Starania po poronieniu 2025

Ja sobie nie robilam nadziei a tez jestem po poronieniach nawykowych. Po pierwszym poronieniu zrobilam juz komplet badan jakie sie robi,tarczyca caly profil,ANA,zespol antyfosfolipidowy,v leiden,mthfr,kariotypy obojga,celiakie,homocysteine,wyszla lekko za wysoko.wymazy rozne na cytomegalie,chlamydie,ureaplasme.Wszystkie badania wyszly dobrze.Maz rzucil palenie,pozniej badania wyszly nam gorsze niz na poczatku staran.In vitro juz tylko z kd bo wiek.U meza wyszlo ze mial niedobor kwasu foliowego wiec bral metylowwny ponad trzy mies.Ja tez bralam Q10, mleczko pszczele i razem suplement proxeed inositol women.Wtedy myslalam ze zrobia mi in vitro ale po decyzji ze kd juz sie poddalam.podobo przyczyna naszych strat byly wady genetyczne ale to nie zostalo zbadane tylko takie mocne podejrzenia. A ja tak szybko zaszlam w ciaze ze nawet przegapilam kiedy test zrobic. Teraz 14 tydz i nadal sie bardzo boje ale badania genetyczne nifty panorama oraz usg pokazaly ze dziecko jest zdrowe. Mam nadzieje ze dotrwamy ale strach jest chyba do momentu az zobacze moja mala na swiecie.

Ja też liczyłam, że pod koniec stycznia dostanę ten okres.Bo mówili że poronienie to jakby początek cyklu, więc wypadałoby na dniach bo mam cykle 26-28 dni, a poronienie 30/31 grudnia było. No ale lekarka ma chyba rację bo nic na ten okres się nie zanosi, więc pewnie przyjdzie w połowie lutego dopiero 🙈

Aczkolwiek my z mężem już dostaliśmy zielone światło od lekarki , więc współżyjemy ze soba. Ale nie robię żadnych owulakow itd. Postanowiłam że w tym roku podejdę do tego inaczej i nie chce znowu wchodzić w wir staraniowy. Więc przez najbliższe pół roku nie mam zamiaru się nakręcać, co będzie to będzie. Wiadomo, że przykro mi momentami i mam obawy czy się uda, a czy jak Się uda to co z tą ciążą będzie… ale nie chcę wariować jak ostatnio.

Trzymam kciuki aby tym razem wszystko zakończyło się szczęśliwie ❤️ jednocześnie wierzę że po kilku stratach bycie w kolejnej ciąży musi być niesamowicie trudne… ale jeśli wszystko idzie dobrze to trzeba myśleć pozytywnie bo ta myśl nas utrzymuje przy tym wszystkim ❣️

Mam nadzieje ze Wam sie wszystkim uda juz zdrowa ciaza,ja bardzo duzo slysze w otoczeniu ile kobiety strat potrafia przejsc.Moze o tym niektorzy po prostu nie mowia ale to sie dzieje. Warto znalezc przyczyne zeby byc po prostu choc troszke spokijniejszym ze cos sie zrobilo ale nie zawsze ta przyczyna jest latwa do odkrycia.

Jeśli chodzi o samopoczucie to u mnie jest kiepsko... płaczę prawie codziennie, nie potrafię sobie poradzić z tymi wszystkimi myślami i czuję się w tym bardzo samotna 😔 ostatnio będąc z psem na spacerze przechodziłam koło przychodni w której miałam wizytę, na której pierwszy raz usłyszałam, że nie bije serduszko... wszystko nagle do mnie wróciło, to co czułam w tamtej chwili, ten przeraźliwy smutek i panika. Staram się funkcjonować normalnie, chodzę do pracy, niby na zewnątrz jest ok, ale w środku jestem totalnie rozbita 😩

Po pierwszej tak, ale powiedział, że norma, żeby się nie przejmować, że często tak się dzieje, nie do końca wiadomo dlaczego, że zwykle natura sama się pozbywa, jeśli jest coś nie tak, żeby się starać dalej. Zlecił betę na tydzień później czy na pewno spadła i teleporadę potem z wynikiem.

Teraz mam termin na poniedziałek, o ironio obie wizyty miały być na potwierdzenie ciąży, więc już nie przesuwałam jej na wcześniej
Zobaczymy czy zleci jakieś badania
Biorę metforminę na insulinooporność, gdzieś tu czytałam, że może powodować niedobory bodajże B12, ale nie wiem czy to mogłaby być tak "drobna" przyczyna

Wiem co czujesz,przeszlam przez to. Kazda z nas przechodzi inaczej tez strate i czasu tez potrzebuje roznie aby dojsc do siebie. Mnie tak do tej pory boli to jak widzialam na usg to dzieciatko a potem juz tylko zle wiadomosci. To zostanie ale mnie lekarze wytlumaczyli ze widocznie ten maly zarodek byl chory i dlatego natura zdecydowala sie aby zakonczyc ciaze. Ja bardzo szukalam winy w sobie co zrobilam nie tak. A to nie wina moja ani niczyja,po prostu tak sie dzieje jesli dochodzi do jakis nieprawiflowosci na ktore wplywu nie mamy juz. Ja kazda poprzednia ciaze podtrzymywalam duphastonem. Zadna nie dala rady. Teraz jestem w zdtowej ciazy i nie bralam nic oprocz kwasu foliowego a ciaza trwa. To nie jest pocieszenie zadne ale to ze zaszlas w ciaze pokazuje ze jestes plodna i masz szanse na zdrowa ciaze. Poprzednia utrata nie ma wplywu na kolejna ciaze. Bardzo czesto przy zaplodnieniu juz i polaczeniu chromosomow cos moze pojsc nie tak. Jedynie co mozemy zrobic to zadbac o siebie zeby nie bylo dodatkowych chorob.Jesli bedziesz gotowa to podejmiesz probe jeszcze raz. Na razie potrzebujesz po prostu dojsc do siebie i moga kazde slowa wydawac Ci sie nie ba miejscu bo tak pragnelas bo moglo byc przeciez inaczej. Pozniej przyjdzie pogodzenie sie i moze zrozumienie i akceptacja. Zycze duzo sil i mysle ze jeszcze doczekasz tego dnia gdy bedziesz sie cieszyc tego Ci zycze.

A probowalas badac moze pakiet na trombofilie? V leiden i zespol antyfosfolipidowy? Ja mialam poronienie w 12 tyg czyli dosc pozno tez ale wyniki wszystkie byly dobre z badan ktore robi sie po poronieniach. Myslalam i lekarze tez mowili ze druga ciaza sie juz na pewno uda bo to przypadek mogl byc ze cos poszlo nie tak a ja mialam jeszcze trzy straty a przyczyna nie poznana w sumie bo bez badania zarodka po. Jedynie podejrzenie i proba na wlasna reke z suplementami. Mam nadzieje ze poprawilam co sie dalo a moja czwarta juz ciaza trwa. Jestem w 14 tyg i badania dobre te poczatkowe.

Dziękuję za te słowa, aktualnie chyba najbardziej pomaga mi pisanie tu z Wami na forum, bo można poczuć się zrozumianym skoro wszystkie przechodzimy lub przechodziłyśmy przez to samo. Mimo, że każdy przypadek jest inny, każdy może odczuwać stratę i przeżywać żałobę na inny sposób to jednak można tu znaleźć naprawdę dużo wsparcia 🥹
Również życzę Ci wszystkiego co najlepsze, oby obecna ciąża do samego końca przebiegała bezproblemowo 🤍🌈

Dopiero doczytalam i mysle ze dobry pomysl aby znalezc takiego dobrego lekarza. Moze wpadnie na pomysl gdzie szukac i co jeszcze sprawdzic. Tu tylko te podstawy mozemy zasugerowac,ja duzo sie przebadalam,poczawszy od endometriozy i histeroskopii po wymazy na bakterie ja i maz, cukry,tarczyce,hormony,celiakie,niedobory wit nawet.wiem ze to bardzo strach jest decydowac sie na kolejna ciaze gdy tak na prawde caly czas sie mysli czy tym razem bedzie ok. Nie zapominajcie o swoich drugich polowkach oni tez sa wazni aby zdrowo sie prowadzili.

Ojjj kochana wiem co czujesz i myślę że każda z nas wie. Czas nie goi ran on nas uczy z nimi żyć

Cześć. Nie odzywałam się po pierwszym poście, bo wciąż bardzo to przeżywam. Dziękuję za wszystkie słowa wsparcia. I przesyłam też ciepłe myśli, do dziewczyn które pojawiły się tutaj w ciągu ostatnich dwóch dni.

Poszłam dzisiaj do swojego rodzinnego. Mieszkam w Norwegii i mamy tu trochę inaczej. Kazał nie czekać na to aż samo się zacznie, bo sama sie też zadręczam tym. Wzięłam tabletki w domu wg zaleceń, dostałam tabletki z morfiną. Długo czekałam zanim się zacznie. Ale myślę, że już po💔. Tzn nadal krwawię, nadal boli… ale co miało wyjść to wyszło.

Nie wiem czy opisałam Wam tu swój sen. To bardzo mnie zniszczyło.

W grudniu miałam sen. Że jestem w ciąży. I wszystko było super, byłam bardzo szczęśliwa. A pod koniec okazało się, że właśnie straciliśmy ciążę. I było tak że poszłam do łazienki i wysikałam sobie małe dzieciątko na ręce.

I dzisiaj. Zaczęło się krwawienie po tabletkach o 17:00. To krew była w toalecie, na podłodze. Na podpasce. I jak córka szła spać z mężem, to zaczęło strasznie bolec. więc poszłam do łazienki, ona jadła kolację. Ale nagle wbiegła do łazienki.

wtedy tak strasznie zabolało, taki największy skurcz. Ja wtedy stałam, ona patrzyła, i nie chciałam żeby widziała krew. Więc chciałam się zasłonić, złapać rękami to co leci. Maz ja zaraz wyprowadził z łazienki, i okazało się że w tym momencie wypadła taka struktura biała, wyglądała jak worek płodowy. I miałam go na rękach. Po tym taki straszny ból przeszedł, skurcze puściły. I żadne inne tkanki, skrzepy nie wychodzą.

Ja wiem, być może to nie jest to, ale wiecie… dla mojej głowy jest tak, że “wysikałam” sobie dziecko 🥲🥲tak jak było w moim śnie w grudniu.

Zastanawiam się czy zrobić sobie usg żeby sprawdzić czy wszystko się oczyściło. Jeśli dostanę od lekarza przedłużenie zwolnienia (jestem jeszcze do przyszłego piątku na zwolnieniu ciążowym) to chyba polecę do Polski na usg. Tam mam nadzieje, ktoś podejdzie do tego poważniej. I może zrobię jakieś badania krwi… myślałam nad badaniem zarodka, tzn kosmówki itd. Ale oczywiście w Norwegii nikt tego nie robi 😢

Tez ronilam sama w domu w 12 tyg tylko ja jednak zadzwonilam w pewnym momencie na pogotowie bo przestraszylam sie ilosci krwi.Ja bym poszla sprawdzic na usg czy wszystko ladnie sie oczyscilo. Tez mieszkam w UK i nikt nie chcial mi zrobic badan przy pierwszym poronieniu. Potem musialam zadbac troche o siebie bo dostalam anemii.

Janette, ja czytając wpisy różnych dziewczyn wiem, że pewnie będę robić teraz dodatkowe badania, szukać przyczyny. Rok temu raczej wada, teraz dziecko zdrowe, więc z drugiej strony (pomimo żalu, że zdrowe) pojawiła się we mnie nadzieja, że wciąż mogę jeszcze zajść w ciążę naturalnie i dziecko może być zdrowe pomimo świadomości wieku, który działa na niekorzyść (mam 38 lat). Teraz skupiam się na rodzinie, moim synku, którego mam i masz rację, mężu, którego widoku płaczącego w szpitalu nigdy nie zapomnę. I wiem, że razem możemy wiele, bo obie straty nas bardzo wzmocniły.

@kolorlila, Jejku, wiesz, że ja też miałam sen?? Kilka dni przed usg, na którym się dowiedziałam, że serce nie bije. Śniło mi się, że zarodek ze mnie wypadł i go straciłam. I płakałam. Po tym śnie ogarnął mnie ogromny niepokój… Kurczę, nikt mi nie powie, że kobiety pewnych rzeczy nie przeczuwają.

Ja pamietam ze po ostatniej mojej stracie i to juz wczesnej pomyslalam ze jest coraz gorzej,ze lekarze juz mowia przeciez ze to wiek,ze poronienia wtedy zdarzaja sie czesciej.juz mowilam ze nie dam rady dalej ze juz nie walcze. Tylko znajoma,ktora poronila trzy razy a za czwartym urodzila corke napisala mi,ze nie nie mozesz tak mowic,jesli chcesz to jeszcze sprobuj. I zdarzylo sie tak,ze zawzielam sie ze skoro tyle badan jest ok naszych to tylko moze jakies niedobory,gdzies te ciaze za slabe moze byly i weszly wit,maz ten metylowany kwas foliowy,ja tez rozne wit ale delikatnie. Po decyzji ze nic nie da sie zrobic nawet na in vitro bo sie to nie uda,odpuscilam i plakalam a w tym samym momencie bylam juz w ciazy. Tylko nie da sie jej przechodzic bez stresu,zamiast sie cieszyc tym stanem ja sie czesto boje bo jakos ciezko mi teraz uwierzyc w to ze to dziecko mozemy miec.Pocieszam sie tylko tym ze juz zrobilam wszystko co sie da,ze juz wiecej sie nie da zrobic. Wierze ze troche jednak nam pomogly te suplementy na wzmocnienie naszych gamet.

Czuję się dziś fatalnie, jak do tej pory mąż był dla mnie dużym wsparciem, to wczoraj złapał jakiegoś doła okropnego wieczorem.
On ma też już syna z poprzedniego związku i jak porąbana sytuacja to nie jest, to mam też poczucie, że jego może aż tak to nie boli, bo już ma dziecko. Ale widzę, że też cierpi.
Dzisiaj też jest dzień zmiany "warty", bo mamy go w opiece pół na pół tygodnia i to też mnie dodatkowo boli, jak miesza mi w głowie i wzbudza pewnego rodzaju zazdrość, bo wiem że to nie jest moje dziecko.

Przepraszam, że dopytuję ale nie doczytałam.. Tzn, że zaszłaś w ciążę naturalnie czy poprzez ivf?

Tak zaszlam w ciaze naturalnie. Niespodziewanie bo lekarze nie dawali szans na in vitro,mialo sie nie udac juz na moich komorkach z racji wieku i amh bardzo niskiego,nie chcieli sie podjac tego.Zobaczyli tez w histori pewnie ze starania od 2011r.Przyczyna nieplodnosci nieznana.Trzy poronienia.Mialam ewentualnie wrocic w grudniu po afopcje zarodka ale w listopadzie spoznial mi sie okres i czekalam.

Paulina, czuję dokladnie to samo. Raz jest lepiej, skupiam się wtedy na suplach, badaniach, planowaniu, a potem przychodzi moment, że zaczynam płakać.