GRUDNIOWE TESTOWANIE 2017

JA korzystam

Ja też tak miałam dziewczyny... we wrzesniu planowałam urlop i czekałam do ostatniej chwili a co jak bede w ciazy? i dobrze ze pojechaliśmy bo w ciązy nadal nie jestem...

Dziś jest lepiej. Idę na fitness uwolnić endorfiny wczoraj poplywalam na basenie dziś poćwicze i wracam do moich kryminałów. Uwielbiam czytać...

Dzięki dziewczyny... Normalnie kocham Was wszystkie

Magda nie krzycz już się ogarniam

Chyba każda z nas tak miała heh... KAL nawet nie myśl że damy Ci tutaj smutać i się załamywać !!Kochana głowa do góry i jedziesz dalej z podwójna siła , przecież wiesz że jakoś się ułoży i będzie dobrze Każda ma takie momenty że już chciałby odpuścić , bo nie daje rady ale nie wolno się poddawać !! Na każdą z nas przyjdzie czas i w końcu będziemy mogły się cieszyć swoimi fasolkami Moim zdaniem trzeba się cieszyć każdym dniem na maxa i wyciągać z niego to co najlepsze

Doskonale Was rozumiem dziewczyny - ja też chciałam podporządkować życie pod planowanie ciąży - chciałam schudnąć, zadbać o kondycję, przestać pić alkohol... Ale przede wszystkim podporządkowałam mój rozwój zawodowy pod te plany.
W ubiegłym roku z moim wtedy jeszcze partnerem rozważaliśmy rozpoczęcie starań o dziecko. Ja byłam wtedy zatrudniona na umowę śmieciową, więc zaczęłam szukać innej pracy (mimo iż całkiem nieźle zarabiałam, to często zostawałam po godzinach). W ub. roku w grudniu zamieszkałam z moim partnerem i znalazłam pracę bliżej miejsca zamieszkania. Dodam, że to praca w księgowości. Przez pierwsze trzy miesiące pracowałam na umowę zlecenie, a potem dostałam umowę o pracę. Już po okresie próbnym stwierdziłam, że strasznie nudzi mnie wklepywanie faktur i rozliczanie firm (co miesiąc to samo). W księgowości pracuję 7 lat i mam tego serdecznie dosyć. Ale do rzeczy: dostałam umowę o pracę i stwierdziłam, że się przemęczę aż zajdę w ciążę i pójdę na zwolnienie. Ale mój partner stwierdził, że trzeba zadbać o zdrowie i kondycję i stwierdził, że trzeba przesunąć starania na wrzesień (na co niechętnie przystałam). W międzyczasie zaręczyliśmy się i podjęliśmy decyzję o ślubie w październiku. Jednak nasze starania mieliśmy mimo wszystko rozpocząć we wrześniu. Ale wcześniej poszłam do ginekologa i okazało się, że mam małą torbiel na jajniku. Trzeba było zrobić dodatkowe badania, była wizja laparoskopii, ale gin ostatecznie stwierdził, źe będziemy obserwować i dał zielone światło do zachodzenia w ciążę. Tak więc tuż po ślubie rozpoczęliśmy starania (od października), ale pierwszy cykl starań zakończył się niepowodzeniem.

Nie chcę wywierać na nas presji na zajście w ciążę, ale mam już naprawdę dosyć mojej pracy. Od kilku miesięcy narzekam i płaczę przez to. Mój mąż też jest tym wszystkim zmęczony i mówi, abym złożyła wypowiedzenie. Próbowałam szukać innej pracy (raczej nie w księgowości, lecz w administracji biurowej lub obsłudze klienta), ale odzew był praktycznie żaden. Boję się, że nikt nie będzie chciał zatrudnić swieżo upieczonej mężatki
Już naprawdę mam silną awersję do obecnej pracy. Jak w niej jestem to czas mi się wlecze, wszystko jest mega nudne, a przez szefową jest drętwa atmosfera. Chciałabym to wszystko rzucić w cholerę, ale jednocześnie nie chcę przerywać starań o dziecko. To idealny czas, aby się starać - ja mam 29 lat, a mąż 37. Tylko nie wiem co z tą pracą, bo wymiotować mi się chce na samą myśl, że miałabym tam spędzić jeszcze kilka miesięcy - nie mówiąc o latach!
Teraz skłaniam się ku własnej działalności - pasmanterii i szydełkowaniu wyrobów na sprzedaż. Tym bardziej, że wczoraj okazało się, że szefowa chce sprzedać firmę i nie wiadomo jak to wszystko będzie dalej wyglądać. Pieniądze na start mam. Do końca listopada podejmę decyzję - albo składam wypowiedzenie albo zostaję. Rozmawiałam z mężem i zmiana ta oznaczałaby, że wstrzymujemy starania o dziecko na kilka miesięcy (max 6), aż ogarnę początki działalności (lokal, wyposażenie, zakup pierwszej partii towaru i początkowa sprzedaż). W ciąży też mogłabym pracować. A potem zatrudniłabym moją mamę Ogólnie boję się otworzyć działalność, ale myślę sobie, że kiedy jak nie teraz

Jutro mam wizytę u ginekologa - kontrola torbieli na jajniku. Boję się, że mnie skieruje na laparoskopię Mam nadzieję, że torbiel się zmniejszyła i do tego nie dojdzie. Chcę z nim też porozmawiać o tym jak przygotować się do ciąży i czy mamy z mężem zrobić jakieś badania.

Ja też tutaj, testować będę od 9ego

#2dc
#6cs

No to jestem i ja . Wpiszcie mnie na 11 grudnia.

Wpisane jesteście. Trzymam kciuki & & & & & & &

Kal tez uwielbiam czytać przenoszę się wtedy w inny świat i zapominam . Dziewczyny lekarz przekonał mnie że w naszym wypadku dobrym rozwiązaniem będzie inseminacja jeśli chcemy trochę to przyśpieszyć. Wiadomo, że może się nie udać ale ze względu na to, że ja jestem okazem zdrowia jak to doktor stwierdził to szanse na prawdę są. Męża wyniki nie najlepsze ale jak to stwierdził doktor "z takiego nasienia też są dzieci, nie jest to przypadek beznadziejny" Dostałam namiary na dobrego ginekologa/androloga w naszej okolicy i on zajmie się mną i mężem i poprowadzi nas . Tak stwierdził doktor u którego byłam dziś. Powiedział też że zajście w ciąże to jest czysta matematyka.... całkowicie zdrowa para może starać się też kilka lat jak będzie miała pecha coś na zasadzie rachunku prawdopodobieństwa w ogóle jakoś tak fajnie wszystko mi wytłumaczył i rozrysował nawet hehe. Podniósł mnie bardzo na duchu i czuję się rewelacyjnie . Nie będę w tym cyklu mierzyć temperatury, chce od tego odpocząć. Jutro zadzwonię i zapiszę się do tego ginekologa/androloga który wykonuje inseminacje a do czasu wizyty u niego będziemy próbować.

Dominisia to super, ze masz takiego fajnego doktorka ktory szuka rozwiazan! Bedzie dobrze! Moja znjoma ma boboasa po inseminacji wiec szanse sa ! Trzymam mocno kciuki

Ja w tym cyklu nie testuje, odpoczywam od tego.. mojego M i tak nie bedzie polowe cyklu, cale 2 tygodnie w rozjazdach, wiec w tym cyklu cieszymy sie wolnym sexem

Dziewczyny czy ktos wie czym rozni sie zwykle hsg od sono hsg??

Ja jutro z rana na krewke i badania, modle sie zeby prolaktyna spdla

Oj a jest jakaś w ogóle różnica? Myślałam, że po prostu jedni mówią tak a inni siak hehe

Dominisia, zazdroszczę lekarza W sumie czytając Twój wpis pociszylas mnie. Nastawiam się na inseminacja i z tyłu głowy mam myśl czy, aby na pewno nie jest za szybko na nią. Staramy się 15cykl bez efektów, jesteśmy zdrowi, a dzidziusia jak brak tak brak.

Almond, nie pomogę

Okres spóźnił się trzy dni i moje plany legły w gruzach a to dlatego, ze mój piękny będzie w Polsce do 15 dnia cyklu. A ostatnio one trwają od 29 do 33 dni. No cóż nie wiem czy jest sens się w ogóle wpisywać na grudniowe testowanie, ale jak znam życie oczywiście pykne teścik, mimo ze będę się zarzekac, ze tego nie zrobię.
Z fitnessem tez trochę odpuściłam przy 1 cyklu starań oczywiście w drugiej połowie cyklu, bo może cos już się zadziało bałam się chodzić na fitness szczególnie na zajęcia ze sztangami, ale teraz stwierdziłam pieprzyć to, nie jestem przecież kulturystyka jak mam zajść to zajdę. Dla mnie jedynym pocieszeniem negatywnych testów jest to, ze mam do zrzucenia pare kilo i marze o tym żeby wrócić do wagi sprzed ciąży, która nie była wcale niska ale przy moim wzroście i budowie ciała czułam się Ok.
Na dodatek mój syn jest moja ukochana wpadka. Nie była to jakaś totalna wpadka, bo wiadomo jak nie bierze się tabletek ani nie używa żadnej innej antykoncepcji to wiadomo, ze bierze się pod uwagę, ze cos może z tego wyniknąć. Ale mój partner zagalopował się tylko RAZ!!! I co teraz mój prawie sześciolatek słodko śpiocha w łóżku i czeka na rodzeństwo a tu podlewamy nasionka i nic Miałam w tym cyklu kupić termometr owulacyjny, żel, a nawet myślałam o ladycomp. Koniec końców stwierdziłam, ze nie, za bardzo mnie to nakręci.
Dodatkowo u mnie jest problem, ze partner pracuje zagranica i uwierzcie mi, ze na początku roku przez 6 Msc przyjeżdżał za każdym razem w mój okres No ale wtedy nie staraliśmy się o dziecko, wiec nie było ciśnienia. Natomiast mój ginekolog, którego uwielbiam mówił, ze inseminacja to nie jest zły pomysł, jeżeli mam być przez pół roku sfrustrowana, ze nie ma faceta w domu kiedy są dni płodne. Do czerwca daje sobie czas naturalnie, a potem pomyśle o innych rozwiązaniach.

Fiolecik, tak zwany złoty strzał

Popatrzmy na to optymistycznie: jesteśmy o jeden cykl bliżej bycia w ciąży

Jak macie jakieś fajne kryminały do polecenia to piszcie od razu mówię, ze lubię nutkę sensacji, tajemnicy, ale nie nadaje się na zbyt drastyczne opisy zbrodni itp. Ostatnio po przeczytaniu „Moje śliczne” zrobiłam sobie rok przerwy od tego gatunku

Hej, jako weteranka ovufriend... mogę napisać tylko tyle, że każda kobieta przedkłada ciążę ponad wszystko. Ja to już prawie 4lata o pierwsze potomstwo i... robię już wszystko tak jak dawniej. Najbardziej jednak nie lubię czytać, że dziewczynom, które zaczeły już opadają ręce. Rok czasu na zajście jest dla zdrowej pary więc spokojnie . Tego niestety nie da się zaplanować.

Nieśmiało proszę o wpisanie na 17-stego grudnia. Nieśmiało bo z mężem nie wiem czy się nie rozstanę... ale jak tradycja to tradycja może z kim innym haha

Dziewczyny, musi nam się udać Grudzień to taki magiczny czas, że na pewno dostaniemy wymarzony prezent pod choinkę.

Ja też lubię czytać książki. Nie mam ulubionego gatunku. Co wpadnie w ręce to czytam.

Polecam Camilla Lackberg saga o Fjalbace super kryminały o dziennikarce

My też staramy się 15 cykl . Zapisałam się już do tego lekarza na 29 listopada. Dam znać Ci po wizycie jak było, co powiedział itp