Puste jajo/ciąża bezzarodkowa

Cześć wszystkim. Chciałam zapytać dziewczyn z pustym jajem (ale typowo pustym jajem), ile czasu czekały na poronienie samoistne takiego pustego jaja.
Przyznam się że nie przewertowałam całego wątku, bo nie mam dzisiaj na to siły, ale bardzo potrzebuję tej informacji. Zastanawiam się czy jak zdecydujemy się odstawić leki (luteina chyba najbardziej tu miesza), to ciąża bezzarodkowa przestanie się rozwijać i zdecyduje się wynieść z mojego organizmu, czy jednak będę musiała rozbić się o szpital z tym fantem.
Nie mam żadnych plamien, bóli.
Pęcherzyk był wczoraj 23,5mm, pusty. Dzisiaj 30mm, ale po rozplaszczeniu, więc nie brałam tego wymiaru do serca. Obok niego był drugi gagatek, który pojawił się znikąd, 6,9mm (dzisiaj 8mm) i dajemy temu trochę czasu przez wzgląd głównie na to maleństwo znikąd.
Beta 33340. W czwartek mam powtórzyć badanie.

Z tego co pamiętam, jak sama czytałam ten wątek to od kilku dni do 2 - 3 tygodni. U mnie po odstawieniu proga nie działo się kompletnie nic.

Bardzo dziękuję Ci za tą informację. Zobaczymy jak u mnie to się potoczy ale chyba nastawiam się jednak na szpital skoro to cały czas rośnie.

Bylysmy w lutym razem... myślałam że jednak Ci się uda 😥
U mnie we wtorek był 2mm zarodek, zaczęłam w środę stopniowo schodzić z leków i w sobotę poroniłam w sobotę w domu 😢

Bardzo wierzyłam w Twojego okruszka do samego końca. 😞
My jeszcze czekamy chwilę, dajemy temu szansę, jestem ciekawa co przyniesie wizyta za tydzień w piatek. Ale patrząc na to jak wyglądał obraz USG to jajo rośnie a organizm myśli że wszystko jest ok. Nie wiem czy się w końcu zorientuje że nie jest. Pewnie będzie czekał mnie szpital.

U mnie chociaż nie rosło... Na dwóch wizytach było tak samo... więc sama odstawiłam leki, mimo że w szpitalu mi wnawiala, że to normalne że przy takim rozmiarze zarodka nie ma Serduszka... No tylko ze powinien być większy...
Plus jest taki, że do poronienia doszło w domu, jestem po dwóch wizytach u ginekologa i nic tam nie zostało... więc szykuje się na kolejną rundę walki ...

Tak naprawdę zobaczysz co powiedzą po usg... pamiętam nawet z forum dziewczynę, której powiedzial lekarz że puste jajo, a kilka dni później U innego było wszystko ok...
Zostaje wierzyć, że jeszcze nam się uda... że niedługo pojawią się żywe dzieci w naszych domach... mocno trzymam za Ciebie kciuki ✊️

Właśnie m.in. dlatego drugi lekarz skierował mnie na oddział. Od czwartku do wtorku jajo urosło i nic się nie pojawiło, nic się nie zaczęło dziać. Ciało dalej myślało, że jest w ciąży, a już wiedziałam, że nikogo we mnie nie ma. To był straszny czas… przytulam Cię mocno 🫂

Krysiu głupio to zabrzmi, ale w takich okolicznościach cieszę się że wszystko się dobrze oczyściło i możecie wracać po kolejną kruszynę. Oby ta już z Wami została do samego końca a potem jeszcze dłużej. 💔🍀 Czytałam w sumie już sporo wątków na forum, muszę się zabrać za ten... Miałam nawet przed oczami taki, w którym dziewczyna przy pęcherzyku 3,8cm nie miała nic a na kolejnej wizycie pojawił się zarodek. Jak widać medycyna naprawdę widziała różne rzeczy, tylko teraz się obawiam, że gdzieś tam w sercu jakaś bardzo złudna nadzieja mi się zadomowiła. I boje się że znowu będzie wszystko boleć, chociaż staram się przygotowywać psychicznie na złe wieści.

Katie świadomość że nikogo w nas nie ma, jedynie pusta skorupa, to straszna świadomość. Nie mogłam patrzeć normalnie ja szczęście dziewczyn które na USG widziały swoje kruszyny i bijące serduszka, mając świadomość że w środku jestem pusta... Że rośnie tylko pusta skorupka. 🥺 Cały czas biję się z myślami czy będę chciała nadawać tej ciąży większe znaczenie, czy zechcę poznać płeć tego kto mieszkał w środku i nadać temu komuś imię. Tysiąc myśli kłębi się w mojej głowie o zwyczajnie nie wiem, bo aktualnie nie dociera do mnie że kiedykolwiek rozwijało się pod moim sercem jakieś dziecko. Jak, skoro go nie widziałam ani razu? To jedyne jakiś błąd mechanizmu życiowego. A jeszcze wczoraj o przedwczoraj byłam przekonana, że jeśli stary mnie poprze, to chcę urzeczywistnić ta ciążę. Teraz mam wątpliwości, wolałabym udawać , że w ogóle jej nie było.

Ciężko udawać zs jej nie było... Ja nie chce udawać że nie było.. byłam w ciąży mimo że nigdy nie zabiło serduszko... ale nie zdecydowaliśmy się na badania genetyczne, nie wiem czy to był drugi synek, czy druga córeczka... Dla mnie już zawsze zostanie moim małym okruszkiem... posadziłam drzewo w ogrodzie, tak żeby patrząc na nie zawsze myśleć o moim okruszku...
Fakt że żal do życia jest zupełnie inny niż po tym jak mała umarła w 27tc... ale to dziecko też było...
Ale to ja tak czuje ... Ty musisz zrobic tak jak Ty czujesz I nigdy więcej tego nie roztrząsać... Ja czasami wracam do tego że nie odważyłam się zobaczyć jej po porodzie... albi E chociaż nie Poprosiłam kogoś o zdjęcie, na które moglabym po latach patrzeć... ale wuwm że to nie jest mądre, ta decydje trzeba podjąć tu i teraz...
Liczę, że niedługo się spotkamy się w jakimś kwietniowym czy majowym wątku...
Jakby transfer na początku września się udał, to początek ciąży byłby koło urodzin młodego, a koniec koło początku moich dwóch pozostałych ciąż 🙏🙏

Rozumiem Twoje podejście ale kompletnie nie rozumiem ja ten moment siebie, gubię się we własnych emocjach.
Nie chcę sobie nawet wyobrażać co musiałaś czuć tracąc dziecko w 27 tygodniu ciąży. To już jednak jest zupełnie inna relacja z ciążą i dzieckiem które się nosi.

Bardzo Ci życzę szczęśliwego transferu. ❤️🍀

Myślę że zagubienie w emocjach też jest normalne... Tylko najwazniejz jest nie analizowac potem decyzji... bo to zgubne...
Na pewno teraz jest inaczej niż wtedy... w 27tc to już widziałam i czułam dziecko, nawet raz było 3d, ale zasłoniła się rączkami... ale pustka zostaje, teraz już za dwójką...

Siesiepy bardzo Ci kibicowałam. Współczuję,że musisz przez to przechodzić🥺 dla mnie ten czas oczekiwania na poronienie byl najtrudniejszy.

Mój organizm również się nie zorientował,że utrzymuje ciążę ,która się nie rozwija.
Pierwszą diagnozę pustego jaja otrzymałam chwilę przed Świętami Bożego Narodzenia. Jeszcze w święta moja beta przyrasta prawidłowo. Na początku stycznia zgłosiłam się do szpitala. Po 2 tygodniach nie zapowiadało się nic,a nic na poronienie samoistne. W szpitalu po obserwacji i upewnieniu się ,że z tej ciąży nic nie będzie dostałam leki. Gdy trafiłam do szpitala moja beta wynosiła 53 000. Oczyszczałam się sama ,choć łącznie trwało to 2 tygodnie. Beta spadała długo…

Ale widzę,że po wysokiej becie szybko zaszłaś w ciążę 😍
Siesiepy, nam też musi się udać 🥰

Krysiu ja mam chyba niedrożny lewy jajowód a z obecnymi wynikami cytologii nie zrobią mi HSG. Jeśli będę miała łyżeczkowanie to pewnie w przerwie od starań poproszę o laparoskopię.

Do tej pory zawsze na każdym monitoringu wychodziła mi owulacja z lewego jajnika. Jak zowulowaly w końcu dwa to załapałam. Ta teoria ma sens.
Oczywiście mój prawy jajnik spał dwa lata i dopiero 4 stymulacja go pobudziła, więc w sumie nie wiem co przyniesie najbliższy czas, ale nie spodziewam się za dużo. Nie wiem czy po poronieniu dalej będzie chciał produkować pęcherzyki i owulowac. 🤷🏻

Tak, pierwszą miesiączkę dostałam jeszcze w styczniu i potem miesiączkowałam równo co 28dni. W kwietniu podjęliśmy pierwszą próbę z podkręconą owulacją i udało się. Puste jajo u mnie wynikło albo z wieku albo po prostu miało prawo się zdarzyć .

Moja beta na szczęście spada więc może obedzie się bez szpitala. 🍀

Paradoksalnie to dobrze spada... mocno spada?
Bo ja miałam 766, 2 tygodnie później 1800 i 3 dni później było po wszystkim, ale nawet nie wiemczy przestała rosnąć, czy już spadała...

Z 33,4 tys na 25,4 tys. Z tym że nie wiem kiedy spadać w ogóle zaczęła.

Nigdy się tu nie wypowiadałam, ale też mam na koncie puste jajo, więc chciałam Ci trochę wysłać wsparcia Siesiepy ❤️ To jest na pewno karuzela emocji, ja ze swojej strony polecam szpital. Wiadomo, że każdy musi czuć i wybrać co dla niego lepsze, ale w mojej głowie to oznaczało skrócenie mojego cierpienia psychicznego.
Popłakałam się z ulgi po wybudzeniu z zabiegu, bałam się bólu, widoku, wielu rzeczy…
To nie jest łatwy czas, ale dobrze, że dajesz sobie przestrzeń na emocje 🍀

A co do sfery poznania kto u nas chwilę mieszkał, do dziś tak mam, że się zastanawiam co by było gdyby, ale od kiedy mamy Igę to na pewno mniej. Bo jej by nie było, gdyby tamta ciąża się powiodła.
Niemniej już po ostatecznym stwierdzeniu pustego jaja miałam sen, w którym mały chłopiec o niebieskich oczach machał do mnie rączką jakby się żegnał, stąd jestem niemal przekonana, że to był chłopczyk. A w tym śnie był tak podobny do Igi, że to jest aż niemożliwe.
Do dziś mnie ciary przechodzą, jak sobie to przypomnę.

Będę jechać w poniedziałek do szpitala, będzie szybciej i bezpieczniej. Ostatnie czego chcę to jakieś infekcje bo za długo będę ronić i czekać niewiadomo ile.
Ustaliliśmy z mężem, że nie robimy badań. Chcemy potraktować to dość surowo, jak zabieg w naszej drodze. Zmedykalizować i nie łączyć tego z rodzicielskimi emocjami. Obie pustki zostaną w naszych sercach na pewno, ale jednak nie chcemy nadawać im imion... Priorytetem jest dla nas sprawdzenie drożności jajowodów albo przez HSG albo przez histerolaparo. I chcemy jak najszybciej wrócić do gry. 💔🍀