Zróbmy lipcowego bobasa 👶🏼żebym nie musiała już oglądać kuta*a 🥒 😂

Reja13 wrote:

Jestem świeżo po lekturze „Chłopki. Opowieści o naszych babkach”. Kobiety na wsiach mniej więcej w latach 1920-1939. Pracowały ciężko od rana do wieczora, jadły często tylko chleb, ziemniaki i piły świeże mleko od krowy. Mięso było rzadkością. Wychodziły za mąż szybko i od 18 do 40 roku życia, a nawet później miały 7-9 dzieci 🧸 Wycieńczone, wykończone, kąpane od wielkiego dzwonu. Pracowały aż do rozwiązania. Medycyna była wiadomo na jakim poziomie.
A mimo wszystko była wielodzietność 🤷‍♀️
Powietrze oczywiście zdrowsze, jedzenie bez polepszaczy, bez komputerów i pracy siedzącej, ale fizycznie były jak woły pociągowe. I jak to kurde wytłumaczyć? 😦

Chemią. Plastiki oraz wszelkie tworzywa sztuczne powstają w procesach polimeryzacji. Najprościej mówiąc : w ropie naftowej oraz innych paliwach kopalnych znajdują się węglowodory, w tym m.in. benzen, wwa. Na drodze rektyfikacji tą ropę naftową się "przerabia" - z tego otrzymuje się właśnie te komponenty z których robi się wszystko co nas otacza : butelki plastikowe, opakowania plastikowe do żywności, butelki filtracyjne, wszystkie możliwe części do sprzętów kuchennych to części plastikowe, nawet uszczelki to również przerobiona ropa naftowa (mówiąc w ogromnym skrócie), smażąc na patelni z teflonem smażymy na politetrafluoroetylenie (PTFE). Wkłady chłonne pampersów to poli(kwas akrylowy). Generalnie wszystko, wszystko co nas otacza to "chemia" - kiedyś była porcelana, naturalne materiały - takie z natury - np. bawełna, len, szkło (piasek), papier. Chociażby benzen jest cząsteczką płaską i przez to ma zdolność wnikania pomiędzy nukleotydy i działania mutagennego.
Kiedy miałam na studiach przedmiot związany z technologią tworzyw sztucznych (kończyłam na politechnice inż. z technologii chemicznej) to byłam przerażona....Nie sądziłam, że nawet dywany to "przetworzona ropa naftowa".

To oczywiście moje subiektywne zdanie. Ale coś musi być na rzeczy ponieważ pojawia się coraz więcej badań naukowych na temat tego, że u zwierząt hodowlanych oraz dzikich również spada płodność. A wątpię, żeby kaczka na stawie w 1940r prowadziła inny tryb życia niż kaczka w 2025

Reja13, Dżozu, Mardotka, cysterka95, S_va_88 lubią tę wiadomość

Reja13, Dżozu, Mardotka, cysterka95, S_va_88 lubią tę wiadomość

cukrzyk1991 wrote:

Chemią. Plastiki oraz wszelkie tworzywa sztuczne powstają w procesach polimeryzacji. Najprościej mówiąc : w ropie naftowej oraz innych paliwach kopalnych znajdują się węglowodory, w tym m.in. benzen, wwa. Na drodze rektyfikacji tą ropę naftową się "przerabia" - z tego otrzymuje się właśnie te komponenty z których robi się wszystko co nas otacza : butelki plastikowe, opakowania plastikowe do żywności, butelki filtracyjne, wszystkie możliwe części do sprzętów kuchennych to części plastikowe, nawet uszczelki to również przerobiona ropa naftowa (mówiąc w ogromnym skrócie), smażąc na patelni z teflonem smażymy na politetrafluoroetylenie (PTFE). Wkłady chłonne pampersów to poli(kwas akrylowy). Generalnie wszystko, wszystko co nas otacza to "chemia" - kiedyś była porcelana, naturalne materiały - takie z natury - np. bawełna, len, szkło (piasek), papier. Chociażby benzen jest cząsteczką płaską i przez to ma zdolność wnikania pomiędzy nukleotydy i działania mutagennego.
Kiedy miałam na studiach przedmiot związany z technologią tworzyw sztucznych (kończyłam na politechnice inż. z technologii chemicznej) to byłam przerażona....Nie sądziłam, że nawet dywany to "przetworzona ropa naftowa".

To oczywiście moje subiektywne zdanie. Ale coś musi być na rzeczy ponieważ pojawia się coraz więcej badań naukowych na temat tego, że u zwierząt hodowlanych oraz dzikich również spada płodność. A wątpię, żeby kaczka na stawie w 1940r prowadziła inny tryb życia niż kaczka w 2025

O właśnie! A jeszcze pewnie dochodzą materiały, które na sobie nosimy. Kto kiedyś nosił poliester w 1940 😠

cukrzyk1991, Świeżynka97 lubią tę wiadomość

cukrzyk1991, Świeżynka97 lubią tę wiadomość

Reja13 wrote:

.
Zawsze powtarzam, że wszystko jest kwestią organizacji.

Oj uwierz mi, że nie xD To jest zawsze najgorsze zdanie Już widziałam tyle tt czy rolek gdzie laski mówiły, że przed ciążą też tak mówiły, a po ciąży zmiana zdania

Sama tak miałam - wierzyłam, że jesli wszystko odpowiednio zorganizuje to będzie cacy (a jestem mega poukładaną osobą) - nie jest
Dużo uważam zalezy też od dziecka - moje było takie, że gdy skończyło rok/dwa/trzy to zastanawiałam się nad diagnozą ADHD (ale takich małych dzieci się nie diagnozuje). Potrafił wpadać w spazmy bo np. wyszedł prawymi drzwiami od auta, a nie lewym jak sobie w główce wymyślił. I ryczał godzinę. Dosłownie xD I moje zadania z listy do zrobienia ch*j strzelał xD
Albo inny przykład : "wszystko jest kwestią organizacji - położymy młodego spać o 20 i będzie wieczór dla nas - netflix, pocorn, chill" - ch*ja - młody wariował, akurat nie chciał zasnąć a próbowaliśmy wszystkiego. A miałam jeszcze zdążyć pogotować obiadki na kolejny dzień. Dupa.

Całkiem możliwe, że ta organizacja różnych zadań się udaje, jeśli ktoś np. ma bardzo grzeczne, spokojne dziecko (widziałam takie). Moje to był żywioł - musiałam cały czas na nie patrzeć bo by się zabił. Jak był malutki to też nie mogłam go odłożyć do jakiejś bujawki i mieć 20 min aby coś porobić. Po 2 min już płakał. Żałuję, że nie próbowałam chusty.
I to nie było tylko moje zdanie o synku - koleżanki które nas odwiedzały też to mówiły A miały do czynienia z wieloma dziećmi.

kikix0o lubi tę wiadomość

kikix0o lubi tę wiadomość

cukrzyk1991, Agat99, Ounai, S_va_88, Daisy1, Marzycielka94 lubią tę wiadomość

cukrzyk1991, Agat99, Ounai, S_va_88, Daisy1, Marzycielka94 lubią tę wiadomość

S_va_88, Marzycielka94 lubią tę wiadomość

S_va_88, Marzycielka94 lubią tę wiadomość

Sagi wrote:

Jest jeszcze kwestia oczekiwań - życie po urodzeniu dziecka się zmienia. Nie ma drzemek kiedy Ty masz ochotę, małe dziecko też dyktuje Ci ile razy wstaniesz w nocy, kiedy zaczniesz dzień etc. Nie chcę zabrzmieć jak typowa matka - ale ja naprawdę tego nie rozumiałam dopóki nie urodziłam. To jest zupełnie inny rodzaj zmęczenia - taki z niepewnością kiedy i ile czasu będziesz mogła odpocząć. Kładziesz głowę na poduszce i w każdej chwili możesz usłyszeć płacz.

True ! Mam to samo - to taki stres - gdy zaczynam coś robić i zaraz po minucie słyszę "mamoooooo !!!" I już wiem, że muszę przerwać. I potem jeszcze z 10 razy tak coś zaczynać i wracać do tego na czym skończyłam np. robiąc rozliczenie dla księgowego.
I zawsze tak mam gdy idę się wykapać, hehe. Ledwo odkręcę wodę pod prysznicem jest pukanie w drzwi i krzyki, że mam wyjść bo on akurat musi siku itd. ZAWSZE.
Ale serio - do tego się człowiek przyzwyczaja - i kocha ponad życie te łobuzy

kikix0o, _Hope, S_va_88, Jedno_zyczenie lubią tę wiadomość

kikix0o, _Hope, S_va_88, Jedno_zyczenie lubią tę wiadomość

Ten stres w nocy podczas próby snu musi być wyczerpujący. Z takim malutkim bobo kładziesz się do łóżka jak zaśnie i w każdym momencie może się obudzić, nie dość że to jest takie czuwanie a nie sen, to jeszcze pewnie stres, że się nie usłyszy płaczu albo czy nic mu się nie stanie.

Nooo ale co, pewnie uśmiech bąbelka wszystko wynagradza 😄 Życzę nam, żebyśmy miały okazję to przeżyć nawet jeśli będzie ciężko

Mimi7, cukrzyk1991, S_va_88, Marzycielka94 lubią tę wiadomość

Mimi7, cukrzyk1991, S_va_88, Marzycielka94 lubią tę wiadomość

MMM123 wrote:

Pol życia mieszkałam na wsi i uwielbiam słuchać historii starszych i znam naprawdę wiele małżeństw w sąsiedztwie i w rodzinie, którzy się nigdy potomstwa nie doczekali, chociaż żyli w świecie bez plastiku (a nawet prądu )

Tak, bo oczywiście pamiętajmy, że druga sprawa jest taka, że kobiety i w średniowieczu mogły mieć problemy np. ze złą budową macicy, brak jajowodów lub całkowicie niedrożne itp. (tylko wtedy sie tego tak nie diagnozowało).
Więc w latach wcześniejszych też znajdą się pary bez potomstwa, ale wg mnie było ich zdecydowanie mniej.

p.s. zabiego ginekologiczne były też o wiele gorszej jakości i kobiety po nich również nie mogły mieć dzieci

kikix0o lubi tę wiadomość

kikix0o lubi tę wiadomość

cysterka95 wrote:

+ nieśmiertelne "nie masz dzieci to czym ty możesz być zmęczona"

Tak - z tym też się zgodzę Gdy nie ma się dzieci to pewnie robi się inne rzeczy, które również zajmują czas i pochłaniają energię. Ja np. pamiętam że przed Antkiem miałam zawsze taki idealny porządek w mieszkaniu, ale kosztowało mnie to codziennie sporo pracy i byłam zmęczona.

Inni mogą też poświęcać się pracy zawodowej i padać na r*j i mimo braku dziecka bo i tak jest tyle rzeczy do ogarnięcia jeszcze.

kikix0o lubi tę wiadomość

kikix0o lubi tę wiadomość

MMM123 wrote:

Wszechobecny plastik na pewno jest jedną z przyczyn, ale też warto zauważyć że problemy z płodnością były zawsze, pewnie na mniejsza skale, bo jak juz zauwazylyscie, kobiety rozpoczynały staranie o potomstwo w biologicznie najbardziej odpowiednim czasie.
Pol życia mieszkałam na wsi i uwielbiam słuchać historii starszych i znam naprawdę wiele małżeństw w sąsiedztwie i w rodzinie, którzy się nigdy potomstwa nie doczekali, chociaż żyli w świecie bez plastiku (a nawet prądu ) jeszcze za czasów moich rodziców zupełnie normalna była praktyka oddawania dzieci na wychowanie bezdzietnym małżeństwom. Jeśli jeden brat miał 10 dzieci to jedno lub dwoje oddał bratu który dzieci nie miał. Znam też historie gdzie małżeństwo które dzieci nie miało rok po przyjęciu do siebie syna brata spłodzili zdrowego synka

Uważam że żyjemy w fantastycznych czasach, bo mimo problemów z płodnością mamy możliwość diagnozowania i leczenia. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu tej możliwości nie było i praktycznie niepłodność równała się bezpłodności


Najbardziej w tych historiach lubię ta radość w oczach, że ktoś chce słuchać, że kogoś to interesuje

Zgadzam się z Tobą , plastik to zło , do tego te wszystkie chemikalia np w kapsułkach do zmywarek , proszkach do prania czy kosmetykach.. kiedyś kobiety używały zwyklego szarego mydla i najprostszych środków czystości , naturalne jedzenie z ogródka , świeże mleko , czystsze powietrze czy wiek na pewno miały wpływ na większą płodność. Jedyne co możemy teraz zrobić to starać się unikać tego całego syfu na tyle na ile się da 🙂

kikix0o, cukrzyk1991 lubią tę wiadomość

kikix0o, cukrzyk1991 lubią tę wiadomość

kikix0o wrote:

Jak przeczytałam of to pomyślałam o niebieskiej platformie 🤣

Chyba zacznę to rozważać, jak dostanę kolejny rachunek opiewający na kilkanaście tysięcy za podłączenie paru rur

kikix0o lubi tę wiadomość

kikix0o lubi tę wiadomość

Mardotka lubi tę wiadomość

Mardotka lubi tę wiadomość

kikix0o, cukrzyk1991, MMM123, Mimi7 lubią tę wiadomość

kikix0o, cukrzyk1991, MMM123, Mimi7 lubią tę wiadomość

kikix0o lubi tę wiadomość

kikix0o lubi tę wiadomość

Wiadomość wyedytowana przez autora: 5 lipca, 14:25

Ssilvia wrote:

Dziewczyny odnośnie organizacji myślę że racja jest w połowie.

Kwestia zorganizowania jest ważna ale nie nie rozwiązuje wszystkich problemów.

Mam znajomych rodziców co na prawdę starają się dobrze organizować i ich życie jest nieco lepsze niż rodziców u których organizacja leży całkowicie i jednak ich życie to totalny chaos.

Wiadomo ze rodzice co się dobrze organizują, też np. Potrafią się strasznie spóźniać czy zawalać jakie sprawy - na przykład, są gotowi do wyjścia a tu nagle dziecko trzeba przebrać i umyć, etc.

Ale znam rodziców co zamawiają zakupy przez internet - mają w internecie zapisaną listę i tylko klikają tak raz w tygodniu na stałe zamówienie. A inni chodzą do sklepu po każdą jedną rzecz, nie mają listy, wszystko zapominają i w domu nigdy nic nie ma.

Inni mają taką pani co sprząta i jak czasami nie ogarniają, albo są super zmęczeni, to proszą żeby przyszła - nie każdego tygodnia, ale czasami ich uratowała jak byli padnięci.

Więc kwestia organizacji jest ważne ale według mnie nie zależy wszystko od organizacji - na pewno jej brak nie pomaga.

Ja mam jeszcze jedne pomysł, wydaje mi się praktyczny, być może osoby co mają dzieci mnie wyprowadza z błędu. Jakby zmieniać się z pilnowaniem dziecka w nocy żeby unikać sytuacji że twoje rodziców nie śpi?

Ja myślę o tym, żeby spać w innym pokoju z dzieckiem - jak kiedyś będę miała. Żeby mój mąż mógł się normalnie wyspać. A potem on w dzień będzie wyspany to będzie mógł się nim lepiej zająć a ja będę mogła się wyspać? Żeby uniknąć sytuacji że oboje są nie wyspani? A być może jak dziecko już będzie można karmić butelką, to on śpi z dzieckiem a ja się wysypiam? Ja wiem że to tylko teoria i nie myślę robić tego codziennie, bo lubię spać z mężem ale jakby to mogło pomóc przynajmniej przez jakiś czas?

Karmiłam piersią więc w nocy to ja byłam potrzebna, ale mąż też wstawał, przebrał, podał mi do łóżka, nakarmiłam i odkładał. Póki był na opiece nade mną to rano na zmianę odsypialiśmy. Nas ominęły kolki więc tragedii nie było, ale jak każda z córek miała ok. 3 tygodni to miałam kryzys w nocy z niewyspania, koleżanki pocieszały mnie, że niedługo będzie lepiej i tak też się stało. Także to wszyskto mija i zdania jestem takiego, że obydwoje rodziców powinno wstawać, a jeśli jest decyzja o karmieniu butelką to już tym bardziej. Naprawdę ciągłość snu dużo daje

Ounai lubi tę wiadomość

Ounai lubi tę wiadomość