BADANIA

Jakie badania i kiedy..

Najważniejsze jest 3 dc zrobić FHS, LH i Estradiol (można LH nie robić jeśli to już badanie któreś z kolei ). Chodzi o to, że gin na podstawie tych wyników (a w każdym cyklu wartości mogą być inne) ocenia jakość Twojego pęcherzyka. Czy będzie dobry jakościowo i czy ewentualnie nie i należałoby go wspomóc jakimiś hormonami . Dobrze przeprowadzony monitoring to:
1. pierwsza wizyta w 3 dc wraz z badaniami hormonalnymi (rano robisz badania, po południu odbierasz i po południu wizyta), lekarz ocenia ilość i wielkość pęcherzyków (ja zazwyczaj miałam dwa, trzy 0d 7 do 9 mm i dużo małych)
2. Wizyta około 10 dc i ocena przyrostu pęcherzyków (badanie estradiolu i LH
3. Wizyta około 13 dc i ocena przyrostu
4. Wizyta około 15-16 dc - po jajeczkowaniu
Wszystko to przyjmując że owulację masz np. 14-15 dc.

To jest dobrze zrobiony monitoring! Jeszcze lepszy jak dwa dni przed owulacją badanie estradiolu i 7 dni po owulacji progesteron. Wtedy naprawdę wiadomo co i jak przyrasta i czy faza lutealna jest prawidłowa, czy ciałko żółte pracuje prawidłowo wydzielając odpowiednią ilość progesteronu. Uff


Przy pierwszej wizycie w klinice miałam do zrobienia:
Te badania zrobiłam 3 dnia cyklu
- Kortyzol
- Testosteron
- Prolaktyna
- Lh
- FSH
- Estradiol
- TSH
- T3 (swobodny)
- T4 (swobodny)
- atTPO
- AMH
- Insulina
- C-peptyn
- DHEA-S
- progesteron + drugi raz 7 dnia po owulacji


Potem: na przeciwciała Igg (jeśli w badaniu wychodzi pozytywnie to oznacza, że choroba przebyta i organizm się uodpornił) i IgM - jeśli wyniki pozytywny to oznacza, że jest infekcja i organizm walczy. A teraz podaję na jakie choroby zlecono mi badania:
- Chlamydia
- Cytomegalia
- ureaplazma
- mykoplazma genitalna
- herpes (opryszczka narządów)
- trichomonas (rzęsistek)
- toksoplazmoza
- Różyczka
- wirusowe zapalenie wątroby typu B i C
- Żółtaczkę

Potem zrobiłam wymaz na czystość i cytologię,
Badanie szyjki macicy + zdjęciem
Badanie drożności jajowodów
Badania ogólne moczu i krwi

No i seria badań męża w tym samym czasie

Odpowiadając na pierwsze pytanie odnośnie diagnozy PCOS. W celu rozpoznania należy spełnić 2 z 3 kryteriów:

1. brak lub rzadkie owulacje

2. cechy androgenizacji lub androgenizm stwierdzony biochemicznie

3. charakterystyczny obraz jajników w USG oraz wykluczenie innych zaburzeń, które mogą powodować nieregularne cykle oraz hiperandrogenizm.

Ze względu na długie cykle (rzadkie owulacje) oraz podwyższone stężenie testosteronu możliwe jest u Pani rozpoznanie zespołu policystycznych jajników.

Wykonanego wyniku USG nie można zinterpretować ze względu na obecność ciałka żółtego w obrazie. W celu oceny wyglądu jajników należy wykonać badanie od 3 do 5 dnia cyklu.

Wskazaniami do inseminacji jest liczba plemników o ruchu progresywnym powyżej 1 mln.

Polecam skontaktować się z ginekologiem, który zadecyduje o możliwości wykonania inseminacji.



Zaburzenia miesiączkowania prawie zawsze powodowane są przez zaburzenia hormonalne. Ponieważ przyczyn nieprawidłowego wydzielania hormonów może być bardzo wiele (niedoczynność podwzgórza lub przysadki, guzy przysadki, choroby tarczycy, wady jajników, zespół policystycznych jajników), nie da się postawić diagnozy na podstawie jednego, czy dwóch badań. Zazwyczaj potrzebne jest połączenie badań laboratoryjnych (poziomy hormonów: FSH, LH, PRL, TSH, estrogenów, progestagenów, androgenów) oraz obrazowych (USG, MRI głowy). Zaburzenia miesiączkowania oraz problemy z zajściem w ciążę są wskazaniem do rozpoczęcia diagnostyki i Pani lekarz ginekolog powinien zlecić właściwe badania lub skierować Panią do endokrynologa ginekologicznego. Jeżeli ginekolog odmawia zlecenia potrzebnych badań, zamiast wykonywać je na własną rękę, proszę zasięgnąć opinii innego lekarza.

Hormony jakie można zbadać

Estrogeny
Estrogeny, a wśród nich estron, estradiol i estriol odpowiadają za powstawanie żeńskich cech płciowych i prawidłowy przebieg cyklu. Ich prawidłowy poziom różni się w zależności od fazy cyklu, której badanie zostało przeprowadzone:
faza folikularna – 0-587 pmol/l
owulacja – 124-1468 pmol/l
faza lutealna – 101-110 pmol/l
menopauza – 0-110 pmol/l.

Niski poziom hormonów powoduje skąpe miesiączki, suchość skóry, uderzenia gorąca, kłopoty ze snem. Wysoki poziom zaś: obfite miesiączki, obrzęki, predysponuje do powstawania mięśniaków.

Progesteron
Progesteron to hormon produkowany przez jajniki, odpowiedzialny za przygotowanie błony śluzowej macicy do zagnieżdżenia zapłodnionej komórki jajowej i utrzymanie ciąży. Jego poziom zależy od fazy cyklu:
faza folikularna < 0,6 – 3,6 nmol/l
owulacja 1,5 – 5,5 nmol/l
faza lutealna 3,0-68,0 nmol/l
menopauza < 0,6 – 3,2 nmol/l.

Niski poziom hormonu odpowiada za obfite i nieregularne miesiączki, problemy z zajściem i utrzymaniem ciąży, bolesność piersi.

Testosteron
Wytwarzają go nadnercza i jajniki. Dzięki niemu wykształcają się cechy płciowe i regulowane jest libido. Wartość referencyjna to 0,7 – 5,0 nmol/I. Niski poziom testosteronu powoduje apatię, stany depresyjne, spadek libido. Wysoki poziom zaś – nadpobudliwość, nadmierne owłosienie, zaburzenia miesiączkowania, problemy z zajściem w ciążę, krwawienie w ciąży.

Prolaktyna
Produkowana jest przede wszystkim przez przysadkę mózgową. Zakres normy to 40 – 530 mlU/ml. Wysoki poziom hormonu powoduje trudności z zajściem w ciążę.

Lutropina
Wydziela ją przedni płat przysadki mózgowej. Hormon ten pobudza jajeczkowanie. Prawidłowy poziom różni się w zależności od fazy cyklu, w której badanie zostało przeprowadzone:
faza folikularna 1,1-11,6 mlU/ml
owulacja 17-77 mlU/ml
faza lutealna 0-14,7 mlU/ml
menopauza 11,3-39,8 mlU/ml.

Folikulotropina
Ten hormon w czasie ciąży również wydziela przedni płat przysadki mózgowej. Jego zadaniem jest pobudzanie pęcherzyków jajowych i wydzielania estrogenów.

Prawidłowe wartości:
faza folikularna 2,8-11,3 mlU/ml
owulacja 5,8-21,0 mlU/ml
faza lutealna 1,2-9,0 mlU/ml
menopauza 21,7-153 mlU/ml.

Trijodotyronina
Trijodotyronina to hormon produkowany przez tarczycę. Jego prawidłowy poziom mięśni się w granicach 70,0-170,0 ng/dl. Zbyt niski jego poziom powoduje senność, brak energii, tycie, wypadanie włosów, sucha skóra, uczucie zimna, zaparcia. Natomiast zbyt duże jego stężenie odpowiedzialne jest za potliwość, zatrzymanie miesiączki, chudnięcie, wilgotną skórę, uczucie gorąca, biegunkę.

Tyroksyna
Tyroksyna to główny hormon produkowany przez tarczycę. Prawidłowa jego wartość powinna się mieścić w przedziale 45,0-125,0 ng/dl. Senność, brak energii, tycie, wypadanie włosów, suchość skóry, uczucie zimna zaparcia powstają, gdy jest go za mało. Potliwość, zatrzymanie miesiączki, chudnięcie, wilgotna skóra, uczucie gorąca, biegunka pojawia się, gdy jest go za dużo.

Należy pamiętać, że wyniki badań należy odnosić do wskazanego przez dane laboratorium zakresu referencyjnego, ponieważ różne placówki mogą opierać się na różnych normach i wielkościach miar.

2. Dowiesz się kiedy i jakie badania wykonać.
Podstawowe badania zalecane do wykonania przed zajściem w ciążę to:
- badanie grupy krwi Twojej i partnera
- poziom glukozy
- badanie ogólne moczu
- morfologia oraz płytki krwi
- krzepliwość krwi – taka informacja może się okazać przydatna w sytuacji, gdy we wczesnej fazie ciąży pojawiają się krwawienia, które zwykle są objawem poronienia zagrażającego. Może się jednak okazać, że powodem krwawienia jest niska krzepliwość krwi kobiety.
- badanie na obecność przeciwciał toksoplazmozy
- badanie na obecność przeciwciał wirusa cytomegalii
- badania na obecność przeciwciał różyczki
- hormonalne badania tarczycy – jeśli wykażą niedoczynność, płodność kobiety może być obniżona
- podstawowe badania hormonalne, określające poziomy hormonów kobiecych
- badanie na obecność antygenu HBS
- cytologia i czystość pochwy
- USG narządu rodnego i piersi
- badania genetyczne – u kobiet po 35 roku życia

3. Na podstawie wyników niektórych badań, lekarz podejmie decyzję o leczeniu lub może zalecić szczepienia. Jeśli chodzi o szczepienia, ważne jest zachowanie pewnego odstępu czasu pomiędzy szczepieniem a zajściem w ciążę:
- najwcześniej, bo minimum pół roku przed planowaną ciążą, kobieta powinna zaszczepić się przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (zalecane szczególnie kobietom pracującym w dużych skupiskach ludzi). Szczepienie ma na celu ochronę przed zakażeniem WZW w ciąży, ale też podczas zabiegów przy porodzie.
- jeśli wynik badania na przeciwciała różyczki będzie ujemny – trzeba się zaszczepić. Po tym szczepieniu planowane poczęcie trzeba odłożyć o 3 miesiące. Szczepienie to chroni przed zarażeniem się różyczką, która jest wyjątkowo groźna dla płodu. Zarażenie się różyczką podczas pierwszych 12 tygodni ciąży jest bardzo niebezpieczne – oznacza możliwość urodzenia dziecka głuchego, ociemniałego lub upośledzonego.
- jeśli ciąża planowana jest na okres jesienno – zimowy, warto zaszczepić się również na grypę. To szczepienie powinno zostać przeprowadzone min 2 miesiące przed planowanym poczęciem. Szczepionka chroni przed zachorowaniem i łagodzi stany chorobowe, zmniejsza ryzyko ciężkich powikłań pogrypowych zarówno matki jak i u dziecka.

Jeżeli starasz się o dziecko lub przypuszczasz, że możesz być w ciąży

1.Rzuć palenie i unikaj palenia biernego.
Wraz z dymem papierosów do organizmu dostaje się około 4 tys. substancji trujących. Badania dowodzą, że związki trujące zawarte w dymie z papierosów przenikają do wszystkich komórek organizmu, również jajowych. Palenie zmniejsza ilość tlenu we krwi, który jest niezbędny dla prawidłowego wzrostu i rozwoju płodu. Palenie w ciąży znacznie zwiększa ryzyko poronienia. Badania wykazały również, że dzieci matek palących w ciąży wolniej rosną i częściej zapadają na choroby alergiczne. Rzuć palenie, zanim zajdziesz w ciążę!

2. Nie pij alkoholu.
Picie alkoholu zwiększa ryzyko poronienia. Płód jest najbardziej wrażliwy na działanie niekorzystnych czynników zewnętrznych między 17 a 56 dniem po zapłodnieniu. W tym czasie niewiele kobiet wie, że jest w ciąży, lub dopiero w tym okresie zaczyna stosować środki profilaktyki.

3. Uważaj na leki, zwłaszcza w drugiej połowie cyklu.
Jednak nie przerywaj stosowania leków zalecanych dotąd przez specjalistów bez wcześniejszej konsultacji ze swoim lekarzem. Po prostu powiedz lekarzowi, że starasz się o dziecko, a on uwzględni to w przypisywanych ci lekach. Nawet z pozoru „niewinne” tabletki od bólu głowy, czy polopiryna, mogą doprowadzić do uszkodzenia płodu.

4. Odżywiaj się zdrowo
Utrzymuj prawidłową wagę i kondycję. Ogranicz spożycie tłuszczów, cukrów, kofeiny, jedz więcej warzyw i owoców. Po prostu odżywiaj się zdrowo. Jeżeli masz nadwagę, schudnij, zanim zdecydujesz się na ciążę. Jeżeli masz niedowagę, zadbaj o uzyskanie prawidłowej wagi – łatwiej będzie zajść w ciążę. Sama nie decyduj o przyjmowaniu suplementów witaminowych. Jeśli jesteś wegetarianką, powinnaś pić regularnie mleko, lub zażywać pod kontrolą lekarza witaminę B12.

5.Przyjmuj kwas foliowy.
Dzienna dawka 0,4 mg kwasu foliowego, może uchronić twoje dziecko przed ciężkimi wadami centralnego układu nerwowego, które powstają w pierwszym miesiącu po zapłodnieniu.

6.Unikaj kontaktu z kotami. Nie jedz surowego mięsa, myj dokładnie owoce warzywa. Ustrzeżesz się w ten sposób przed zarażeniem toksoplazmozą.

7.Unikaj stresu i hałasu o dużym nasileniu.
Zbyt duży stres zwiększa ryzyko poronienia, porodu przedwczesnego oraz niskiej masy urodzeniowej dziecka.

8.Unikaj szkodliwych substancji i chemikaliów. Należy również unikać sauny, solarium i gorących kąpieli.

9.Odwiedź stomatologa.
Próchnica jest źródłem zakażenia, która może doprowadzić do infekcji u płodu i spowodować poród przedwczesny.

10.Zadbaj o zdrowie partnera.
Nałogi, niezdrowy tryb życia oraz czynniki fizyczne i chemiczne wpływają negatywnie na organizm mężczyzny, co może przyczynić się do zaburzeń płodności i nieprawidłowego rozwoju Waszego dziecka.

Zapomniałam dodać, że te badania mają sens gdy druga połówka też je zrobi.


- Chlamydia
- Cytomegalia
- ureaplazma
- mykoplazma genitalna
- herpes (opryszczka narządów)
- trichomonas (rzęsistek)
- toksoplazmoza
- Różyczka
- wirusowe zapalenie wątroby typu B i C
- Żółtaczkę

A co to jest i po co?
Acha, i po co progesteron badac przed owulacja?

By stwierdzić jak wzrasta.


po co progesteron badac przed owulacja?[/QUOTE]

T3 (swobodny)
- T4 (swobodny)
- atTPO


- C-peptyn

Po co te?
wycofuje pytanie o AMH- przypadkowo sie tam znalazlo

badanie hormonów tarczycy T3, T4 oraz TSH jest podstawowym badaniem by określić jak właśnie hormony są wydzielane. Zdarza się że lekarze badają tylko TSH a jednak to za mało. Na objawy niedoczynności lub nadczynności tarczycy składa się wiele elementów.

Niedobór hormonów tarczycy w istotnym stopniu zmniejsza płodność. W łagodnej niedoczynności tarczycy ciąża jest możliwa, ale wiąże się z ryzykiem poronienia i porodu przedwczesnego. Ponadto niedobór hormonów tarczycy matki może mieć niekorzystny wpływ na funkcję rozwijającej się tarczycy dziecka i co najważniejsze na rozwój jego centralnego układu nerwowego. Niedoczynność tarczycy (wysokie TSH) sprzyja pośrednio nadprodukcji prolaktyny, co dodatkowo niekorzystnie wpływa na płodność.
Nadczynność tarczycy nie upośledza w sposób istotny płodności, ale jeśli jest bardzo nasilona to wywołuje problemy. Nadmiar hormonów tarczycy może blokować receptory estrogenowe sprawiając, że estrogeny działają w organizmie mniej efektywnie (np. na endometrium). Nadczynność może prowadzić też do komplikacji w ciąży (nadciśnienie, stan przedrzucawkowy, zmiany w układzie sercowo naczyniowym).

AMH - określa rezerwę jajnikową - ile zostało jajek w jajniku.

przeciwciała aTPO - Znaczne podwyższenie ich poziomu (tzw. miana) jest charakterystyczne dla zapalenia tarczycy typu Hashimoto

przeciwciała aTPO - Znaczne podwyższenie ich poziomu (tzw. miana) jest charakterystyczne dla zapalenia tarczycy typu Hashimoto

C-peptyn w raz z krzywą cukrową by wykluczyć cukrzycę i sprawdzić pracę trzustki.
Nie mam problemów z cukrem ale ponieważ mam nadwagę to gin wrzuciła do pakietu.

Bardzo zaciekawiło mnie to zdanie : Nadmiar hormonów tarczycy może blokować receptory estrogenowe sprawiając, że estrogeny działają w organizmie mniej efektywnie (np. na endometrium).
Ostatnio mam problemy z cienkim endometrium. Być może biorę zbyt dużo hormonów tarczycowych. Sama na własne życzenie poprosiłam o zwiększenie dawki. Teraz mam wątpliwości. To wszystko to domysły, bo cienkie endometrium może się brać z braku żelaza i witaminy b12.
Polarmisiu wprowadziłaś mnie na nowy trop, dzięki.

No i znowu czegos nowego sie dowiedzialam! Jejku jakie w naszym organizmie sa zaleznosci! zelazo i B12 wplywa na endometrium...od wczoraj lykam witaminy dla mamusiek wiec mam nadzieje ze jesli czegos mi brakuje to uzupelnie braki..

Viola nie przejmuj się tak brakiem żelaza i b12. U mnie to specyfika tarczycy, że bruździ. U Ciebie na pewno jest wszystko w porządku, jesli nie masz stwierdzone anemii, a w morfologii hemoglobina powyżej 12. Myślę , że tylko przy wysokich brakach Fe i B12 ma to wpływ na endometrium. U mnie tak akurat jest.
w każdym razie witaminki warto brac, z pewnością nie zaszkodzą.

Olenko ja mam bardzo duże braki żelaza praktycznie od urodzenia (z małymi przerwami) a endometrium nie mam cienkiego wydaje mi się,że mogą być jeszcze inne problemy zwłaszcza u Ciebie może te hormony tak jak przypuszczasz.

ABC progesteronu i Duphastonu
Wobec coraz większej liczby osób stosujących Duphaston, jak sądzimy błędnie, przedstawiamy kilka poniższych uwag ku przestrodze i do przemyślenia.
Duphaston jest syntetycznym analogiem progesteronu, tzn. działa w cyklu kobiecym jak żeński hormon ciałka żółtego – progesteron. Dlatego najpierw przypomnijmy podstawowe dane o progesteronie.
A. PROGESTERON
1. Progesteron jest kluczowym hormonem dla ciąży: przygotowuje narząd rodny do zapłodnienia, a następnie implantacji zarodka, oraz nadzoruje powstanie warunków do rozwoju płodu, łożyska i błon płodowych.
2. W fazie przedowulacyjnej cyklu wydzielanie progesteronu jest śladowe. Jednak nieznaczny wzrost stężenia tuż przed owulacją jest niezbędny do wystąpienia piku LH (wyrzutu LH) i jajeczkowania, chociaż rola progesteronu w tym procesie jest niejasna.
3.Po jajeczkowaniu wydzielanie progesteronu znacznie się zwiększa, dochodząc do około 50 mg dziennie w połowie fazy poowulacyjnej (5-8 dnia fazy lutealnej). Podczas ciąży dochodzi do 250 mg dziennie.
4.Działanie progesteronu w obrębie narządu rodnego po jajeczkowaniu:
1.wywołuje przemiany wydzielnicze w błonie śluzowej macicy (endometrium) umożliwiając implantację zarodka (obniżony poziom progesteronu powoduje niewydolność wydzielniczą endometrium, która utrudnia zagnieżdżenie i prawidłowy rozwój zarodka, prowadząc do poronień nawykowych, samoistnych),
2.znosi działanie estrogenów na gruczoły szyjki macicy prowadząc do gęstnienia śluzu i zaczopowania szyjki macicy (co uniemożliwia wejście plemników)
3.w jajowodach zwiększa czynność wydzielniczą nabłonka zapewniając odżywianie dzielącego się zarodka przed implantacją,
4.blokuje owulację (po owulacji wzrasta poziom progesteronu, by uniemożliwić kolejne jajeczkowanie; niski poziom sprzyja owulacji),
5.zwiększa stężenie wapnia na powierzchni komórki jajowej, co jest istotne w procesie zapłodnienia bo ułatwia plemnikom wnikanie do komórki jajowej.
5.Działania ogólnoustrojowe progesteronu po jajeczkowaniu:
1.podwyższa temperaturę ciała,
2.pobudza oddychanie,
3.wzmaga wydzielanie moczu,
4.obniża nastrój,
5.wzmacnia pamięć wzrokową.
6.Biologiczną siłę progesteronu i jego pochodnych ocenia się dwoma parametrami:
1.zdolnością do wydzielniczego przekształcania endometrium (śluzówki macicy),
2.zdolnością do hamowania owulacji.
o Oznaczanie stężenia progesteronu w surowicy krwi wykonuje się w celu oceny czynności ciałka żółtego w cyklu miesiączkowym. Większość autorów przyjmuje, że stężenie to powinno przekraczać 10-12 µg/l w połowie fazy lutealnej. W ciąży, po przejęciu funkcji całka żółtego przez łożysko, stężenie progesteronu systematycznie wzrasta osiągając w terminie porodu wartość 150 µg/l.
o Występują dwie podstawowe nieprawidłowości wynikające z niedoboru progesteronu najczęściej związanego z niewydolnością ciałka żółtego:
1.niepłodność,
2. poronienie nawykowe i zagrażające.
oLeczenie niewydolności ciałka żółtego polega na podawaniu zastępczym progesteronu lub progestagenów (np. Duphastonu) w fazie lutealnej cyklu.
B. DUPHASTON
1.Duphaston to lek hormonalny, którego substancją czynną jest dydrogesteron, syntetyczny analog progesteronu (1 tabletka zawiera 10 mg dydrogesteronu).
2. Charakteryzuje się mniejszą liczbą działań ubocznych niż inne leki hormonalne. Nie wpływa m.in. na masę ciała, ciśnienie tętnicze krwi.
3. Podstawowe, wybiórcze działanie Duphastonu:
1.wspomaga działanie progesteronu, jakby podnosi jego poziom,
2. wywołuje przemianę wydzielniczą śluzówki macicy (endometrium). Ułatwia więc implantację zarodka w macicy.
4.Dwa działania typowe dla progesteronu nie zachodzą dla Duphastonu:
1.Duphaston w małej dawce nie powoduje zahamowania owulacji, powinien być jednak podawany przy planowanej ciąży dopiero po stwierdzeniu jajeczkowania, aby nie utrudniać zapłodnienia. Ustalono jednak, że blokowanie owulacji następuje przy dawce przekraczającej 30 mg na dobę [patrz artykuł J. Tomaszewskiego i W. Baranowskiego].
2.Duphaston nie ma działania termogennego (nie podwyższa temperatury ciała)
5.Obserwacje wykresów temperatury dostępnych w programie „28dni” zdają się jednak wskazywać na podnoszenie temperatury mimo niskich dawek Duphastonu.
6.Mamy do czynienia z dwoma podstawowymi sytuacjami, w których stosuje się Duphaston:
1.dochodzi do owulacji ale występuje niewydolność ciałka żółtego,
2.nie dochodzi do owulacji.
7.Są to sytuacje wymagające właściwego zdiagnozowania przyczyn niepłodności (czyli ustalenia czy jest to niewydolność ciałka żółtego czy brak owulacji). Dopiero wówczas można stosować odpowiednie dawkowanie Duphastonu.
1.Na wykresie temperatury mamy skok temperatury a faza lutealna ma właściwą długość (10-16 dni), jednak pomiar stężenia progesteronu wykazywał w poprzednich cyklach niskie wartości w połowie fazy lutealnej; a temperatura narastała powoli. USG potwierdziło wystąpienie owulacji. Mamy więc do czynienia z niewydolnością ciałka żółtego.
2.Wówczas można wspomóc działanie ciałka żółtego przez dostarczenie dodatkowego analogu progesteronu (czyli Duphastonu) zaraz PO owulacji (przez okres 10 dni). Wspomaga to działanie naturalnego progesteronu wpisując się dobrze w naturalny przebieg cyklu miesiączkowego.
3. W praktyce (przy braku monitoringu USG), wobec niepewności czy owulacja nastąpiła w dniu skoku temperatury, zalecane jest podanie Duphastonu dwa dni po skoku (nawet w cyklu 28-dniowym nie musi to być dzień 16!).
4.Na wykresie temperatury mamy skok temperatury ale faza lutealna jest zbyt krótka (poniżej 10 dni); pomiar stężenia progesteronu wykazywał w poprzednich cyklach niskie wartości w połowie fazy lutealnej. USG potwierdziło wystąpienie owulacji. Mamy więc do czynienia z niewydolnością ciałka żółtego.
5.Wspomaganie lekiem – jak w poprzednim punkcie.
6. Mamy do czynienia ze skróconą fazą lutealną (poniżej 10 dni) i brakiem owulacji.
7. Można wówczas sprowokować wyrzut LH (uruchamiający owulację) poprzez podanie Duphastonu na trzy dni PRZED skokiem temperatury po kilkudniowym rozwoju objawu śluzu (w cyklach 28-dniowych owulacja wcale nie będzie 14 dnia cyklu, a więc podawanie leku 11 dnia jest zbyt wczesne!). Konieczna jest diagnostyka USG a nie automatyzm działania, nie rutynowe przepisanie leku. Przecież nie wiadomo, kiedy może nastąpić owulacja!
8. UWAGA – Ta terapia wymaga niestandardowego podejścia przy cyklach nietypowych lub długich. Podanie Duphastonu zbyt wcześnie, np. na dwa tygodnie przed owulacją może tylko zaszkodzić. Złe zastosowanie leku wprowadza dodatkowe zaburzenia cyklu (rozregulowuje naturalny cykl kobiecy), a więc nie ma żadnego działania leczniczego.
o Rozsądne zasady postępowania przed zastosowaniem Duphastonu:
1 przez 6 miesięcy prowadzić obserwacje temperatury,
2.prowadzić monitoring USG,
3.badać poziom progesteronu w połowie fazy lutealnej.
3.Należy pamiętać, że stosowanie Duphastonu jest leczeniem objawów a nie przyczyn. W ramach leczenia przyczyn można stosować magnez i witaminę B6.
3.Należy pamiętać, że dawkowanie musi być dostosowane (zależeć) do faz w cyklu. Dane podane w ulotce reklamowej Duphastonu dotyczą standardowego cyklu 28-dniowego i nie mogą być stosowane rutynowo w każdym cyklu, a tym bardziej w cyklach nietypowych. Należy je „przeliczyć” dostosowując do danego cyklu według zasad:
1.jeśli mowa o „11 dniu”, to należy przez to rozumieć „3 dni przed owulacją”, a praktycznie „przed dniem skoku po kilkudniowym rozwoju śluzu”,
2. jeśli mowa o „14 dniu”, to należy przez to rozumieć „dzień owulacji” a praktycznie „dzień skoku”,
3.jeśli mowa o „16 dniu”, to należy przez to rozumieć „2 dni po owulacji” a praktycznie „2 dni po dniu skoku”.
3.Rutynowe stosowanie leku od 16 dnia cyklu obserwowane u Pań w programie „28dni” jest właściwe TYLKO przy cyklach 28 dniowych, w których owulacja nastąpiła w 14 dniu cyklu (wówczas 16 dzień wypada dwa dni po owulacji!). A przecież nikt nie wie jak długi będzie dany cykl i kiedy rzeczywiście wystąpi owulacja. Wydaje się, że podawanie leku od 16 dnia cyklu wynika właśnie z chęci stosowania po owulacji (jak powinno być zrobione), ale przy braku dokładnej wiedzy o dniu owulacji, dla bezpieczeństwa podaje się dwa dni później (dwa dni po skoku temperatury).
1.UWAGA – błędem jest stosowanie leku arbitralnie od 16 dnia cyklu, a więc bez znajomości przypuszczalnego dnia owulacji!
o Wykaz możliwych działań niepożądanych można znaleźć w artykule J. Tomaszewskiego i W. Baranowskiego.
Literatura:
· artykuł prof. Andrei Genazzaniego z Uniwersytetu w Pizie (http://Solvaypharma.pl/preparaty/dydrogest/public/poronienie01.html)
· ulotka firmowa: http://mamo-tato.pl/item_show.php?s_id=4
· artykuł J. Tomaszewskiego i W. Baranowskiego pt. „Progestageny w hormonalnej terapii zastępczej” w:
· Przegląd Menopauzalny, nr 1 z 2003 r. (w internecie: www.termedia.pl/) (http://mamo-tato.pl/item_show.php?s_id=4)
· Piotr Skałba – Endokrynologia ginekologiczna, PZWL, Warszawa 1998
5 XI 2007 r., 22:45;zbiór: ABC Duphastonu-5.doc

Diagnostyka zespołu policystycznych jajników (PCO)

Przeprowadzenie precyzyjnej diagnostyki zespołu policystycznych jajników wymaga aby kobieta nauczyła się prawidłowo obserwować swój cykl menstruacyjny. Można to osiągnąć np. dzięki wykorzystaniu Modelu Creightona. Śledzenie cyklu menstruacyjnego jest bardzo ważne dla oceny zdrowia pacjentki, a następnie dla zastosowania odpowiedniego leczenia. Wymagane jest wykonanie pełnego profilu hormanalnego. Powinien on zawierać badania hormonów takich jak: FSH, LH, androstendionu, testosteronu, wolnego testosteronu, DHEA, prolaktyny, beta-endorfin, TSH, FT3, FT4, progesteronu i estradiolu.


Po wykonaniu tych badań możliwe jest wyeliminowanie niektórych przyczyn nieregularnych cykli i definitywnie zdiagnozowanie zespółu PCO. Dodatkowo wykonywane jest badanie ultrasonograficzne miednicy mniejszej. Jajniki kobiety z PCO często są o wiele większe i wielotorbielowate. W pewnych przypadkach przeprowadzana jest również diagnostyka laparoskopowa.

Leczenie zespołu policystycznych jajników (PCO)

Jednym z pierwszych zadań w leczeniu zespołu policystycznych jajników jest zmniejszenie produkcji męskich hormonów. Uzyskuje się to farmakologicznie lub przez klinową resekcję jajników. Leczenie płodności można osiągnąć także przez stymulację owulacji np. Clostilbegytem. Wspomniana wyżej klinowa resekcja jajników jest procedurą chirurgiczną polegającą na klinowym usunięciu części tkanki jajnika, przez co ulega on zmniejszeniu i poprawia się jego funkcjonowanie. Choć jest to operacja znana od dawna, obecnie powraca do łask, gdyż znacząco poprawiła się w medycynie zdolność do zapobiegania powstawaniu zrostów. Dodatkowo, zabieg jest wyjątkowo skuteczny jeśli chodzi o obniżenie poziomu męskich hormonów i regulację cyklu menstruacyjnego, co jednocześnie poprawia płodność i obniża ryzyko wystąpienia raka piersi i raka macicy.


Poronienie definiowane jest jako śmierć dziecka przed 20-tym tygodniem życia prenatalnego. Zjawisko to występuje u około 15-20% wszystkich poczęć. Trzy lub więcej poronień pod rząd może być nazwane poronieniami nawykowymi. Dlatego kobiety u których występują poronienia nawykowe powinny poddać się specjalnym badaniom w celu znalezienia przyczyny ich występowania. Kobiety po poronieniach nadal mają szansę urodzić zdrowe dziecko.


Powód nawykowych poronień może być nieznany, ale wiele przyczyn da się określić np. zaburzenia hormonalne, problemy dotyczące chromosomów, choroby matki, zaburzenia układu immunologicznego, nieprawidłowości występujące w macicy, czynniki związane ze środowiskiem i stylem życia.

Zaburzenia hormonalne

Progesteron jest hormonem odpowiedzialnym za przygotowanie tkanki macicy do odżywiania rozwijającego się w niej dziecka. Jeśli nie dochodzi do zapłodnienia następuje spadek poziomu progesteronu i w konsekwencji złuszczanie tkanki wyścielającej macicę. Jeśli natomiast nastąpi zapłodnienie, progesteron będzie nadal produkowany. Poziom tego hormonu jest sprawą kluczową, gdyż jest on odpowiedzialny za utrzymanie ciąży. Ponieważ w przypadku niedoboru progesteronu może nastąpić poronienie, lekarz może zalecić suplementowanie progesteronu w ciąży.

Zaburzenia chromosomalne

Większość problemów chromosomalnych pojawia się samoistnie i nie ma żadnego związku ze zdrowiem matki lub ojca. w niektórych przypadkach zmiany chromosomalne rodziców mogą powodować nawykowe poronienia. Dla ich wykrycia wykorzystuje się wtedy specjalne badania genetyczne.

Choroby matki

Niektóre choroby matki wiążą się ze zwiększonym ryzykiem poronień: endometrioza - występuje nawet w 85% kobiet z historią nawykowych poronień, zaburzenia hormonalne, choroby autoimmunologiczne, wrodzona wada serca, ciężkie choroby nerek, zwłaszcza powiązane z wysokim ciśnieniem krwi, cukrzyca która nie jest kontrolowana, choroby tarczycy, zakażenia wewnątrzmaciczne. Leczenie niektórych z tych chorób może zwiększyć szansę na utrzymanie ciąży i urodzenie dziecka, szczególnie jeśli kobieta była pod kontrolą lekarza przed poczęciem dziecka. Inne choroby mogą wymagać specjalnego monitorowania podczas ciąży.

Zaburzenia układu immunologicznego

Układ odpornościowy jest stworzony w taki sposób, aby rozpoznawał i atakował obce substancje w ciele człowieka. W tym celu powstają antyciała, które mają pomóc organizmowi w walce z chorobą i odzyskaniu zdrowia w przypadku infekcji. Zazwyczaj organizm matki chroni "obce" dziecko przed przeciwciałami matki, jednak czasami tak się nie dzieje. Nieobecność takiej ochrony we krwi matki może być przyczyną nawykowych poronień.

Nieprawidłowości występujące w macicy

Kilka nieprawidłowości występujących w macicy jest związanych z nawykowymi poronieniami: nieprawidłowa budowa macicy, np. istnienie tzw. przegrody macicy czy mięśniaki macicy. Większość nieprawidłowości występujących w macicy powinna być leczona chirurgicznie.

Diagnostyka i leczenie nawykowych poronień

Występowanie nawykowych poronień może być wynikiem licznych czynników, dlatego lekarz prowadzący leczenie będzie potrzebował wielu informacji, aby postawić prawidłową diagnozę. W tym celu kobieta zapytana będzie o jej historię medyczną, ostatnie ciąże i styl życia. Całość badania zakończy badanie ginekologiczne. Lekarz naprotechnolog poprosi także o rozpoczęcie obserwacji cyklu menstruacyjnego według Modelu Creightona, który pozwoli tak kobiecie jak i lekarzowi na wczesne rozpoznanie, że doszło do poczęcia.


Procedury diagnostyczne mogą wymagać:
laparoskopii - chirurgicznej procedury polegającej na użyciu laparoskopu w celu obejrzenia organów znajdujących się w miednicy mniejszej
badań krwi w celu określenia czy występują problemy hormonalne lub problemy w systemie immunologicznym
histeroskopii - zabiegu wykonywanego w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym, który polega na tym, że lekarz przez pochwę i szyjkę macicy wprowadza do macicy histeroskop żeby zobaczyć jej wnętrze i wykryć ewentualne nieprawidłowości
badań USG - pozwalających na wizualną diagnostyke nienarodzonego dziecka oraz organów wewnętrznych. Badanie USG pomaga również w określeniu faktycznego wieku dziecka. Wykonuje się je również przed zapłodnieniem w celu zobrazowania nieprawidłowości w organach miednicy mniejszej
histerosalpingografii - badania rentgenowskiego macicy i jajowodów


Pamiętaj!

Nawet jeśli miałaś nawykowe poronienia, wciąż masz szansę na urodzenie dziecka w terminie, nawet jeśli przyczyny śmierci dziecka nie są znane. Trzeba jednak pamiętać, że Ty i dziecko, które pocznie się w przyszłości, będziecie potrzebować troskliwej i fachowej pomocy.

Temperaturę mierzymy:
po nocnym lub dziennym spoczynku (min. 1 - 3 godziny wypoczynku)
najlepiej o tej samej porze
tym samym termometrem
w wybranym miejscu, nie zmieniając go w czasie cyklu:
- w ustach ? w stałym punkcie pod językiem, lub
- w pochwie
- w odbycie
czas mierzenia zależy od rodzaju termometru

Najważniejsze wydarzenie w cyklu - owulacja



Za pęknięcie pęcherzyka i uwolnienie komórki jajowej odpowiada hormon zwany LUTROPINĄ (LH), który jest uwalniany przez przysadkę mózgową w ośrodkowym układzie nerwowym (zestaw do wykrywania metabolitów LH w moczu można kupić w aptekach, tzw. test owulacyjny).

Uwolniona komórka jajowa jest chwytana przez strzępki jajowodu i pozostaje zdolna do zapłodnienia przez około 12 godzin od momentu owulacji.

Pęknięty pęcherzyk nie marnuje się. Przekształca się w CIAŁKO ŻÓŁTE, które produkuje kolejny hormon zwany PROGESTERONEM (hormon ciążowy).
Progesteron hamuje kolejne owulacje, zagęszcza śluz zamykający wejście do macicy, odbudowuje wyściółkę jamy macicy (endometrium), tak aby, gdy dojdzie do zapłodnienia, móc przyjąć i odżywiać dziecko. KAŻDY CYKL JEST TAKI SAM DO TEGO MOMENTU. Czy dojdzie do zapłodnienia, czy też nie, wszystko będzie zależało od tego, czy para współżyła w fazie płodnej cyklu, w której to wystąpił płodny typ śluzu (?autostrada?). Następna strona ukazuje zmiany zachodzące w narządzie rodnym kobiety, która zaszła w ciążę.