezpieczniej na takie choroby wirusowe, najgorszy byłby pierwszy albo końcówka ciąży... ale jak tu się nie martwić skoro wszędzie się słyszy że to groźny wirus dla kobiet w ciąży🥺

Ale Ci się przytrafiło bardzo współczuje, kolejny dodatkowy stres. Mam nadzieje, ze przejdziecie to choróbsko bez żadnych powikłań ✊🏻 jakie masz objawy?

Tez mam taka nadzieje Aliya. W środę zaczęła mnie swędzieć skóra na plecach i pojawił się taki zaczerwieniony placek, myślałam że to podrażnienie od bielizny, w sobotę doszedł ból i drażliwość połowy pleców. Całe szczęście że ten wykwit nie jest jakiś duży ( 4x5cm ) i że biorę już leki to jest szansa że więcej tego sie nie pojawi. Nie mam żadnej gorączki, osłabienia ani objawów podobnych do przeziębienia.

Karokaro, współczuję, wiem że dodatkowy stres nam niepotrzebny... ale będzie dobrze... najważniejsze jak mówisz, że nie na początku u nie ma końcu ciąży... reszta zajmą się lekarze... trzymam kciuki za Was i wierzę że za chwilę będzie to tylko kolejny niepotrzebny i zapomniany stres...

Molusia, nam się udało w drugim cyklu starań, a w 3 od porodu. Trzymam mocno kciuki. 🍀 Ale ta ciąża wykończy mnie psychicznie...

Aliya, fizycznie nie najgorzej. Psychika mi już siada. W poniedziałek Mała słabo się ruszała. W nocy w ogóle nie reagowała na zaczepki. Myślałam, że zawału dostanę. Dopiero jak się cukru najadłam (nie mam nic w domu słodkiego, bo cukrzyca ciążowa) to po kilkunastu minutach się odezwała. Aż się popłakałam z nerwów.

Rano odwołali mi wizytę u ginekologa, na którą czekałam jak na zbawienie, żeby dowiedzieć się, że wszystko jest dobrze. Mam dopiero w piątek.

Potem lekarka rodzinna naskoczyła na mnie, że jestem nieodpowiedzialna skoro drugi raz w ciąży jestem chora i strata pierwszej nic mnie nie nauczyła. Bo nadal nie dbam o siebie. Zasugerował, że odejście Wiki to moja wina,bo o siebie nie dbałam. Powinnam się izolować, z nikim nie widywać, iść od razu na zwolnienie... Nie chciała nic mi przepisać, bo ona nie wie czy można w ciąży tyle antybiotyków przyjmować. Dr hab nauk med.... i ona nie wie. Kpina z pacjentów. Padło bardzo dużo przykrych słów, wyszłam z gabinetu roztrzęsiona i zapłakana. A mam zapalenie krtani i kaszel. Nic więcej. Dzisiaj napiszę skargę na nią do przychodni, do rzecznika praw pacjenta i do NFZ. Nie podaruję. Cały wieczór mnie telepało z nerwów.

KaroKaro, zdrowiej szybko. Na szczęście półpasiec nie jest tak groźny, bo ospę już przechorowałaś. Staraj się nie drapać tej zmiany, dużo odpoczywaj.

Ja bym zabiła...
Jak można matce po stracie mówić że jest winna? Mam nadzieję że nie uwierzyłas w te bzdury...
Ja pracowałam do końca października, mała umarła kilka dni później... to też moja wina?
Lekarz nie wie co może przepisać? 😱
Dla mnie podstawa u lekarza było zaufanie... miałam cudownego ginekologa i hematologa którzy bardzo mi pomogli... Nie wyobrażam sobie żeby jakikolwiek lekarz powiedział mi coś takiego... co to za lekarz co nie, że podstawa jest brak zbędnego stresu w ciąży... współczuję idioty, ale staraj się nie przejmować takimi... Ja usłyszałam nie dawno os bardzo mądrego człowieka, że "najlepsze co można zrobić w takiej sytuacji to nie słuchać idiotow".
Jak się czujesz? Mam nadzieję że już lepiej...

Dziekuje za dobre slowo dziewczyny♥️

AnnaAneczka koniecznie złóż skargę tak jak piszesz. Jak można tak perfidnie stresować kobietę w ciąży i to jeszcze będąca w naszej sytuacji...
Nie chcę tej baby w żaden sposób tłumaczyć, ale w naszym kraju to jest chore że interniści boją się leczyć kobiety ciężarne. Ze świecą szukać takiego, który weźmie sprawę w swoje ręce i zacznie leczyć. Ja akurat miałam na tyle komfortowa sytuacje po wizycie na POZ, że mogłam odrazu zadzwonić do mojej ginekolog, ale co w sytuacji kiedy kobieta nie ma takiej możliwości i w dodatku na wizytę u ginekologa musi czekać kilka dni? Jedna wielka kpina

Krysia, tak już lepiej.
Jak zazwyczaj jestem wyszczekana, tak wczoraj mnie zamurowało. Nikt nigdy w tak otwarty sposób mnie nie zaatakował i nie próbował wmówić winy. I to kobieta kobiecie...

KaroKaro, wiem, że się boją. Ale wystarczy od czasu do czasu odświeżyć wiedzę. Większa część internistów zakończyła swoją edukację na stażu i egzaminie specjalistycznym.

O dziwo kobiety mają mniej empatii niż faceci... zauważcie, że np kobiecie w ciąży prędzej facet ustąpi miejsca w autobusie czy kolejce w przychodni...
Ja w ciąży trafiłam na IP to mi powiedziała ginekolog ze ja też to śmieszy, że jak kobieta w ciąży idzie do lekarza to odsyłają do ginekologa, cokolwiek by jej nie było...
Życzę zdrowia i obyś nie spotkała już takiego lekarza...

Niestety zauważyłam, że kobieta kobiecie wilkiem...

Wczoraj miałam ostatnią wizytę przed porodem. Asia waży ok 3200 gramów, przepływy bardzo dobre, łożysko II stopień dojrzałości. Dostałam skierowanie na indukcję na 13 lutego. Bardzo się boję tej końcówki. W nocy prawie nie spałam. Powinnam jeszcze kilka rzeczy dokupić, a nie mam odwagi.

Bardzo gartuluję i trzymam kciuki za szczęśliwe rozwiązanie... Pomimo tego, że nasza historia jest bardzo podobna, to na dzień dzisiejszy nie jestem w stanie wyobrazić sobie, co czujesz i ile obaw w Tobie... Myślę o tym, jak będzie jak nam się uda, jak psychicznie to zniosę, ale chyba nie da się przygotować.

A moze te zakupy w małym stopniu zajmą Twoją głowę Czekamy na dobre wieści ❤️🍀🌈

Nie da się przygotować. Może źle zrobiłam, że nie spotkałam się z psychologiem. Teraz to już pozostaje czekać. A te dni będę bardzo trudne. Za chwilę będzie rok jak poczułam ostatnie ruchy Wiktorii, rok jak dowiedziałam się, że jej serduszko nie bije, rok jak czekałam na poród, rok jak ją urodziłam i rok jak ją pochowaliśmy.

AnnaAneczka, zachowanie lekarki dramat dobrze, że tego tak nie zostawisz…
Mam nadzieje, ze ten ostatni tydzień szybko i w miarę spokojnie Ci minie. A może Mała zdecyduje się wyjść wcześniej?

U nas dzisiaj mija 10miesiecy od porodu. Nie ma dnia żebym nie myślała jaki by był, jakby teraz wyglądał itd. ostatnio na spacerze usłyszałam jak kobieta wolała chłopca imieniem mojego syna, które wydawało mi się dość rzadko spotykane. Pękłam i długo nie mogłam się pozbierać.

Potwierdzam, nie da się przygotować... czas też niewiele pomaga, ja ponad rok po śmierci małej czekałam ma ciążę, u psychologa była, trochę pewnie pomogło, ale nadal było ciężko... w ciąży ten mój 27tc traktowałam jak tydzień, w którym wszystko będzie przesadzone, czułam się, tak, jakby coś mówiło, że jeżeli cokolwiek ma sie wydarzyć, to właśnie wtedy...

Ja nigdy nie słyszałam dziecka o tym imieniu, ale mam kilka koleżanek w moim pokoleniu i też było mi ciężko słyszeć, czy wymawiać imię.
Ja jeszcze czułam głupia zazdrość o każdą dziewczynkę... Jak się chłopiec rodził, bolało mniej... a jak ma złość wokół pojawiały się wtedy przeważnie dziewczynki ...

Męża siostrzenica urodziła synka, dała mu na imię Wiktor. Byliśmy u nich, ale nie wzięłam małego na ręce. W domu telepalam się jak w gorączce.

Mój Synuś (*) też Wiktor 🥺
Masz prawo do takich reakcji, podziwiam, że dałaś radę w ogóle pójść, zobaczyć, widzieć ich radość...

Ale zaraz będziesz tulić swojego Okruszka ❤️