Staramy się (1 dziecko) nowe kobietki

O Boże Lalia! Mimo, że jestem najedzona po Świętach to ślinka mi cieknie jak patrzę na te ciasta! Jakie nieudane kształtem - wszystko wygląda NIESAMOWICIE. 🤤🤤🤤 Ja w życiu bym czegoś takiego nie dała rady upiec.

Lalia, raczej nie skupilismy się na staraniach A to niepowodzenie nas tak zalamalo...😭

Nasz związek po stracie się umocnił. Mój mąż był dla mnie ogromnym wsparciem, widziałam jak to przeżywał razem ze mną, jak rezygnował z wielu rzeczy tylko żeby po prostu ze mną być... W pewnym sensie ta wspólna strata nas bardziej ze sobą scementowała, nie wiem jak to ładnie określić... Wiem, że trafiłam na mężczyznę na którego mogę liczyć w życiu.
Zgadzam się z Lalią, że powinniście siebie nawzajem stawiać na 1 miejscu, starania nie mogą nam zasłonić tej drugiej najważniejszej osoby, bez której tych starań by nie było.

No właśnie o to mi chodziło, że w staraniach, w rozczarowaniach nie możemy być przeciwko sobie 😘 dlatego Asia może warto po prostu o tym porozmawiać? Ja podczas ostatniej kłótni powiedziałam mojemu wprost, że dziecko obecnie jest tym czego najbardziej pragnę i na co czekam, ale najważniejsze jest dla mnie żeby między nami było w porządku i jeśli chce, to możemy zawiesić starania, takie intencjonalne na 2,3 miesiące bo jak się między nami będzie pierniczylo to ciężko będzie później wychowywać dziecko kiedy dopiero wtedy będzie wiele trudności i nie damy rady bez siebie nawzajem 😉

Ania, upieklabys bo to jest to samo ciasto kruche😂 tylko jedno w blaszce na tarte i zasypane jabłkami i pianą z białek, a drugie zawiniete na foremki na rurki wypełnione budyniem utartym z mascarpone 😁

No niestety nie, miał poważny wypadek w dzieciństwie dużo operacji. Ale jeśli orientuje się to nie miało związku. Od urodzenia był bezplodny.

Czyli jak już byliście razem to wiedziałaś? Kurcze, dowiedzieć się w trakcie starań, a wiedzieć już wcześniej.. Trudne decyzje... Chociaż gdybym wiedziała, że mimo bezpłodności mój mąż chce mieć dzieci to chyba inaczej 😘

Lalia pysznie wygląda! Mmmm ja dopiero obiad na kolacje będę miała, bo spotkałam się z przyjaciółką jeszcze z podstawówki ~ jutro wraca do Warszawy, a później miałam druga przyjaciółkę z dIecinstwa swojego narzeczonego przyprowadzila przedstawić... 😊

Mi się dziś @ rozkręciła na maxa dawno nie dała mi tak w kość nie mogłam siedzieć miałam takie skurcze myślałam ze rodzę 😂 od jutra Lametta biorąc pod uwagę moje krótkie cykle i bardzo wczesna owulacje w tamtym cyklu w 11 dc było już po owu myśle ze za jakieś 4 dni zaczynamy starania 😎

To bardzo fajny dzień! U nas rodzice i tesciowie byli, smialismy się z mężem że nasza obecność była zbędna 😂 ta czwórka tak się sobą zajęła że my byliśmy niepotrzebni 😁 ale to akurat mnie cieszy, że się polubili 😊

Wiesz on sam nie wiedział, ja się domyslalam... Ale pierwsze badanie nasienia rozwialo wątpliwości ~ z jego strona zalamka, po ok 2~3 latach znowu badanie, nic na spokojnie ale biopsja 2 lata temu i znowu zalamka. Była iskierka nadziei że może coś wykaże biopsja ale niestety... Ja już miałam świadomość przed badaniem, ale wiadomo jak to chłop dopóki nie ma biało na czarnym to nie dochodzi.

Hej, jestem tu nowa 🙂 zaczęliśmy się starać w grudniu ale pierwszy cykl zakończył się niepowodzeniem. Więc walczymy dalej . 🙂

Było super, bo tyłu latach się spotkać to na prawdę było takie spotkanie po latach. Narzeczony też super. Jest o czym gadać itd. No ale jak to z ludzki którzy mają ponad 30 lat. Napisała koleżanka, że bardzo mu się podobało, że otwarta jestem, szczera, ja nie owijam w bawełnę. U mnie ta koleżanka jest położna, to zapytałam się jak tam oglądanie cipek hehe czy nie ma dość... To odpowiedziała że ona niemowlakami teraz opiekuje się. Wiadomo jak to po studiach to pracowała w szpitalu i prywatnie to była przy porodach. Opowiadała co nie co. 😊
Także pozytywne emocje, i spodobali się nam i vice versa 😊

Wiecie co,ja z tych, co nauczona ,że co chcą to mają. Tzn. Nie W tym negatywnym sensie,że rozpieszczona itd. Tylko po prostu no... chciałam taką i taką praca,pracowałam na to,było ciężko,ale wierzyłam wtedy, Że w końcu się uda,starałam się z wszystkich sił i jest,mam wymarzoną pracę. Chciałam dom, mam dom (dzięki pracy). A teraz chce dziecko i już nie mam tej wiary co kiedyś przy pracy i domu. Wiem, Że tutaj niestety wpływu nie mam. Że żebym jak pracowała,to może po prostu nie być mi to dane... mąż mnie wspiera, bardzo,ale myślę,że on już że mną nie może. Nie jest przyzwyczajony do mnie takiej jaka teraz jestem. Dla niego zawsze byłam silna,niezależna kobieta... zawsze uśmiechnięta,rozrywkową, dająca sobie radę. Kiedy on miał problemy w pracy, ja byłam. Wstawalam rano,robiłam śniadanie, drugie śniadanie. Organizowała weekendy. Czas, żeby było mu dobrze (jesteśmy w Niemczech i to dlatego bo ja tu wywedrowalam, A on za mną. Nie znal języka i chciał wrócić do Polski...), żeby się zaklimatyzowal. Więc on zna mnie taką silną. A teraz musi mnie poznać taką. Stara się. Gotuje, sprząta, tu wakacje, tu weekend, prezenty, ale dla mnie teraz najważniejsze jest dziecko i on o tym wie. Ja mogę mieć mnóstwo prezentów, ale one nie zastąpią mi jednego-dziecka. I to mu powiedziałam, że ja jestem mega szczęśliwa z nim, ale teraz smutna, bo brakuje mi dziecka... Strata nas umocniła, ale niepowodzenia mnie dołuja. Ja nie wiem jak to jest, Że inni planują dziecko...I jest,miesiąc później. Mój mówi,że skoro raz wyszło, to teraz też wyjdzie. Kwestia paru miesięcy. Ale ja sobie nie mogę tego wytłumaczyć. Jak można się kochać w owulacje A potem okres... gdybym ja to wiedziała, Że to tak będzie to bym się tak nie zabezpieczala 😉 jak zajde I urodze to potem nie mam zamiaru się zabezpieczać... bo po co? 😉

Zazdroszczę krótkich cykli! Krótkie cykle = więcej szans w tym samym czasie 😉

Ale masz szczęście! Nasi widzieli się przed ślubem, na ślubie i raz na Boże Narodzenie parę miesięcy po ślubie 😁 nadrobia czy chcą czy nie chcą jak się wprowadzimy do nowego domu i jak w końcu dzieci przyjdą!!!

Hejka😊 tylko nie zeswiruj jak ja 😁😉 pisanie na forum dobrze robi 😉 walczymy dalej! Powodzenia!

Moim zdaniem zanim zaczniesz diagnozować siebie, to powinniście pójść na badanie nasienia. Dlatego że u kobiety to może być ze sto powodów tymczasowej niepłodności, a u mężczyzny to kwestia nasienia. Poza tym zaczniesz stymulację cyklu, a potem okaże się, że z nasieniem jest jakiś problem...
W krajach zachodnich standardem jest, że gdy po kilku miesiącach starań nic nie wychodzi, to w pierwszej kolejności bada się partnera...

U mnie też teście z rodzicami dobrze żyją, chyba jako jedyni, a mam jeszcze 4 rodzeństwa i w sumie 0 kontaktu z ich teściami hehe.
Mnie podbrzusze boli, chyba jakaś infekcje złapałam na dodatek a wczoraj lactovaginal wsadziłam i masz babo placek. Codziennie biorę papilocare, gynoflor na zmianę co 2 dni, chyba temu że lodrazbilam już przed @to szyjka zamknięta i ciasto że hoho.

Mojanadzieja, wydaje mi się, że tyle przeszliscie z mężem że nic nie jest w stanie Was złamać 😍 super że spotkanie się udało i to pewnie nie będzie ostatnie 👍

Bardzochce, to dopiero pierwszy nieudany cykl, to spokojnie, ponoć zdrowej, starajacej się parze udaje się statystycznie do 6 msc starań 😉

Asia, wydaje mi się że że trochę zbyt "zadaniowo" podeszlas do starań 🤔 bo niestety owulacja+seks nie równa się ciąża 😉 mój ginekolog mówi, że lepiej kochać się co 2-3 dni przez cały cykl niż 3 razy dziennie podczas owulacji bo to ma duży wpływ na jakość nasienia, tak samo nie każda komórka jajowa jest zdolna do zapłodnienia, statystycznie każda zdrowa kobieta ma prawo do dwóch bezowulacyjnych cykli w roku, nawet nieduży stan zapalny czy przegrzanie jąder może chwilowo osłabić plemniki, ponoć nawet jeśli jest wszystko dobrze to każdy cykl to tylko 20% szansy na to, że dojdzie do zapłodnienia, a na dodatek wystarczy stres czy przeziębienie i owulacja się może przesunąć itd. I ja cały czas pisze o w pełni zdrowych parach!

Więc jak sama widzisz, tutaj naprawdę więcej niezalezy od Ciebie niż zależy 😘 skoro jesteś typem osoby która walczy o swoje i lubi brać sprawy w swoje ręce to może warto ułożyć sobie jakiś plan i dać deadline? Szczerze, to mi np. to bardzo pomogło 😉 zaczęliśmy się starać od lipca, jak w listopadzie się nie udało znowu, to postawilam na to że grudzień będzie miesiącem diagnostyki i zrobiłam większość nowych badań i powtorzylam stare, byłam też na wizycie u ginekologa i endokrynologa żeby ogarnąć jakiś plan 😉

Teraz, tak jak napisała Edyciak, mam postanowienie że staramy się do lutego, jak nie wyjdzie to robimy badania męża a potem w zależności co wyjdzie to moją diagnostykę 😊

Uwierz mi, niczego tak nie pragnę jak zostać mamą, ale mając jakiś plan jest po pierwsze łatwiej wyluzować i nie myśleć non stop o staraniach, dwa jestem spokojniejsza i nie spinam się z mężem, a trzy że nie czuję takiej presji że to musi być już, bo mam jakiś plan 🙂

Pogadaj może z mężem i wspólnie ustalcie coś 😘w trakcie możecie zawsze coś zmienić 😉

Mój mąż nie chciał się na początku "starać" tylko przestać zabezpieczać i uda kiedy się uda, ale jak po 3 cyklach nie wyszło to sam zaczął się dopytywac kiedy mam owulacje i dni płodne 😅

No właśnie pogadaliśmy teraz (przy drinkach😉). U mnie po pierwszych badaniach nie ma się do czego doczepic. U niego nie wiadomo,ale jak pierwsza ciaza była to chyba działa. 6.01 ide do gin. Bo mnie tak recepcjonistki zapisały,nie wiem po co. Ogólnie bylo tak że cykl po poronieniu dalej mi wyszedł pozytywny test,okresu nie było więc zadzwoniłam do gin. Nic na usg nie było widać,kazała odczekać i przyjść później. Niestety przyszło krwawienie. Gin. Podejrzewała już wtedy, że to może być pozostałość po ostatniej ciąży. I Chyba tak bylo. Zadzwoniłam do przychodni powiedzieć że już po "ciasta one żeby mimo to przyjść. Na kontrolę. To idę... dopytam, do kiedy starać się bez spiny I od kiedy działamy. Plus kupuje nowy termometr i dalej mierze... 😉 plus kupuje kubeczek i działam z kubeczkiem, A co! Może się uda! 🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰🤰😁