W karnawale po imprezce dwie kreski na teście - czyli styczniowe testowanie :D

Agape ja jak poroniłam byłam w 8 tygodniu i przyszłam rano do szpitala ,zrobili usg. Gdzieś ok. 13 podali mi tabletki dopochwowo, później ok.18 dali mi jeszcze doustnie te same tabletki i zaczęło się krwawienie. W trakcie podawali mi leki przeciwbólowe jak chciałam. Rano zrobili mi usg i bylo wszystko dobrze i wyszłam do domu.

Dziękuję za wsparcie, dziewczyny :*

Mój poród trwał 29 godzin. W samym szpitalu 23 godziny. Trafiłam na porodowkę o 6 rano w Wigilię z regularną akcją skurczową- skurcze co 4 minuty. Podłączyli mnie pod ktg i co jakiś czas przychodzili sprawdzać postęp, postępu jednak nie było. Przez pierwszych kilka godzin po prostu cierpliwie czekałam, ale po 6, 8, 10 godzinach skurczy co 4 minuty zaczęłam się niecierpliwić. Byłam bardzo zmęczona. Około 17.00 przyszła lekarka i oznajmiła, że tu to chyba nie ma porodu, bo szyjka nadal zamknięta (a ja już byłam od wielu godzin bez snu i jedzenia, bo zabronili mi jeść). Przynieśli mi czopki rozkurczowe, żeby zatrzymać akcję i przenieść mnie na patologię... czopki nie zadziałały, skurcze trwały. Oznajmili mi, że o 20 przychodzi nowa zmiana, więc zostawią mnie dla nich, bo teraz trwa dużo porodów i nie ma czasu się zastanowić nad moim przypadkiem.
Czekałam z tymi skurczami do 20, trwały już wtedy 20 godzin, nie spałam, nie jadłam. Po 20 przyszła nowa zmiana i decyzja- przebijamy pęcherz, bo wielowodzie hamuje skurcze macicy i samo się nie rozkręci. Oczywiście przebicie pęcherza jest bardzo ryzykowne, bo może wypaść pępowina przy wielowodziu... musimy być gotowi na naglą cesarkę. zgodziłam się, przebili. Popłynął basen. Byłam już wtedy wykończona, a dopiero wtedy zaczęły się baaardzo mocne skurcze. Trwające godzinę, dwie, trzy... postępu porodu BRAK. Szyjka zamknięta. Skurcze coraz mocniejsze. Nigdy się o to nie podejrzewałam, a zaczęłam wyć z bólu. Płakałam do męża, że już nie daję rady. Szyjka po kilku godzinach rozwarła się na 2 cm. Podali mi znieczulenie. Zadziałało na pół ciała. Przysypiałam na kilka minut i budziłam się na skurcz w jednej części brzucha. Podłączyli oksytocynę. Rozwarcie nadal 2 cm i ani trochę więcej. Zwiększyli oksytocynę kilka razy. Rozwarcie 2 cm, ja przestawalam kontaktować z bólu. Blagalam o drugą dawkę znieczulenia. Nie byli chętni, bo to miało jeszcze spowolnić akcję, która właściwie i tak nie postępowała. Wybłagałam jednak te drugą dawkę, bo darlam się już na cały szpital z bólu. Podali, ale nie zadziałało. Mąż zaczął sam płakać patrząc na mnie. Chodził do położnych i prosił o cesarkę. Powiedzieli, żebym wytrzymała jeszcze godzinę, ale ze raczej będzie cięcie, bo szyjka się nie rozwiera. Przynieśli mi gaz rozweselający, nie umiałam go nawet wdychać. Tak mnie bolało, że nie umiałam nawet zwyczajnie oddychać, zaczęłam się dusić. Kiedy w końcu przyszli decydować o cesarce, okazało się, że jest nagle 8 cm rozwarcia i "szkoda Cię ciąć teraz". Mnie już było wszystko jedno. Przestałam odpowiadać na pytania, nie umiałam nawet odpowiedzieć, czy chce wody. Nie pamiętam jakichś 2-3 godzin z tego czasu. Ponad 2 godziny partych w milionie pozycji i nic. Tak krzyczalam z bólu, ze kolejnego dnia nie mogłam mówić. Byłam pewna, że umieram. Po ponad 2 godzinach zdecydowali, że wyciągają małego próżnociągiem. Wydawalo mi się, że instalacja tego we mnie trwa wieczność... Nigdy w życiu nic tak mnie nie bolało i jestem pewna, że nic gorszego nigdy już mnie nie spotka.

Po porodzie przyszli przenieść nas na oddział. Nie umiałam nawet usiąść na łóżku. Spróbowali po godzinie znów- nadal ciemno w oczach i szum w głowie. Dali mi śniadanie, ale nie mogłam go zjeść, bo było mi niedobrze. Nie wstałam w końcu, wiezli mnie na oddział na wózku. Nikt się nie zainteresował tym, że tak źle się czuję, dopiero po awanturze męża 2 dni później zrobili mi morfologię i okazało się, że jest tragiczna, bo straciłam za dużo krwi.

Nie mogłam chodzić, nie miałam siły zajmować się dzieckiem, nie miałam pokarmu, potwornie bolały mnie nacięcia po proznociagu, nogi spuchly mi tak, ze zaczely dretwiec i przestawalam je czuc i nie miescily sie w zadne klapki i nie trzymalam moczu. Czulam sie jak totalny wrak. Ciagle plakalam.

Jak maz w domu spał do 10 zamiast przyjsc do nas, a ja po kolejnej bezsennej nocy z małym, ktorym nie umialam sie zajac, nie mialam sily probowac, nie potrafilam go nakarmic piersia bo nie mialam czym, w koncu zaczelam miec mysli, ze cos sobie zrobie, bo nie wytrzymam tak dluzej. Straszny opierdol dostalam za to od meza.

Mysle, że miałam po prostu pecha, bo inne dziewczyny nie wyglądały aż tak źle. Jedna polozna powiedziala mi, ze opowiadaly sobie miedzy soba w dyzurce "o tej dziewczynie, ktora tak wymeczyli". I Ze to nie powinno tak wygladac. Ze przeciagneli mnie o dlugo za dlugo.
W każdym razie ja sobie więcej tego nie zafunduję.

Agape ja jak poroniłam byłam w 8 tygodniu i przyszłam rano do szpitala ,zrobili usg. Gdzieś ok. 13 podali mi tabletki dopochwowo, później ok.18 dali mi jeszcze doustnie te same tabletki i zaczęło się krwawienie. W trakcie podawali mi leki przeciwbólowe jak chciałam. Rano zrobili mi usg i bylo wszystko dobrze i wyszłam do domu.

Jejku straszne jest to, co piszesz... Przykro mi, że Cię to spotkało 😢
U mnie dziecko to maleństwo, na USG tydzień temu miało zaledwie 4 mm. Dlatego cały czas żyję w nadziei, że obejdzie się bez zabiegu. W szpitalu mam się pojawić na czczo do godziny 8.30.
Dr mówiła, że być może uda się po samych lekach. Oby. Nie chcę sobie wyobrażać siebie po narkozie, przeraża mnie to.

A czy w szpitalu dostałaś zwolnienie lekarskie? Jeśli tak, to na jak długo? Zastanawiam się, kiedy będę mogła wrócić do pracy...

Monia dziękuję za informację! 👌 Z 15 tys trzeba liczyć. Od czego zależy czy ma się refundację czy nie?

Irv ogromnie współczuję, to nie powinno mieć miejsca i nie dziwię się, że teraz już nie chcesz kolejny raz przez to przechodzić, chyba żadna by nie chciała!

Dziękuję, kochane Może rzeczywiście za jakiś czas będę na to wszystko patrzeć inaczej, ale póki co wciąż regularnie mam koszmary związane z tym porodem.
Ale potem się budzę, a mój mały cudzik jest obok.

Miałam zwolnienie ze szpitala na 2 tygodnie. Potem poszłam do gina po przedłużenie L4, bo chciałam skorzystać ze skróconego urlopu macierzyńskiego, a musiałam czekać na badania genetyczne, żeby poznać płeć i zarejestrować dziecko. Żeby to zrobić musiałam być czas na zwolnieniu, które potem automatycznie przeszło w urlop. Planujesz zrobić badania genetyczne?

Narkoza to akurat dla mnie pikuś. Przy każdej punkcji ją miałam i po wybudzeniu czuję się normalnie. Ważne tylko, żeby nie jeść i nie pić przez 10-12h przed narkozą, a godzinę po wybudzeniu napić się trochę wody. No ale jak nigdy jej nie miałaś, to rozumiem obawy. Ja przed pierwszą punkcją myślałam, że zejdę na zawał. Przerażał mnie wenflon! 😂 Natomiast za 4 razem to mi nawet puls nie podskoczył, położne się dziwiły, że takie niskie ciśnienie 😜