Poród - naturalny, czy cesarka
-
WIADOMOŚĆ
-
Ja chciałam naturalnie rodzić i całe szczęście urodziłam jak natura przykazała. Mam nadzieję że drugie też urodzę naturalnie.
Ale nie prawdą jest to że po naturalnym szybciej się dochodzi do siebie. Ja szczerze powiedziawszy wolałabym rodzić jeszcze raz niż przechodzić 8 tygodniowy okres połogu który był dla mnie koszmarem. Nie miałam depresji poporodowej ale byłam zmęczona, mój organizm fizycznie tego nie wytrzymywał, bo psychika nawet ok. Miałam transfuzję i być może ona okazała się dla mojego organizmu szokiem. Oraz to że lubiłam spać nawet 12 godzin a jak dziecko przyszło na świat to w nocy wstawałam co 2-2,5 godziny do dziecka żeby nakarmić.
Ale prawdą jest z mleczkiem że przychodzi szybko można nawet nakarmić dziecko zaraz po porodzie jak nie ma przeciwskazań.
Powodzenia
-
ja miałam na myśli poród bez komplikacji
czytałam że macica się szybciej obkurcza i właśnie z laktacją nie ma problemu... u Ciebie faktycznie transfuzja mogła mieć znaczenie.. dlatego ja jestem przeciwnikiem podawania trnasfuzji jest tyle środków krwiozastępczych, tylko lekarzom tak wygodniej i taniej... ciekawa jestem który lekarz sam by sobie zaaplikował transfuzję...
sama mam ustalone w miejscu w którym będę rodziła że w razie czego nie dostanę krwi..
czyli jednak można
-
ja rzekomo bardzo jej dużo straciłam bo miałam zabieg i pęknięcie szyjki bo poród postępował bardzo szybko a to dlatego że dostałam kroplóweczkę no przy drugim to już nie zgodzę wolę I faze ciut dłużej niż tak szybko bo przy dwójce dzieciaków bedzie musiała być silna
-
Dzięki błyskawicznemu cc moja córeczka i ja żyjemy - całkowite odklejenie się łożyska spowodowane stanem przedrzucawkowym - nie będę wdawać się w szczegóły.
Ale nigdy bym się nie zdecydowała na cc gdybym miała wybór.
NIE JEST TO ZACHWALANIE CC WIĘC JEŚLI NIE CHCESZ SIĘ ZNIECHĘCIĆ TO NIE CZYTAJ PONIŻEJ.
Fakt - szybko, nie męczysz się jak przy sn ale potem tragedia. Pionizowanie okropne ale da się przeżyć. Jednak na boku przy !niewielkim! bólu potrafiłam położyć się dopiero 2 miesiące po cc, do dziś - 4 miesiące po czuję ranę, nie mogę zapiąć dżinsów sprzed ciąży mimo, że mieszczę się bez problemu bo uraża mnie strasznie. Jestem po kilku poważnych operacjach ale cc było najgorsze. Koleżanki po sn - traumatycznych, bardzo bolesnych lub całkiem lekkich porodach tydzień później śmigały, leżały na brzuchu, boku a po kilku miesiącach forma super.
Do tego - liczcie się z ewentualnymi powikłaniami po cc. Ja półtora tygodnia po cc, obudziłam się w szpitalu z najgorszym bólem świata. Tak mnie jeszcze nic nigdy nie bolało. Na samą myśl łzy mi lecą. Okazało się, że cc jest powikłane i mam w brzuchu pomiędzy mięśniami ogromnego krwiaka wielkości dwóch męskich dłoni, który się ciągle powiększa. Szybka tomografia i moje drogie otwieranie na nowo jamy brzusznej na ładnie zabliźnionej ranie. Od nowa stres operacji, pionizowanie i uczenie się chodzenia.
Każdej z Was życzę, byście nigdy nie musiały przejść przez to co ja i żeby Wasze Maluszki przyszły na świat szybko, bezpiecznie niezależnie od formy porodu a Wy żebyście szybko doszły do siebie. Pozdrawiam
Wiadomość wyedytowana przez autora: 6 lutego 2015, 22:18
Listopadówka/Wrześniówka 2014r.
-
Jak dla mnie cc planowane. Fakt, dostałam pokarm 2 dni później, nie od razu, ale samo dochodzenie do siebie - jak dla mnie super. Najmniej miły moment podczas całego cc to cewnikowanie bo miałam przed znieczuleniem. Poza tym wszystko ok, ból do przejścia, pionizacja nie była wcale taka straszna, następnego dnia po cc śmigałam sobie bez problemów. Wiadomo że rana i szwy ciągną. Mimo że mam niski próg bólu - działał na mnie świetnie paracetamol. Ale wiadomo że bardzo dużo daje nastawienie, dziewczyna obok z pokoju tak strasznie przeżywała cc że nawet się nie kąpała bo się bała ranę zmoczyć. Po 4 dniach nadal chodziła zgięta i ciągle płakała że żadne leki nie pomagają na ból.
Gwiazdeczka27 lubi tę wiadomość
-
Każda z nas inaczej przechodzi poród i wybiera to co dla siebie najlepsze. Niektóre cierpią jak rodzą a inne cierpią po urodzeniu dziecka. Jedno jest pewne że poród boli nie zależnie od tego jaki on był. Róznica jest taka jak się go przezyło i jak się jest odporny na ból. Jedno jest dla mnie pewne że wolę rodzić niż dać sobie zrobić na żywca zęba i leczyć go kanałowo bez znieczulenia. Powodzenia:)
belladonna lubi tę wiadomość
-
Pakima ma rację. Każdy poród jest inny i każdy przeżywa inaczej. Chyba najgorsze są rozczarowania, jeżeli coś nie poszło tak jak chciałybyśmy. I nie ma jednej dobrej odpowiedzi na pytanie, co jest lepsze poród sn czy przez cc. To zależy od sytuacji.
pakima lubi tę wiadomość
-
nick nieaktualny
-
nick nieaktualnyDziewczyny, jestem gorącą zwolenniczką porodów naturalnych, zwł., że mój pierwszy był naprawdę udany - jeśli tak można powiedzieć. Przeszedł bez większych problemów i w miarę szybko, od przyjazdu do szpitala - jakieś 3 godziny, chociaż wody odeszły mi ok. 6 godz. przed przyjazdem. Mimo to funkcjonowanie "po" było trudne. Przez jakieś 2 tygodnie, a może dłużej miałam problem z siedzeniem. Połóg u mnie trwał dłużej niż 6 tyg. Fakt, że może gł. w mojej głowie, ale miałam problem z seksem przez prawie pół roku.
Nie mniej jednak, gdybym spodziewała się jednego dziecka, chciałabym rodzić naturalnie. Spodziewam się parki i dlatego wizja porodu naturalnego po prostu mnie przeraża. Chyba bardziej niż cc, chociaż to jednak jest poważna operacja, nie bez znaczenia dla organizmu. Z drugiej strony, przy dwójce, rodząc naturalnie pierwsze, zawsze może jeszcze się zdarzyć cesarka przy drugim... A wtedy człowiek cierpi w dwóch miejscach, że się tak wyrażę, czyli najgorszy scenariusz
Mam nadzieję, że córcia się już nie przekręci i dzięki temu cesarka będzie ze wskazaniem ze względu na jej pośladkowe ułożenie.
A może są na forum mamy bliźniaków, które rodziły naturalnie? -
Bardzo chciałam rodzić tylko i wyłącznie naturalnie z ZZO (na które jak cię okazało przy cc jestem odporna i po prostu na mnie nie działa). Niestety ze względu na komplikacje musiało się to zakończyć cesarką w 38tc. NIE POLECAM.
Wszystko oczywiście zależy od organizmu- ja byłam dość długo obolała. Po 3 tygodniach jestem dopiero w miarę bez bólu wstać z łóżka czy spać na brzuchu. Trzeba bardzo uważać z dźwiganiem i pielęgnacją rany- u mnie na szczęście goi się ładnie.
To co mnie najbardziej dobiło- wisząca oponka bez czucia. Z jednej strony czucie pomału wraca i brzuch zaczyna się "unosić", z drugiej niestety nie- nie wiem ile to jeszcze potrwa.
Problemy z laktacją niestety nie są mitem. Laktacja po cc rusza po ok3-5 dniach, pod warunkiem regularnego przystawiania dziecka do piersi co 2h. U mnie była konieczność dokarmiania dziecka przez pierwsze 2 tygodnie jego życia. Teraz dopiero jestem w stanie wykarmić go sama. Mimo iż wcześniej próbowałam przejść na samą pierś zrezygnowałam po utracie masy dziecka- lekarka wytłumaczyła mi, że mleko po cesarce jest bardziej wodniste, więc być może stąd problemy mimo regularnego karmienia.
-
Dziewczyny a czy któraś z was wie jak wygląda taki zabieg? Tak na serio.
Ja rozumiem, że ktoś musi mieć cc z takich czy innych powodów, że często ratuje życie maluszka.
Sama jestem przed porodem i zdaję sobie sprawę z tego, że nie na wszystko mamy wpływ i nie wiadomo jak to będzie.
ALE jak ktoś mi mówi że chciałby cc na życzenie to się właśnie zastanawiam czy zdaje sobie sprawę po pierwsze z tego jak taki zabieg wygląda, a po drugie z różnych powikłań, które mogą wystąpić po cesarce, bo JEST TO ZABIEG OPERACYJNY!
Po pierwsze wszystkim tym które tak bardzo pragną cesarki polecam obejrzenie tego krótkiego filmiku https://www.facebook.com/video.php?v=648061361881207&pnref=story
I nie chodzi tu o krew itd, ale o to w jaki sposób dziecko jest "wyjmowane", jaki musi przeżyć szok, jak to bardzo jest nienaturalne.
Oglądając płakałam, bo wyobraziłam sobie mojego malucha.
Po drugie przeczytajcie sobie jakikolwiek artykuł o komplikacjach po cc. Jeśli któraś mówi że woli cesarkę bo nie chce przezywać tego bólu to nie zdaje sobie sprawy że dzięki cc może ból przeżywać do końca swojego życia.
Tyle w temacie.
I jeszcze raz napiszę, rozumiem cc przeprowadzoną z powodów medycznych, ale jestem na NIE dla cerasek "na życzenie".
-
A wg mnie niech każda dorosła mama robi tak jak wg niej słuszne. Ja bym w życiu nie chciała cesarki. Ale jak ktoś chce - jego sprawa. Myślę, że co osoba, to opinia.
Poza tym są osoby, które świetnie czują się po cesarce. A są takie które fatalnie. Są też takie, które przeżyły traumatyczny poród sn i nie chcą tego przeżywać. A cesarki nie miały i wolą ją niż powtórkę "z rozrywki".
Dziks_power myślę, że każda mama chce tego co najlepsze dla niej i dla dziecka. Nawet wybierając cesarkę na życzenie może ktoś się kierować tym, że w jego opinii to jest lepsze dla dziecka. Ja miałam i cesarkę i poród sn. Mam porównanie. Ale myślę, że wiele kobiet boi się porodu sn i stąd pomysł na cesarkę. Dotąd nikt nie wymyślił innej opcji jak wyjąć maluszka z brzucha mamy
Wiadomość wyedytowana przez autora: 16 lutego 2015, 19:23
Sosna lubi tę wiadomość
-
Ehh nie takie operacje nas jeszcze czekaja ;/ czego ci nie zycze ale widac masz maladziks_power wrote:Dziewczyny a czy któraś z was wie jak wygląda taki zabieg? Tak na serio.
Ja rozumiem, że ktoś musi mieć cc z takich czy innych powodów, że często ratuje życie maluszka.
Sama jestem przed porodem i zdaję sobie sprawę z tego, że nie na wszystko mamy wpływ i nie wiadomo jak to będzie.
ALE jak ktoś mi mówi że chciałby cc na życzenie to się właśnie zastanawiam czy zdaje sobie sprawę po pierwsze z tego jak taki zabieg wygląda, a po drugie z różnych powikłań, które mogą wystąpić po cesarce, bo JEST TO ZABIEG OPERACYJNY!
Po pierwsze wszystkim tym które tak bardzo pragną cesarki polecam obejrzenie tego krótkiego filmiku https://www.facebook.com/video.php?v=648061361881207&pnref=story
I nie chodzi tu o krew itd, ale o to w jaki sposób dziecko jest "wyjmowane", jaki musi przeżyć szok, jak to bardzo jest nienaturalne.
Oglądając płakałam, bo wyobraziłam sobie mojego malucha.
Po drugie przeczytajcie sobie jakikolwiek artykuł o komplikacjach po cc. Jeśli któraś mówi że woli cesarkę bo nie chce przezywać tego bólu to nie zdaje sobie sprawy że dzięki cc może ból przeżywać do końca swojego życia.
Tyle w temacie.
I jeszcze raz napiszę, rozumiem cc przeprowadzoną z powodów medycznych, ale jestem na NIE dla cerasek "na życzenie".
Wiedze na temat cc, i zbyt malo o powiklaniach po natutalnym porodzie. I tak zle i tak nie dobrze, to moze nie rodz wcale?Paulina -
Po ostatnim porodzie sn, który wspominam wspaniale, leżałam na sali z dziewczyną po cc (pierwsze dziecko). Ja przy karmieniu, zwijałam się z bólu z moją zwijającą się macicą. A ta dziewczyna latała jak fryga koło córeczki. Zupełnie nie wyglądała na jakkolwiek obolałą. Dostawała środki przeciwbólowe, dobrze na nią działały i była naprawdę w świetnej formie. I zadowolona i zajmowała się dzieckiem bez problemu. Ja po swojej cesarce jeszcze kilka dni chodziłam zgięta w pół. Nie zdziwię się jak ta dziewczyna będzie chciała mieć kolejną cesarkę przy drugim dziecku. Ona naprawdę świetnie się po niej czuła.
-
Ja miałam cc planowane, ale synek postanowił przyjść na swiat 5 dni wcześniej.
Wiem co to skurcze i wiem co to pełne rozwarcie.
Ciachneli mnie w ostatniej chwili, pewnie za 20-30 minut urodzilambym sn.
Cc wspominam dobrze, pionizowanie do przeżycia. Wypisali nas w 3 dobie.
Pokarm miałam od razu, karmimy sie tylko piersią.
W 6dobie zdjeli mi szwy i czuje sie rewelacyjnie. Rana goi sie błyskawicznie.
Wiadomość wyedytowana przez autora: 20 lutego 2015, 16:53
Sosna lubi tę wiadomość
-
Sosna wrote:Ehh nie takie operacje nas jeszcze czekaja ;/ czego ci nie zycze ale widac masz mala
Wiedze na temat cc, i zbyt malo o powiklaniach po natutalnym porodzie. I tak zle i tak nie dobrze, to moze nie rodz wcale?
a jakie operacje nas niby czekają?
mi tu chodzi o dziecko,
nie martwię się o swoją d...
cc to szok dla maleństwa,
ja niestety mam nadal ułożenie miednicowe i jest mi bardzo przykro że prawdopodobnie będę zmuszona do cc
CC to poważna operacja, a nie kichnięcie.
Tak jak napisałam, cc ze wskazań medycznych TAK,
na życzenie przyszłej mamy - NIE.Wiadomość wyedytowana przez autora: 31 marca 2015, 17:50
nanu lubi tę wiadomość
-
Ja pierwszy poród miałam naturalny i super go wspominam (oczywiście, że cholernie bolało bo nie miałam znieczulenia i byłam nacinana, ale wszystko bardzo dobrze przebiegało). Teraz od początku nastawiałam się też na sn ale póki co synek uparcie siedzi pupą w dół. Jeszcze ma czas zmienić pozycję ale coś czuję po nim, że to leniuszek i nie bardzo ma na to ochotę, a wtedy zostaje cesarka... Zobaczymy co to będzie.
