Hej. Sysiaaaa, ja też
Najpierw około godziny czekałam na wejście do gabinetu gina (we wtorki nie przyjmuje w klinice, tylko w swoim gabinecie, ale czasem mnie przyjmuje pomiędzy pacjentkami). Zrobiło się straszne opóźnienie, przede mną 4 pacjentki umówione na konkretne godziny. Łzy mi stanęły w oczach na myśl o tym, że będę tak koczować ze 2 godziny chyba. I co powiem w pracy?
Na szczęście lekarz pamiętał o mnie i zapowiedział w recepcji, że przyjmie mnie, jak tylko z gabinetu wyjdzie pacjentka.
No i się zrobił wrzask w kolejce. 2 babki zaczęły się awanturować, grozić pisaniem skarg. O mało nie doszło do rękoczynów. Wrzeszczały, że to skandal.
W takiej atmosferze miałam tylko szybciutkie USG. Okazało się, że po tej parszywej Femarze efekt jest ten sam, co po Clostilbegyt'cie - w 11 dniu cyklu jajnik lewy: 18mm, jajnik prawy: 14, 11 i 12mm (czyli już raczej nie urosną).
Inseminację miałam umówioną na sobotę godz. 10.40. Gin stwierdził tylko, że trzeba będzie przełożyć.
Nie zdążyłam zapytać: do kiedy możemy współżyć? kiedy mam brać Ovitrelle? Na kiedy będziemy przekładać?
No i nic nie wiem.
Nie wiem czemu moje pęcherzyki są tak oporne.
Nie wiem, co mam znowu powiedzieć w pracy.
W dodatku akurat gdy wyszłam z gabinetu, zaczął padać śnieg z deszczem. Oczywiście zanim przejechałam przez most wyszło piękne słońce. Ale co zmokłam wcześniej, to moje.
Następnym razem nie powinna mnie chyba zdziwić trąba powietrzna bezpośrednio nad moją głową. Powinnam się chyba już przyzwyczaić, że u mnie WSZYSTKO idzie na opak, pod prąd...
Wiecie co, mam już tego wszystkiego naprawdę dość.Ogarnia mnie totalna bezsilność, niemoc i zniechęcenie.
Nie wiem co to może znaczyć.
Anielska cierpliwość wymaga diabelskiej siły...
Sysiaaaaa lubi tę wiadomość
eeedith
to chyba pękł ten pęcherzyk i była owu. Jak myślicie dziewczyny?
