GRUDNIOWE TESTOWANIE 2017

My też staramy się 15 cykl . Zapisałam się już do tego lekarza na 29 listopada. Dam znać Ci po wizycie jak było, co powiedział itp

Doskonale Was rozumiem dziewczyny - ja też chciałam podporządkować życie pod planowanie ciąży - chciałam schudnąć, zadbać o kondycję, przestać pić alkohol... Ale przede wszystkim podporządkowałam mój rozwój zawodowy pod te plany.
W ubiegłym roku z moim wtedy jeszcze partnerem rozważaliśmy rozpoczęcie starań o dziecko. Ja byłam wtedy zatrudniona na umowę śmieciową, więc zaczęłam szukać innej pracy (mimo iż całkiem nieźle zarabiałam, to często zostawałam po godzinach). W ub. roku w grudniu zamieszkałam z moim partnerem i znalazłam pracę bliżej miejsca zamieszkania. Dodam, że to praca w księgowości. Przez pierwsze trzy miesiące pracowałam na umowę zlecenie, a potem dostałam umowę o pracę. Już po okresie próbnym stwierdziłam, że strasznie nudzi mnie wklepywanie faktur i rozliczanie firm (co miesiąc to samo). W księgowości pracuję 7 lat i mam tego serdecznie dosyć. Ale do rzeczy: dostałam umowę o pracę i stwierdziłam, że się przemęczę aż zajdę w ciążę i pójdę na zwolnienie. Ale mój partner stwierdził, że trzeba zadbać o zdrowie i kondycję i stwierdził, że trzeba przesunąć starania na wrzesień (na co niechętnie przystałam). W międzyczasie zaręczyliśmy się i podjęliśmy decyzję o ślubie w październiku. Jednak nasze starania mieliśmy mimo wszystko rozpocząć we wrześniu. Ale wcześniej poszłam do ginekologa i okazało się, że mam małą torbiel na jajniku. Trzeba było zrobić dodatkowe badania, była wizja laparoskopii, ale gin ostatecznie stwierdził, źe będziemy obserwować i dał zielone światło do zachodzenia w ciążę. Tak więc tuż po ślubie rozpoczęliśmy starania (od października), ale pierwszy cykl starań zakończył się niepowodzeniem.

Nie chcę wywierać na nas presji na zajście w ciążę, ale mam już naprawdę dosyć mojej pracy. Od kilku miesięcy narzekam i płaczę przez to. Mój mąż też jest tym wszystkim zmęczony i mówi, abym złożyła wypowiedzenie. Próbowałam szukać innej pracy (raczej nie w księgowości, lecz w administracji biurowej lub obsłudze klienta), ale odzew był praktycznie żaden. Boję się, że nikt nie będzie chciał zatrudnić swieżo upieczonej mężatki
Już naprawdę mam silną awersję do obecnej pracy. Jak w niej jestem to czas mi się wlecze, wszystko jest mega nudne, a przez szefową jest drętwa atmosfera. Chciałabym to wszystko rzucić w cholerę, ale jednocześnie nie chcę przerywać starań o dziecko. To idealny czas, aby się starać - ja mam 29 lat, a mąż 37. Tylko nie wiem co z tą pracą, bo wymiotować mi się chce na samą myśl, że miałabym tam spędzić jeszcze kilka miesięcy - nie mówiąc o latach!
Teraz skłaniam się ku własnej działalności - pasmanterii i szydełkowaniu wyrobów na sprzedaż. Tym bardziej, że wczoraj okazało się, że szefowa chce sprzedać firmę i nie wiadomo jak to wszystko będzie dalej wyglądać. Pieniądze na start mam. Do końca listopada podejmę decyzję - albo składam wypowiedzenie albo zostaję. Rozmawiałam z mężem i zmiana ta oznaczałaby, że wstrzymujemy starania o dziecko na kilka miesięcy (max 6), aż ogarnę początki działalności (lokal, wyposażenie, zakup pierwszej partii towaru i początkowa sprzedaż). W ciąży też mogłabym pracować. A potem zatrudniłabym moją mamę Ogólnie boję się otworzyć działalność, ale myślę sobie, że kiedy jak nie teraz

Jutro mam wizytę u ginekologa - kontrola torbieli na jajniku. Boję się, że mnie skieruje na laparoskopię Mam nadzieję, że torbiel się zmniejszyła i do tego nie dojdzie. Chcę z nim też porozmawiać o tym jak przygotować się do ciąży i czy mamy z mężem zrobić jakieś badania.

Dziewczyny miałam okres półtora dnia. Jak myślicie czy to okres Haha? Miałyście tak kiedyś bo ja nie

No dobra, ale na koncert w 8 miesiącu nie pójdę, więc co robić. Kupić bilety czy nie?

Dziewczyny, jakbyśmy miały tak na wszystko patrzeć to tylko zamknąć się w domu i czekać na ciążę Trzeba myśleć o sobie, bo jak się dba o siebie to organizm inaczej funkcjonuje i na pewno lepiej to wpływa na możliwość zajścia niż siedzenie w 4 ścianach i myślenie o dziecku.

z moją dwójką nie bałam się niczego.
Teraz się boję, bo > patrz mój podpis dużo powodów do obaw + wiek.
Jeśli stracę ciążę, to nie będę już miała czasu ani siły na kolejne próby... tak myślę.
Poza tym z wiekiem coraz bardziej mnie stresuje latanie. A stres nie robi dobrze...

A tak z innej mańki: wyobraziłam sobie jak dziecko pyta "mamusiu, a dlaczego ja się urodziłem w innym mieście niż mieszkamy?"
"bo, kochanie, mamusia na koncert pojechała i była fajna zabawa"

Szefowa nam oznajmiła, że sprzedaje firmę. Dostałam wypowiedzenie, pracuję do końca grudnia. Umowy z nowym pracodawcą nie chcę podpisywać - rejestruję się w urzędzie pracy i będę się starać o dotację na własną działalność.

Wstrzymujemy starania o dziecko. KAL - możesz mnie wypisać z grudniowego testowania.

Będę do Was zaglądać Powodzenia dla wszystkich testujących w grudniu