W oczekiwaniu na poronienie

Dzięki fabcia za dokładny opis, tego potrzebowałam. Bo zupełnie nie wiem czego się spodziewać.
Lumi pocieszasz mnie że ból taki jak przy miesiączce. Oby taki pozostał 🙂 niedługo już będziesz mieć to za sobą🙂

W żadnym wypadku nie chciałam cię straszyć. Poprostu ja nie wiedziałam o poronieniu nic. Myślałam że dostanę tabletki i wyjdę wieczorem do domu. A w domu wszystko się oczyści potem kontrol. A rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Dodatkowo moja koleżanka z pokoju mówiła że leży tu 10 dni i były dwie panie po zabiegu i one zniósły to jeszcze gorzej niz ja.

Teraz wiem że jeśli nie ma akcji serca to raczej jej już nie będzie i napewno bym 2 tyg nie chodziła z martwym dzieckiem. Fakt że po zapaleniu nie ma śladu ale trauma została i moja noga tam więcej nie stanie chodź to najlepszy i największy szpital na całe województwo.

Hej Dziewczyny, czytanie tego wątku w ostatnich dniach mi pomogło, więc postanowiłam się podzielić moją historią... Ale będzie długa, przepraszam. 11 lat temu poroniłam w 13 tygodniu, ciąża zagrożona, późna zrobione pierwsze usg wykazalo już tylko dwa puste jaja które i tak przenosiłam kilka tygodni, krwotok, trauma ze szpitala, błaganie w środku nocy o zabieg bo bóle krzyżowe nie dawały oddychać, a łózko miałam całe we krwi. Potem 11 lat starań z różnymi przerwami i innymi problemami zdrowotnymi. W tymw ostatnim czasie ostre zapalenie trzustki i problemy z drogami żółciowymi pod koniec 2019 i przymusowe zabezpieczanie bo czekał mnie zabieg i w ciąży być nie mogłam. Chciałam też zmienić ginekologa, pomyśleć w końcu o jakiś badaniach, no ale nastała epidemia i wszystko zostało jak było. W marcu miałam zabieg, odstawiliśmy zabezpieczenia, i tu pyk, niespodzianka akurat w tym cyklu zaszłam. Test robiony popołudniu był pozytywny, 35 dc, beta dwa dni później 25, cos mała jak na 6 tydzień, zrobiłam też progesteron który też wyszedł tylko 6... Od razu panika i obdzwanianie lekarzy, żaden nie chciał przyjąć, poradnie nie prowadza zapisów nawet na prywatne wizyty, lekarze zajmują się tylko pacjentkami w ciąży a na moje "ale też jestem w ciązy??!!" dostałam tylko suche "ale w ciąży zaawansowanej". Udało mi się cudem skontaktować z lekarzem, którego znalazłam w poleceniach z mojego miasta na znanylekarz, a właściwie napisałam mu już resztkami sił po tych telefonach smsa, nie licząc na reakcję. O dziwo oddzwonił zaraz, uspokoił, kazał iść na betę po weekendzie sprawdzić czy rośnie i zadzwonić wtedy wieczorem ustalimy co dalej. W poniedziałek (pierwszy dzień 7 tygodnia) beta nie zostawiła złudzeń- tylko 2... progesteron spadł do 3, tego dnia dostałam brązowych plamień, testy sikane już dzień wcześniej nie wychodziły. Po konsultacji z lekarzem ustaliłam że mam czekać na krwawienie i przyjśc na kontrolne usg za 2-3 tygodnie, chyba że coś się będzie działo niepokojącego. I wtedy znalazłam Wasz wątek...i czekałam, na szczęście niedługo, bo następnego dnia zaczęłam krwawić, dziś 3 dzień krwawienia, wydaje mi się słabnie, ogólnie czuję się dobrze, brzuch pobolewa sporadycznie, nie mam jakiś wielkich skrzepów itd.. Nie wiem czy to dobrze, zobaczymy na kontrolnym usg, czy się oczyściło. Mam trochę podwyższoną temperaturę, jestem osłabiona, ale to tez od płaczu i strasznego doła. Jak się krwawienie szybciej skończy to pójdę od razu na kontrolę czy nic nie zostało, chociaż spodziewałam się że będzie więcej, mocniej ale w sumie nie miałam ciązy potwierdzonej usg i nie wiem czy nie mialam później owulacji i była to mniejsza ciąża...

Trzymajcie się dziewczyny Wiem, że czekanie jest straszne

Spoko spoko, nie wystrszylas mnie.
Dokładnie tego się boje, że pójdę do szpitala i będą mnie tam trzymać w nieskończoność.
U mnie zarodka nie ma, jest puste jajo, lekarz twierdził że nie grozi mi zakazenie. Jedynie na psychikę mi to działa, że nadal mam to w środku. I co gorsze, to jajo rosnie, więc z każdym dniem będzie ciężej się tego pozbyć.
Weekend będzie decydujacy, może w poniedziałek się tam wybiorę. Ale planuje jeszcze zadzwonić jutro do szpitala i zapytać jak oni traktują takie przypadki. Może się czegoś dowiem.

A skąd jesteś??

Mi lekarz mówił że jeśli pojawi się temperatura większą niż 37 to pędem na izbe przyjęć to zakażenie się wdaje czy zapalenie. Ja w szpitalu miałam temp mierzona 3 x dziennie.

Na szczęście 37 nie mam, takie 36,7-8 max, ale dzięki za radę, będę mierzyć regularnie, mi lekarz powiedział że ok 38 jest groźna temp. Ale teraz będę kontrolować bardziej. Jestem z okolic Łodzi.

To jeszcze nie ma paniki. Ale kontroluj bo lekarz mówił że w zapaleniu temp szybko rośnie.

Mam nadzieję że nie urośnie To się teraz zaczęłam jeszcze bardziej stresować. A wiesz może jakie objawy jeszcze mogą być niepokojące?

Hej Dziewczyny, czytanie tego wątku w ostatnich dniach mi pomogło, więc postanowiłam się podzielić moją historią... Ale będzie długa, przepraszam. 11 lat temu poroniłam w 13 tygodniu, ciąża zagrożona, późna zrobione pierwsze usg wykazalo już tylko dwa puste jaja które i tak przenosiłam kilka tygodni, krwotok, trauma ze szpitala, błaganie w środku nocy o zabieg bo bóle krzyżowe nie dawały oddychać, a łózko miałam całe we krwi. Potem 11 lat starań z różnymi przerwami i innymi problemami zdrowotnymi. W tymw ostatnim czasie ostre zapalenie trzustki i problemy z drogami żółciowymi pod koniec 2019 i przymusowe zabezpieczanie bo czekał mnie zabieg i w ciąży być nie mogłam. Chciałam też zmienić ginekologa, pomyśleć w końcu o jakiś badaniach, no ale nastała epidemia i wszystko zostało jak było. W marcu miałam zabieg, odstawiliśmy zabezpieczenia, i tu pyk, niespodzianka akurat w tym cyklu zaszłam. Test robiony popołudniu był pozytywny, 35 dc, beta dwa dni później 25, cos mała jak na 6 tydzień, zrobiłam też progesteron który też wyszedł tylko 6... Od razu panika i obdzwanianie lekarzy, żaden nie chciał przyjąć, poradnie nie prowadza zapisów nawet na prywatne wizyty, lekarze zajmują się tylko pacjentkami w ciąży a na moje "ale też jestem w ciązy??!!" dostałam tylko suche "ale w ciąży zaawansowanej". Udało mi się cudem skontaktować z lekarzem, którego znalazłam w poleceniach z mojego miasta na znanylekarz, a właściwie napisałam mu już resztkami sił po tych telefonach smsa, nie licząc na reakcję. O dziwo oddzwonił zaraz, uspokoił, kazał iść na betę po weekendzie sprawdzić czy rośnie i zadzwonić wtedy wieczorem ustalimy co dalej. W poniedziałek (pierwszy dzień 7 tygodnia) beta nie zostawiła złudzeń- tylko 2... progesteron spadł do 3, tego dnia dostałam brązowych plamień, testy sikane już dzień wcześniej nie wychodziły. Po konsultacji z lekarzem ustaliłam że mam czekać na krwawienie i przyjśc na kontrolne usg za 2-3 tygodnie, chyba że coś się będzie działo niepokojącego. I wtedy znalazłam Wasz wątek...i czekałam, na szczęście niedługo, bo następnego dnia zaczęłam krwawić, dziś 3 dzień krwawienia, wydaje mi się słabnie, ogólnie czuję się dobrze, brzuch pobolewa sporadycznie, nie mam jakiś wielkich skrzepów itd.. Nie wiem czy to dobrze, zobaczymy na kontrolnym usg, czy się oczyściło. Mam trochę podwyższoną temperaturę, jestem osłabiona, ale to tez od płaczu i strasznego doła. Jak się krwawienie szybciej skończy to pójdę od razu na kontrolę czy nic nie zostało, chociaż spodziewałam się że będzie więcej, mocniej ale w sumie nie miałam ciązy potwierdzonej usg i nie wiem czy nie mialam później owulacji i była to mniejsza ciąża...

Trzymajcie się dziewczyny Wiem, że czekanie jest straszne

Lumi pocieszasz mnie że ból taki jak przy miesiączce. Oby taki pozostał 🙂 niedługo już będziesz mieć to za sobą🙂

Wieczorem, po drugiej dawce arthrotecu, zaczęło się u mnie krwawienie i jest dość obfite. Brzuch bolał mnie trochę mocniej niż przy miesiączce, ale było to do wytrzymania (dostawałam też środki przeciwbólowe), na pewno nie było to nic porównywalnego ze skurczami porodowymi Tak że naprawdę do przeżycia. Uprzedzono mnie też, że będą skrzepy, i że mam je (przepraszam za opis, ale może komuś się to przyda) wkładać do pojemniczka, żeby mogły być zbadane (hist-pat). I to jest jak dla mnie najbardziej przykra część tej procedury U mnie jest tylko puste jajo płodowe, nie ma zarodka, tak że nie jest to dla mnie aż tak bardzo stresujące. Ale wierzę, że jeżeli u kogoś był zarodek, to mógłby nie chcieć tego przechodzić...
Skrzepy pojawiły się tylko raz, a potem już tylko krwawienie, dlatego nie wiem, czy to puste jajo zostało wydalone... Dowiem się tego, kiedy zrobią mi USG.

Przykro mi że masz tyle przejść za sobą 😢 wierzę, że w końcu Ci się uda dotrzeć do celu i urodzić zdrowe, piękne bobo.

Ta druga ciąża to ewidentny biochem wg mnie. Z tego co dziewczyny na różnych wątkach pisały to przy biochemię jest w zasadzie normalna miesiączka.
Ale skontrolować zawsze warto, czy wszystko się oczyściło.

Wiem że to trudne, ale trzeba zostawić za sobą co złe i starać się walczyc dalej o marzenia. Wczoraj mój lekarz mi dał do myślenia, mówiąc że oczywiscie, mogę siąść i płakać, załamać ręce, obrazić się na cały świat, bo mam pełne prawo do tego, w takich okolicznościach. Ale czy mi to pomoże?
Popłakałam dwa dni, pozwoliłam sobie na żałobę, teraz idę do przodu z dobrym nastawieniem.

Niech tylko to ze mnie wyjdzie, bo boje się bólu bardzo. To jedyna rzecz która mnie przeraża.