CZERWCOWE TESTOWANIE ;-)

Hej dziewczyny.
Czytałam trochę to, co pisałyście i rozumiem doskonale, jak to jest czekać na dwie kreski i już tracić nadzieję... ja też już ją traciłam.

A moja droga do dwóch kresek też była dość kręta. Zaczęło się od stwierdzonego PCOS, byłam stymulowana clo, bo lekarz stwierdził, że mi nie rosną pęcherzyki, brałam ovitrelle, żeby mi pęcherzyki pękały, bo raz miałam cykl, gdzie mi pęcherzyk nie pękł, tylko zamienił się w torbiel, kasy wydawałam strasznie dużo na monitoringi, leki, zastrzyki, kij wie co jeszcze. No i nic się nie działo... Niby hormony miałam w normie, ale ciąży jak nie było, tak nie było. Zapisałam się nawet z mężem do kliniki niepłodności, gdzie dostałam skierowanie na drożność jajowodów (to było moje 3 skierowanie na drożność od 3 lekarza), bo lekarz stwierdził, że już w sumie nic innego mi nie zostało, skoro prawie rok czasu nic się nie udaje. Przechodziłam przez zioła ojca Sroki, piłam inofolic, mąż robił dwa razy badanie nasienia - wyniki bardzo dobre, mimo to i tak kupiłam mu tabletki Fertilman, używaliśmy w dni płodne żelu Conceive plus, no też od cholery rzeczy próbowaliśmy. W końcu nadszedł czas, gdzie już straciłam wiarę w lekarzy i postanowiłam na własną rękę przyjrzeć się wszystkim moim badaniom, wynikom, wykresom i zauważyłam jedną rzecz - moja faza lutealna trwała za krótko. Książkowo temp. w drugiej fazie powinna utrzymywać się minimum 12 dni na wysokim poziomie, a u mnie 8 dnia wyższych temp. już spadała do linii podstawowej, albo 9 dnia... i to mnie zaniepokoiło. Wtedy też z tymi moimi obserwacjami wybrałam się prywatnie do kilku ginekologów, którzy powiedzieli, że sobie wymyślam, że wszystko jest super, dobrze i w ogóle. Jedynie ten z kliniki niepł. powiedział, że nie wygląda to najlepiej, ale MIEŚCI SIĘ W NORMIE. Wtedy to spytałam, czy on naprawdę uważa, że spadek 9dpo poniżej linii podstawowej świadczy o tym, że moja faza lutealna jest w normie, a on to potwierdził. Nie zgadzałam się z nim absolutnie, mimo to jego opinię potwierdziło jeszcze 2 ginekologów i na moją prośbę o przepisanie progesteronu pukali się w głowę twierdząc, że wszystko jest u mnie w normie.
W pewnym momencie totalnie się poddałam, ale szukałam w internecie dobrego ginekologa-endokrynologa, który miałby też bardzo dobre opinie i postanowiłam, że to będzie ostatni gin. do którego pójdę przed drożnością, na którą już wiedziałam, gdzie się zapiszę, ale zanim do niego poszłam na wizytę, napisałam mu megadługiego maila z opisem wszystkich moich badań, wysłałam mu moje wykresy, opisałam całą historię brania clo i innych rzeczy i on mi odpisał, że ja mam rację - że lekarze powinni mi przepisać duphaston, bo moja faza lutealna na pierwszy rzut oka wygląda bardzo źle - stwierdził u mnie niedomogę ciałka żółtego.
Poszłam do niego, przepisał mi dupka i w tym właśnie cyklu udało mi się zajść w ciążę. Brałam też od jakiegoś czasu koenzym Q10, który podobno też jest na polepszenie komórek jajowych. To był cykl bez monitoringów, dupka zaczęłam brać 3 dnia wyższych temp. i się udało
Chciałam wam pokazać, że znalezienie dobrego lekarza, ale też i drążenie "samemu" musi iść ze sobą w parze, bo lekarze naprawdę nie muszą się znać na wszystkim, a ci do których chodziłam niestety potwierdzają tą regułę.

Udało mi się zajść w ciążę po ponadrocznych staraniach, dla mnie to trwało za długo.

Życzę wam wszystkim dwóch kreseczek

Ja jutro ide na bete, choc to moze za wczesnie bo dzis jest 4 dpo, ale strasznie mnue ciekawosc zzera. Jezeli nic nie wyjdzie, to powtorze za tydzien.

Moja kumpela zaszla w ciaze po 3 miesiacach staran. Nie liczyla kiedy ma dni plodne, nie mierzyla temperatury, niw robila testow owulacyjnych. Po prostu codziennie albo przynajmniej co drugi dzien mieli przytulanko. Wiem, ze nie u wszystkich codziennie jest to mozliwe. Ale czasem lepiej wrzucic na luz, faktycznie nic nie dzieje sie bez powodu