Starania w 2023r - watek dla wszystkich starających sie.

Ja zrobiłam przed chwilą ponownie i kreska jest o wiele wyraźniejsza. Może wieczorem spróbuj?

Najpierw testowałam Pinkami, ale dziewczyny podpowiedziały, że na pierwszej stronie wątku miesięcznego są polecane testy. Teraz testuję facelle z rossmana paskowymi 😊

Widzisz, mój przypadek jest dziwny, dopiero popołudniowy test 12dpo pokazał coś więcej.. Zawsze trzeba wierzyć do końca 😍

Czekam i trzymam kciuki 😍

Nadal nie mam, ciągle odświeżam ale nic

Jakoś niedługo testujesz, prawda? Trzymam kciuki ❤️

Kochana, ściskam mocno ale pamiętaj, dopóki nie ma @ to zawsze jest szansa

Osobiście narazie nie mam czym sie dzielic, po prostu wierze w to ze uda sie w pierwszym cyklu, co prawda mam insulinoopornosc i jestem na metforminie, ale wszyscy mowia ze nie powinno to miec u mnie znaczenia 🤔 Słyszę tylko ze jestem młoda i nawet gdyby coś to mam jeszcze mnóstwo czasu, tyle że nie wyobrazam sobie czekac...

Trzymam mocno kciuki 🥰

Przyszła beta 1,3..

Pojechałam po nowe testy, jutro zrobię raz jeszcze i zobaczymy. Ta beta mnie troszkę zdołowała, ale zobaczymy, jeszcze jest szansa

Cześć dziewczyny,

jak sobie radzicie z tym psychicznie? Staramy się ponad dwa lata. Może nawet i dłużej, bo przed oficjalnym "postanowieniem" już się nie pilnowaliśmy jakiś czas wcześniej.
Na początku miało być na luzie, bez zbędnej spiny. Dopiero na początku roku poszłam do ginekologa, wcześniej zrobiliśmy dwa razy badania nasienia. Wyszły leukocyty i za mało plemników (11mln/ml i 2,5mln leukocytów 3 miesiące brania fertilman plus i wyniki bez zmian.
Ginekolog kazał mi zrobić badania krwi, a mężowi wymaz. W wymazie nic nie wyszło. Dostał dwa antybiotyki na "pałę".
Jeżeli chodzi o moje wyniki krwi to wszystkie hormony w normie, glukoza 100, TSH 3,56. Dostałam metformax ( 3 razy dziennie) i letrox ( dawkę 50 - moja siostra z niedoczynnością i Hashimoto ma o połowę mniejszą dawkę). Mąż nucleoox. Nie zalecił mi drożności jajowodów..
Szczerze mówiąc, odkąd zaczęłam chodzić do ginekologa to każdy okres boli bardziej. Psychicznie oczywiście. Ciągle chce mi się płakać. W tym miesiącu mąż ma powtórzyć badania, ale mam wrażenie że on już się poddał i nie ma najmniejszych nadziei.
Po jakim czasie zapisywałyście się na inseminację? To była wasza inicjatywa czy lekarz Wam zalecił?

Cześć. Ja jestem po mojej pierwszej IUI.
10.06 testowanie jesli tez nic tego nie wyjdzie to juz postanowiliśmy z mężem że będziemy podchodzić drugi raz do inseminacji. Ważne by sie nie poddawać 😉👍

Czesc.

Jeśli chodzi o psychikę to kazdy nieudany cykl jest dla mnie straszny. Chodze wtedy przygnębiona i najchętniej schowalabym się przed całym światem i płakała w samotności. Zazwyczaj mam tak przez pierwsze dwa dni jak dostanę okres później przygnębienie przechodzi i wraca siła do walki.
Domyślam sie jak jest Ci ciezko bo my staramy sie juz 3 lata. W tym miesiącu miałam moja pierwsza IUI. W sobotę bede testować. Zobaczymy czy cos z tego wyjdzie.

Na IUI skierował mnie lekarz. Przed IUI powinnas miec sprawdzona drożność jajowodów. Moja klinika tego wymagała. Napewno czeka Cie trochę badan do zrobienia no i monitoring cyklu. A chodzisz do specjalisty od niepłodności czy zwykłego ginekloga?
Porozmawiaj z mezem niech sie nie poddaje. Niech powtórzy badania i zobaczycie co wam lekarz powie. Moze sam was skieruje na inseminację 😉

Dzięki za miłe słowa wsparcia, muszę przyznać że te forum podnosi trochę na duszy.
Chodzę do zwykłego ginekologa, ale niby specjalizuje się niepłodności. Zanim się na niego zdecydowałam czytałam sporo opini i wydawało mi się że to dobry wybór. Teraz sama nie wiem.. Owulacje mam, wszystkie wyniki właściwie są w normie, endometrium po owulacji ładne (tak powiedzial), ale trochę dziwne dla mnie jest to że nie zaproponował drożności.

Cześć dziewczyny
Z częścią z Was się już znam 😊


Liliak u mnie starania trwają baaaardzo długo. Długi czas parlam przed siebie nie zważając na nic, sądząc że mam siłę na wszystko, wszystkiemu dam radę i dopne swego i zostanę mamą. Teraz jestem zupełnie na innym etapie, ale żeby do niego dotrzeć musiałam faktycznie sporo przejść.
Po krotce jeśli chodzi o psychikę najbardziej pomogła mi moja wiara (a raczej wrócenie do niej, głębsze zrozumienie i świadomość, że to nie ode mnie zależy kiedy, co i jak), bardzo się wyciszyłam i uspokoiłam przez to dlatego starania teraz są spokojniejsze na pewno
Druga kwestia to terapia. Chodzę już na nią 2lata (z małymi przerwami) i nie tylko z problemem niepłodności (nie z tym problemem tam trafiłam) i to też naprawdę pomaga zrozumieć mi moje emocje z potrzeby, co z czego wynika itd
Nadal oczywiście bardzo chcę zostać mamą, ale wiem też, że świat mi się nie zawali jeśli nią nie zostanę. Godzę się czasem w myślach z tym, że tak może być. Wyobrażam sobie wtedy jak będziemy żyć z mężem, co robić, gdzie podróżować... To naprawdę pomaga, to takie lekkie odpuszczenie - nie tylko samego tematu ale i samej sobie bo my same i środowisko również wywieramy straszną presję na siebie, że MUSIMY, że tak bardzo pragniemy tego, że nie potrafimy pojąć że mogłoby się to nie udać. Albo wręcz przeciwnie: panikujemy myśląc, że nie uda się nigdy i ci wtedy.
No właśnie, trzeba na spokojnie zamknąć oczy, spokojnie pooddychać i wyobrazić sobie czy mógłbyśmy żyć bez dziecka. Wyobrazić sobie miłą przyszłość, nie w czarnych kolorach.
Ja myślę, że Bóg wie i zna nasze pragnienia, każdą naszą myśl i każdą wylaną łzę jak przychodzi okres, jak widzimy biel na teście. Aj sobie wyobrażam, że on mnie wtedy przytula mocno, do swego ojcowskiego serca i pociesza. Naprawdę to mi daje ukojenie i spokój, że wszystko w swoim czasie i że będzie dobrze

Życzę Wam dziewczyny zatem dużo spokoju, cierpliwości i pokory w tych staraniach. Ja się codziennie o to modlę

Liliak moze przy następnej wizycie lekarz zaproponuje to badanie albo tak jak radzi Bezdzietna zapytaj 🙂 i możesz odrazu tez zapytać o inseminację może się czegoś dowiesz 😉

Bezdzietna ja tez przez prawie rok chodziłam do zwykłego gin ale jak juz skończyły sie jej pomysły to skierowała mnie do ginekologa specjalisty w leczeniu niepłodności i myślę, że jestem w dobrych rękach ☺️ Masz rację że nie wolno sie poddawać 😉
Trzymam kciuki za nas wszystkie zeby w końcu spełniło się nasze marzenie 🤩

Dziewczyny, każda z nas zasługuje na to, by ujrzeć w końcu te dwie kreski na teście i wierzę gorąco, że wszystkie je zobaczymy

My nie zabezpieczaliśmy się przez kilka lat, teoretycznie uważając, ale wiadomo, jak to wygląda. Dopiero w sumie w kwietniu podjęliśmy decyzję, że jesteśmy gotowi na to, by zostać rodzicami. Już na starcie cb, ale mój mąż powtarza, że to znak, że nam się uda bardzo ważne jest to, by partner nas w tym wszystkim wspierał.

Bezdzietna, trzymam za Ciebie kciuki Kochana! Chyba będziemy miały w podobnym czasie owulkę, bo w sumie @ jakoś mniej więcej tak samo nam przyszła

Ja mam wizytę 15.06, a testować będę również jakoś 28-29, bo wtedy ma przyjść @ 😅 więc znów będziemy się razem stresować

Nowa Ola i Bezdzietna dołączam do testowania 😅😁 ja też koło 28.06. będę, dziś mam 7dc 😊
Monitu nie robię, miałam też nie robić testów, ale może jednak... Jeszcze się zastanowię 😜