Starania 42+

To rzeczywiście frustrujące, że nie oddzwonił. Nie poroniłas tylko zarodek się nie zagnieździł wcale, niestety jeden transfer to tylko średnio 30 procent szans, a w naszym wieku około 40 to niestety jezcze mniej. A martwisz się o coś ?źle się czujesz ? Po odstawieniu leków za kilka dni będziesz mieć okres i można zaczynać nowe starania, ale to już trzeba omówić z lekarzem, może coś zmieni w protokole ? Jak Cię coś niepokoi to idź do zwykłego gina obok siebie .

Po prostu się naczytalam,ze juz, sama nie wiedziałam co myśleć. Wizytę mam 7 grudnia jedziemy do samego szefa. Doktorka która oddzwoniła nie umiała na nic mi odpowiedzieć chociażby na podstawowe pytanie co teraz jeśli chcemy znów podejść drugi raz. Hyh

Mała mi, a jakie Ty masz amh ? Partner wyniki ok ?

Mała Mi moja kuzynka urodziła po 42 r.z. zdrowe dziewko. Ciążę przeszła książkowo. Dodało jej sił do życia.
Ja sama mam trochę wiecej od ciebie. Nie czuje się staro, pewnie gdybysmy mieli wspolne dziecko, to bym o yym nie myślała lub ewentualnie zaniechała po pewnym okresie zycia. Teraz próbujemy, ale za granice dalam sobie 45, ostatecznie 46 lat. Mam dwie sąsiadki co urodziły- jedna w wieku 49 probowaki a druga 51 z przypadku. Obie w zdrowiu wychowują dzieci. Gdy pytalam czy oidwrovily by czas, obie zaprzeczyły. 😊

Mam tak samo. Drugi mąż i wspólny syn urodzony martwy w 20tym tc. To było pół roku temu. Był po stymulacji z 5 cyklu. Chcemy jeszcze raz spróbować ale bez stymulacji nie wyjdzie. Też się waham, myślę cały czas. Mam 3 dzieci ale już duże, zaraz wyjdą z domu o będzie tak pusto o cicho.

Mam 43 lata. W pierwszą ciążę zaszłam naturalnie. Poronilam w 6 tygodniu. Jestem po transferze. Jestem załamana nie udało się. Mam tylko jeden zarodek zamrożony. Kicha

Ile kosztuje adopcja zarodka?

W Polsce to cena transferu plus niewielką opłata za dopasowanie. Za zarodki nie można pobierać opłaty. Wejdz na wątek adopcja zarodkow w dziale starając się z pomocą medyczna - tam uzyskasz dużo informacji.

Hej
Podchodzimy do 3 stymulacji...coś nie pozwala odpuścić ...choć tym razem już nie wiem czy chce żeby się udało...takie wypalenie jakieś po tylu niepowodzeniach i odczuwam jakiś lęk przed macierzyństwem po 42 gdyby się udało ...
Macie takie dylematy i obawy co do bycia mamą po 40 ?...

Monester AMH mam 4.61 norma patrze 0.06 do 4.44 to wysokie. Mąż trochę leniwe plemniki ale też w normie. Innych badań mu nie robili.

Ja mam cały czas. Z jednej strony chce i myślę super trochę mamy wszystkiego byłoby komu to zostawić, że byłabym dobra mama mąż idealnym ojcem obecnie mamy 2 chihuahua i one są już jak nasze dzieci i myślę, że on trochę traktuje je jak córki 🤣🤣🤣 rozmawia, mówi, że jak się nie uspokoją będzie karny język 🤣🤣🤣 a za chwilę jak słyszę, że koleżanka co ma 35l odrabia, codziennie lekcje z córką 14letnia a ja będę to robić w wieku 56 lat 🤣🤣🤣 to już myślę po co mi to.... Ze podróże mi się ukruca i będę uwiazana ciągle z dzieckiem a u faceta nie wiele się zmieni. I tak trochę chce i nie. Zazdroszczę, że młodsza siostra urodziła teraz i ślicznie dzieciątko się już zmienia gawozy i taki uroczy a potem idą do domu i myślę ach w końcu odpocznę 🥴🥴🥴🥴 No ale chyba to myślę, że jak obudzi się instynkt macierzyński wszystkie obawy miną. A tak to różnie porodu też się boję myślę, że cesarka obowiązkowo... Oj dużo tych myśli obaw a facet to nawet nie pamięta kiedy wizytę mamy następna, że psy trzeba nakarmić..... Wszytko na mojej głowie i jeszcze myślę, ciąża jak ja już czasu na nic nie ma 😑

Też mojej koleżanki ciocia urodziła w wieku 46 lat. Ale to tak jest człowiek bardzo chce to musi czekać, ten co nie chce dostaje..... Ja też się czuje młodo. Mi nawet ginekolog się pytała czy ja serio rocznik 81r. 😁 Więc nie boję się, że bym urodziła mając 42lata wiem, że dam radę tylko myślę, że i tak już późno.... I jeszcze kolejne próby. Ze tutaj nie pieniądze są problemem. Nawet nie zapłodnienie tylko niewiadoma niepowodzeń to mnie wkurza, że zdecydowaliśmy się tyle czasu pieniędzy niby nic mi nie dolega żadnych chorób a jednak coś gdzieś nie gra...

Aagonia. Nie zLamuj się. Ja nie mam żadnych zamrożonych... Wszytko zaczynamy od początku 😒 bądź dobrej myśli, że to teraz się uda 🧡👌

A Ty nie miałaś czasem PCOS zdiagnozowanego ? Bo amh bardzo wysokie . Zawsze lepiej w tą stronę , masz potencjał . Może teraz lepsza będzie stymulacja i będzie Duzo komorek a wtedy ogromną szansa jest. U mnie lipa z niskim amh mogą że mnie wycisnąć max 3-4 komórki a i tak są kiepskiej jakości najwyraźniej.

Dzięki za ten wpis...
Ja też tak się wkurzam że wszystko mnie dotyczy a faceta nie ...
Że właśnie on nic nie pamięta, że u niego się nic nie zmieni ...że czasem mnie taki lęk ogromny dopada co ja sobie zafunduje po 40 jak dotąd wiodłem wygodne życie i tylko o sobie myślałam ...a tu właśnie lekcje, wstyd na wywiadowkach, coraz mniej siły ...i to poczucie że na wszystko jest za późno i co ja sobie wyobrażam...
No dużo tych dylematów ....i w każdą stronę źle ...

Mała Mi Dzięki za ten wpis...
Ja też tak się wkurzam że wszystko mnie dotyczy a faceta nie ...
Że właśnie on nic nie pamięta, że u niego się nic nie zmieni ...że czasem mnie taki lęk ogromny dopada co ja sobie zafunduje po 40 jak dotąd wiodłem wygodne życie i tylko o sobie myślałam ...a tu właśnie lekcje, wstyd na wywiadowkach, coraz mniej siły ...i to poczucie że na wszystko jest za późno i co ja sobie wyobrażam...
No dużo tych dylematów ....i w każdą stronę źle ...
Ściskam

Nie ja mam wszystko w normie. Jajeczka też było 5.. Tylko bali się, że dwa pena nim 3 dojzeja dalej i pobrali 2. Oni w ogóle zbytnio nie wiedzieli jak mnie stymulować bo AMH wysokie. Jak jeden przepisał leki tak drugi leciał z tym samym... Mi się wydaje, że lekarka, zrobiła źle transfer. Strasznie mnie bolał brzuch jak naciskała przyrządem usg. I to bardzo bardzo w dodatku pytała, się mnie czy w środku nie dotknęła mnie cewnikiem do ścianki. Mówię jej, że strasznie mnie boli cewnik jakbym miała go cały czas przy ściance. I generalnie to nie wiadomo czy dobrze umieściła. I na koniec mówi o tutaj jest kropek.tylko gdzie był to ja nie wiem. Przecież nie jestem lekarzem.

Myślę, że to taki lek przed nieznanym. Ja mogę jedynie podać przykład na podstawie moich psów. Był jeden kochany oczko w głowie. Wszędzie z Nami. Poczułam potrzebę, że jest samotny trzeba mu towarzyszą. Stary był przeciwny gdzie drugi pies No ale do gadania miał ni wiele. Pojawił się drugi pies. Pierwszego dnia o sikał mi wszystkie dywaniki jakie tylko były w domu. Drugi gryzł go zazdrosny. Mówię sprzedajemy Go po cholere mi był drugi pies. Stary mówi No zwariowałaś chciałaś psa a teraz sprzedać? Minął czas dywaniki czasem zasikane czasem się jeszcze gryza o jedzenie ale okazuje się, że to jest jeszcze cudownijsxy piesek niż pierwszy. Serce na za dwóch. Pierwszy napsoci a drugi za niego przeprasza. Za każdym razem gdy go tule mówię "ale Nam się cudowny piesek trafił lepszy nie mógłby być " i nie wyobrażam sobie, że mogłoby go nie być. I wiem jestem wręcz przekonana, że jak już stres odejdzie i strach przed obowiązkami na naszej głowie to te dzieciątko będzie cudem bez którego nie będziemy umiały żyć. Tego jestem pewna. Bo ja jestem też taka, że stresuje się każda zmiana. Boję się, że coś zaburzy mi mój dzień to jak funkcjonuje boję się po prostu niewiadomego. Ale też wiem, że jak już poznam to co ma być się w tym całkowicie odnajduje. Dlatego wiem, że i Ty i ja będziemy dobrymi mamami. I udowodnione jest, że po 40r. Kobiety są bardziej dojrzałe i świadome macierzyństwa. A wstydzić się nie mamy czego. Ja miałam kierownika, który w wieku 65l. Zrobił dziecko klientce 35letniej. To jest dopiero wstyd. Za to przypłacił paraliżem częściowym twarzy (przesadził z viagra). To dopiero wstyd. Dziecko ma teraz 10 lat on 75 ludzie mówią o dziadek wnusie przyprowadził do szkoły 🤪

hej dziewczyny,

ja wlasnie w listopadzie skonczyłam 40 lat. Trzecia punkcja była rzutem na taśmę żeby zacząć przed dniem urodzin, bo wtedy jeszcze łapaliśmy się na dofinansowanie.
Pierwsza punkcja u mnie była super, dwie kolejne coraz gorsze. jedna z COVID, przesuneli mnie na pozniejsza godzinę, jajeczka popękały, udała się tylko jedną blastkę zamrozić.

Teraz niby beta hcg wysokie...czekam na USG, nie wiem co będzie. Jest i radość i strach. Chyba każda, kto straciła zarodek (realnie ciąże w mojej głowie) wie jak ogromny jest to lęk.
Jeśli się okaże, że zarodek się nie rozwija i dowiem się o tym 19 grudnia, to nie wiem jak przeżyję święta...jeszcze teściowie do nas przyjeżdzają. U nas nikt nie wie o naszych próbach i niepowodzeniach, o tym że przechodzimy przez ICSI...