Zdziska i Elbieta
-
WIADOMOŚĆ
-
Przy dziecku najwazniejsza jest konsekwencja bo one nas testuja....jak im sie pokaze cos przez jeden dzien to beda miec wyjebane bo wiedza ze na drugi dzien i tak odpuscimy...musi byc konsekwencja w dzialaniu...bez tego wszystko jest bez sensu
amelia04072006, Cwalinka, Iza75 lubią tę wiadomość
-
nick nieaktualnyObiady bez zwracania na nią uwagi - cały czas, odkąd zaczęła sama sprawnie operować widelcem. Będzie już koło 1,5r.Asha wrote:No i przez ile dni to probowaliscie?
Szwedzki stół - pojawia się co jakiś czas (bo a noż widelec zaskoczy), ostatnio próbowałam 3 tyg temu, przez 4 dni - nie ruszała nic.
Wzięcie na głoda - to była makabra, jakiś rok temu. Dawałam na każdy posiłek 2 potrawy (żeby miała wybór), ale takie których jeszcze nie jadła. Efekt - dziecko odmawiało jedzenia przez 36 godzin, przez 6 ostatnich odmawiało również przyjmowania jakichkolwiek płynów, w końcu zaczęła wymiotować żółcią. NIGDY WIĘCEJ!
Całe dnie spędzałyśmy na dworze od maja do września - mamy tu parki, place zabaw, piaskownice - nie zauważyłam, żeby w jakikolwiek sposób pobudziło to w niej chęć spróbowania czegoś nowego (jeśli nie miała wyboru - nie jadła).
Naprawdę opadają mi ręce. -
wlasnie wiem to i juz sie msci brak konsekwencji ale teraz ona sie tak ze wszsytkim zaparla ze chyba musi w pierdol dostac zeby zaczela mnie sluchacAsha wrote:Przy dziecku najwazniejsza jest konsekwencja bo one nas testuja....jak im sie pokaze cos przez jeden dzien to beda miec wyjebane bo wiedza ze na drugi dzien i tak odpuscimy...musi byc konsekwencja w dzialaniu...bez tego wszystko jest bez sensu
-
marnut wrote:Obiady bez zwracania na nią uwagi - cały czas, odkąd zaczęła sama sprawnie operować widelcem. Będzie już koło 1,5r.
Szwedzki stół - pojawia się co jakiś czas (bo a noż widelec zaskoczy), ostatnio próbowałam 3 tyg temu, przez 4 dni - nie ruszała nic.
Wzięcie na głoda - to była makabra, jakiś rok temu. Dawałam na każdy posiłek 2 potrawy (żeby miała wybór), ale takie których jeszcze nie jadła. Efekt - dziecko odmawiało jedzenia przez 36 godzin, przez 6 ostatnich odmawiało również przyjmowania jakichkolwiek płynów, w końcu zaczęła wymiotować żółcią. NIGDY WIĘCEJ!
Całe dnie spędzałyśmy na dworze od maja do września - mamy tu parki, place zabaw, piaskownice - nie zauważyłam, żeby w jakikolwiek sposób pobudziło to w niej chęć spróbowania czegoś nowego (jeśli nie miała wyboru - nie jadła).
Naprawdę opadają mi ręce.
Wy macie dwojke dzieci tak? -
amelia04072006 wrote:wlasnie wiem to i juz sie msci brak konsekwencji ale teraz ona sie tak ze wszsytkim zaparla ze chyba musi w pierdol dostac zeby zaczela mnie sluchac
Pokaz jej ze jestes konsekwentna i to powinno wystarczyc bo sie gubi inaczej -
teraz dzieci to cwane bestiemarnut wrote:Obiady bez zwracania na nią uwagi - cały czas, odkąd zaczęła sama sprawnie operować widelcem. Będzie już koło 1,5r.
Szwedzki stół - pojawia się co jakiś czas (bo a noż widelec zaskoczy), ostatnio próbowałam 3 tyg temu, przez 4 dni - nie ruszała nic.
Wzięcie na głoda - to była makabra, jakiś rok temu. Dawałam na każdy posiłek 2 potrawy (żeby miała wybór), ale takie których jeszcze nie jadła. Efekt - dziecko odmawiało jedzenia przez 36 godzin, przez 6 ostatnich odmawiało również przyjmowania jakichkolwiek płynów, w końcu zaczęła wymiotować żółcią. NIGDY WIĘCEJ!
Całe dnie spędzałyśmy na dworze od maja do września - mamy tu parki, place zabaw, piaskownice - nie zauważyłam, żeby w jakikolwiek sposób pobudziło to w niej chęć spróbowania czegoś nowego (jeśli nie miała wyboru - nie jadła).
Naprawdę opadają mi ręce.
-
nick nieaktualny
-
nick nieaktualnyAle z nią kłopot zaczął się jak synka na świecie nie było jeszczeAsha wrote:No yak myslalam wlasnie...no to na 95% juz ci mowie, ze to przez zazdrosc...o mlodsze rodzensto...probuje uwage na siebie zwrocic
. Jadła ładnie (oprócz niezrozumiałego obrzydzenia do papek, wolała gryźć dziąsłami, ale gryźć) dopóki nie zaczęła ząbkować - bardzo boleśnie. Czyli gdzieś w 10m-cu życia zaczął się cyrk z jedzeniem - i tak zostało (syn pojawił się jak miała 18m-cy).
-
a nie zrazila sie do jedzenia?marnut wrote:Ale z nią kłopot zaczął się jak synka na świecie nie było jeszcze. Jadła ładnie (oprócz niezrozumiałego obrzydzenia do papek, wolała gryźć dziąsłami, ale gryźć) dopóki nie zaczęła ząbkować - bardzo boleśnie. Czyli gdzieś w 10m-cu życia zaczął się cyrk z jedzeniem - i tak zostało (syn pojawił się jak miała 18m-cy).
chodzi o to czy jedzenie nie kojarzy jej sie z bolem ?
ja wiem ze to wszystko w chujowym momencie naraz
