Artemida Olsztyn
-
WIADOMOŚĆ
-
Emilka jeszcze jeden Bąbel czeka.Na mnie zresztą też. Nie możemy tracić nadzieji,tez mam problem żeby myśleć pozytywnie.Bardzo Ci współczuję. Trzymaj się kochana.
e_mil_ka lubi tę wiadomość
Prowadź mnie losie tam,dokąd iść trzeba...bo tam gdzie nie trzeba to ja sama wlezę.
3×IUI
2xIVF (dwa mrożaki ❄❄)
14.09.2017 criotransfer 2BB:beta 7dpt-66, 13dpt-1902
-
Ja tez cię tule mocno:-(
e_mil_ka lubi tę wiadomość
30.05.2016. | iui
9.07.2016 || iui 30.09.2016 punkcja 3.10.2016 transfer
11.03.2017 punkcja. 16.03.2017 transfer
7dpt beta 34. 8dpt beta 54. 10dpt beta 148. 12dpt beta 412
17.11.2018 crio transfer
Puste jajo
8.06.2019 crio transfer -
nick nieaktualny
-
Emilko kochana, brak słów.... dużo wytrwałości wam życzę. Tule mocno
e_mil_ka lubi tę wiadomość
Asia
Starania od 2010r., Niepłodność idiopatyczna, Mutacja MTHFR C677T, A1298C heterozygotyczna
4 x iui
4 próby ivf
IX/2015 - ivf- ciąża- strata w 9tc -
Dziekuje dziewczyny jeszcze raz za wsparcie. Niestety ja juz naprawdę nie wierze ze moze sie udać. Po histero miało byc lepiej a jest gorzej. Nie chce mi sie nawet podejmować walki z immunologia. Cos mi mówi że poprostu to zarodki są słabe. A bylo tak pięknie 5 zarodkow. Każdy by tak chciał. Jestem dowodem na to ze nie ilość sie liczy a jakość. Chciałabym juz miec za sobą ten ostatni transfer bo jestem juz zmęczona tymi porażkami. Przede mną jeszcze jedna. Zaczęłam żałować ze tyle zarodkow mieliśmy. Nie wiem za co ta kara nas spotkala. Dla nas Bóg nie istnieje. Chciałabym zasnąć i sie juz nie obudzić.Emilka
04.03.21 - Igunia na świecie
21.04.23 - beta 411
-
Emilko jedyne co mogę poradzić w tej sytuacji, to zróbcie sobie dłuższą przerwę. Wiem, ze mnóstwo osob juz napewno Ci mowilo : przestan myslec o dziecku ale mi nie o to chodzi. Porostu rzuć w cholerę te starania, skupcie sie na sobie. Zobaczysz przyjdzie ,taki moment. Nawet nie będziesz wiedziala kiedy, a znów wroci sila do dalszej walki.
Gosia321, Izaura, mag87, e_mil_ka, leo lubią tę wiadomość
22.03.2017 beta hcg 34 10.04.2017 ❤
-
Emilko ja bym jednak przed ta ostatnia proba polecala ci zbadac komorki nk i cytokinye_mil_ka wrote:Dziekuje dziewczyny jeszcze raz za wsparcie. Niestety ja juz naprawdę nie wierze ze moze sie udać. Po histero miało byc lepiej a jest gorzej. Nie chce mi sie nawet podejmować walki z immunologia. Cos mi mówi że poprostu to zarodki są słabe. A bylo tak pięknie 5 zarodkow. Każdy by tak chciał. Jestem dowodem na to ze nie ilość sie liczy a jakość. Chciałabym juz miec za sobą ten ostatni transfer bo jestem juz zmęczona tymi porażkami. Przede mną jeszcze jedna. Zaczęłam żałować ze tyle zarodkow mieliśmy. Nie wiem za co ta kara nas spotkala. Dla nas Bóg nie istnieje. Chciałabym zasnąć i sie juz nie obudzić.
mag87, e_mil_ka lubią tę wiadomość
Będziesz szczęśliwa- powiedziało życie ale najpierw nauczę Cie być silną ❤❤
-
Popieram ta dluzsza przerwa wychodzi na plus. Ciagle nerwy przy procedurze sprawily ze np My nie moglismy juz na siebie patrzec bo zaraz spiecie. A teraz odpuscilismy co prawda zbieramy fundusze leki i chodzimy na wizyty do specjalistow zeby zrobic dodatkowe badania ale nie ma juz takiej spiny. O grudniy myslimy w dalekiej przyszlosci ale nie odliczamy ze to juz niedlugo. Poprostu toczymy normalne zycie zaczelismy myalec tez o innych rzeczach nie tylko o podejsciu i wkoncu normalnie ze soba rozmawiamyLura82 wrote:Emilko jedyne co mogę poradzić w tej sytuacji, to zróbcie sobie dłuższą przerwę. Wiem, ze mnóstwo osob juz napewno Ci mowilo : przestan myslec o dziecku ale mi nie o to chodzi. Porostu rzuć w cholerę te starania, skupcie sie na sobie. Zobaczysz przyjdzie ,taki moment. Nawet nie będziesz wiedziala kiedy, a znów wroci sila do dalszej walki.
Izaura, e_mil_ka lubią tę wiadomość
Będziesz szczęśliwa- powiedziało życie ale najpierw nauczę Cie być silną ❤❤
-
nick nieaktualny
-
Gosiu my juz tez nie potrafimy normalnie rozmawiać. Juz kilka razy zastanawialiśmy sie nad rozstaniem. Zaczęliśmy sie ze sobą męczyć. Nie mamy wspólnych tematów. Nie mamy pomysłów na wspólne spędzanie czasu. Dwa dni temu również padła propozycja rozstania. Wydawało sie ze po przerwie wracamy ze zdwojona siła ale niestety tak sie nie stało. Od kiedy jesteśmy małżeństwem ciągle przesladuje nas pech i nie chce nas opuścić. Dzis mąż nawet nie potrafił mnie przytulic ale nie mam mu tego za zle wiem ze tez boli go ta porażka i on nie chce poprostu sie rozkleic. Oboje cierpimy ale szkoda ze osobno bo razem juz nie umiemy.Emilka
04.03.21 - Igunia na świecie
21.04.23 - beta 411
