Starania po poronieniu 2025

Strasznie mi przykro nam pani doktor powiedziała że można by było przebadać płód ale szkoda czasu i pieniędzy. Lepiej wydać na naszą genetykę z czym się zgadzam. Ja w sobotę idę na łyżeczkowanie strasznie się boje. Miałaś może ?
Narzeczony załatwił sobie wolę żebym nie była sama ❤️ i dzisiaj już psychicznie lepiej. My na pewno zrobimy przerwę(chociaż po 1 poronieniu mówiliśmy to samo 🫣) bo bierzemy ślub w kwietniu 2026
Ja uważam że to zależy czy jesteś gotowa psychicznie starać się już teraz ?

@Matylda88, a po jakim czasie dostaliście info, że nie udało się przeprowadzić badań? Mam powiedziano, że jak się nie uda to informują o tym podczas kilku pierwszych dni, my też wciąż czekamy, ale po drodze były święta, nowy rok i trzech Króli, więc podejrzewam, że to ma wpływ. Też potrzebuje wyników, raz że do dalszych formalności, to jeszcze po prostu chciałabym wiedzieć..

Jeśli dobrze wnioskuję z Twojego nicku to jesteś trochę młodsza ode mnie, więc rozumiem doskonale, że świadomość upływu czasu może dominować Twoje myśli, jak i dominuje moje. Ja zaczęłam ostatnio myśleć, że ostatnie dwa lata ciągle skupiałam się na potencjalnej ciąży albo stracie i ten czas minął przez to zdecydowanie za szybko. I że to wcale nie jest dobre, bo zamiast cieszyć się rodziną i życiem to ja myślę o tym, że jestem coraz starsza..

Dziękuję. My badaliśmy kariotypy i wszystko ok. Dobrze, że macie lekarkę, która jest tak zaangażowana. Ja dopiero muszę iść na wizytę do mojego lekarza, który pomaga nam w niepłodności (on jeszcze nie wie, że poroniłam) i powiem szczerze, że mi się odechciewa - kolejny raz wrócić i powiedzieć, że znów się nie udało. Zaczynam się też zastanawiać, czy nie poszukać lekarza specjalizującego się w przypadkach poronień. Do tej pory myślałam, że mnie to nie dotyczy, tylko problemy z zajściem w ciążę, a tu teraz okazuje się, że i to, i to.. No chyba, że się okaże, że to po prostu była wada zarodka.

Widziałam też, że czeka Cię łyżeczkowanie. Sam zabieg jest krótki i bezbolesny. Mnie dużo bardziej brzuch bolał, jak najpierw dostałam tabletki, po zabiegu dużo mniejsze dolegliwości. Plus chyba najgorsze jest czekanie.. Ważne, by zrobili to delikatnie, by nie narazić Cię na powikłania. I pamiętaj, by iść na czczo/ nie pic, to szybciej zrobią i szybciej wrócisz do domu. Ściskam mocno, dasz radę ✊🏻

Wiesz co nasza pani doktor sama zaangażowała się w naszą 3 ciążę której narazie nie chce 🫣 ale strasznie cudowna jest 😉 dodała mi tak otuchy. Właśnie na zabieg jestem umówiona o 8 rano w sobotę bo ona będzie mieć dyżur i mam się nie martwić bo nie odda mnie nikomu 😉 ponadto jak zrobimy badania mam jej wysłać wyniki MMS i ona wtedy powie nam co robimy dalej w pierwszej ciąży dla równowagi trafiłam na takie .... Gdzie tylko kasa się liczyła a tu miłe zaskoczenie dlatego na pewno będę się jej trzymać
A co do ciebie to jeśli masz możliwość znaleźć kogoś kto się zna i może cię poprowadzić to ja bym poszła w to trzymam mocno kciuki żeby przy następnej próbie się udało

Widziałam też, że czeka Cię łyżeczkowanie. Sam zabieg jest krótki i bezbolesny. Mnie dużo bardziej brzuch bolał, jak najpierw dostałam tabletki, po zabiegu dużo mniejsze dolegliwości. Plus chyba najgorsze jest czekanie.. Ważne, by zrobili to delikatnie, by nie narazić Cię na powikłania. I pamiętaj, by iść na czczo/ nie pic, to szybciej zrobią i szybciej wrócisz do domu. Ściskam mocno, dasz radę ✊🏻[/QUOTE]

A mogłabyś mi jeszcze powiedzieć co ze sobą zabrać do szpitala ? Bo wiem że kazała mi wziąć szlafrok i koszulę nocną

Wow, to super, że trafiłaś na taką lekarkę. To na pewno duża ulga, gdy masz świadomość, że w tych trudnych chwilach jesteś zaopiekowana i że nawet idąc na zabieg nie trafisz na kogoś z przypadku. Plus to, że po prostu masz lekarza, który podchodzi z sercem. A z jakiego miasta jesteś, jeśli mogę zapytać? Mój lekarz jest super fachowcem i mu ufam w naszym prowadzeniu, natomiast nie wiem, jak podejdzie, jak się okaże, że dochodzi jakiś dodatkowy czynnik powodujący poronienie.

Z ciekawości sprawdziłam czy beta mi spadła, nie robiąc badania krwi bo już mam ich dosyć. Test ma lekko widoczna druga kreskę. Beta jeszcze nie spadła do 0, ale już mało brakuje 😅 Jutro wizyta u gina. Ciekawe co mi powie, czy zaleci jakieś badania 🙄

A mogłabyś mi jeszcze powiedzieć co ze sobą zabrać do szpitala ? Bo wiem że kazała mi wziąć szlafrok i koszulę nocną[/QUOTE]

Możesz wziąć takie duże podpaski ligninowe jak po porodzie (chociaż ja dostałam takie w szpitalu) i ewentualnie majtki siateczkowe- oczywiście możesz wziąć normalne majtki na zmianę, bo po zabiegu krwawienie nie jest takie duże jak po tabletkach. W każdym razie dobrze mieć więcej niż jedną parę. Warto mieć ze sobą również ładowarkę i słuchawki (mi się przydały, bo było w niektórych momentach głośno). Ja zostałam na noc więc miałam jeszcze podstawowe kosmetyki, szczoteczkę do zębów, ciepłe skarpetki, bieliznę na zmianę właśnie. Dobrze mieć również wodę, jakieś przekąski na później, chusteczki jednorazowe i mokre.

My jesteśmy z Podkarpacia okolice Dębicy
To idź do niego jeśli nie będziesz pewna w 100% to skontaktuj się jeszcze z innym.
Mi moja powiedziała że przy następnej ciąży włączymy na pewno zastrzyki. Ogólnie szybko zaszłam w ciążę staraliśmy się miesiąc ona była w szoku że tak szybko

Dziękuję ci ze mną będzie narzeczony więc wiem że jak czegoś braknie to on to na pewno ogarnie
Bardzo dziękuję ci za informację

O, ja właśnie stwierdziłam, że chyba miałam owulację. Śluz wczoraj rozciagliwy, dziś już gęściejszy. Zastanawiam się, czy to możliwe i też miałam sprawdzić betę, ale w końcu tego nie zrobiłam.
Daj znać, co powie lekarz, może to mnie zmotywuje, by się umówić na wizytę (w szpitalu zalecili mi badanie bety i wizytę usg dopiero po miesiączce, więc odpuściłam wcześniej, ale nie wiem, czy dobrze)

Cześć dziewczyny,
Też niestety dołączam do Waszego grona 💔

U mnie sytuacja wygląda tak, że staramy się z mężem o dzieciątko od prawie 3 lat, w tym roku kończę 33 lata, choruję na endometriozę minimalną, adenomiozę i hashimoto (leczenie rozpoczęłam przed samym transferem).

W październiku podeszłam do pierwszej procedury in vitro, udało się uzyskać 6 zarodków klasy 5.1.1 i zajść w ciążę za pierwszym razem.
Przed samymi świętami dowiedzieliśmy się, że serduszko przestało bić 😞 potem 3 tygodnie czekania i w Nowy Rok poroniłam samoistnie w domu.
Lekarz zalecił jedynie badanie genetyczne materiału.

Po tej sytuacji pomimo braku zaleceń od lekarza wykonałam wszelkie możliwe badania, które mam w pakiecie z pracy i ponadto zapisałam się na wizytę do immunologa (dr Sydora).
Material z poronienia został wysłany do badania genetycznego i histopatologicznego. Wykupiłam też badania kariotypu dla mnie i męża, bo udało się kupić taniej ale czekam ze zrobieniem na wizytę u immunologa.
Czy polecacie zrobić coś jeszcze?

Badania jakie wykonałam:
Homocysteina 6.41 umol/l
Antykoagulant toczniowy - negatywny
ANA1, ANA2, ANA3 - negatywny
P/c przeciw kardiolipinie - negatywny
P/c przeciw beta-2-glikoproteinie - negatywny

Dołączam i ja u mnie historia trochę pogmatwana.

Pierwsze starania o dziecko między 2013-2016 (naturalnie, potem IUI, potem in vitro), nieudane. Potem zmiany życiowe. W 2021 roku zdecydowałam się na zamrożenie komórek jajowych.

Od polowy 2023 roku starania naturalne, potem od stycznia 2024 klinika. W międzyczasie czasie leczenie torbieli endometrialnej, histeroskopia, badania immunologiczne, nieudane 3 transfery. Ostatni czwarty transfer udany, pierwszy pozytywny test w życiu, beta pięknie rosła, ale finalnie zarodek bez serduszka (6t5d)..

W tym roku 40.. jakość moich komórek jajowych nie będzie lepsza, jestem załamana..

Za tydzień kontrolne USG po którym mam odstawić leki.. jeszcze tydzień zanim to wszystko się zacznie..

Zalecił mi badanie na zespół antyfosfolipidowy i ANA oraz biopsję endometrium. Po tych badaniach, po ok. 2 miesiącach transfer. No chyba, że naturalnie wcześniej się uda, ale raczej kazał czekać.

Bardzo mi przykro 🫂🫂🫂 U mnie to był pierwszy transfer, pierwsza ciąża, beta bardzo wysoka na początku i też nie było serduszka. Po wszystkich ciężkich chwilach szukam przyczyny poronienia, ale to też bardzo trudne i finansowo drogie.

Miałam łyżeczkowanie dwa razy. Tak jak wspomniała mariegold_ - gorsze było podanie tabletek na wywołanie poronienia i to co się działo do momentu poronienia - to czekanie, ból i strach. Sam zabieg był w znieczuleniu ogólnym, po zabiegu byłam długo senna, ale nic mnie nie bolało, krwawienie też było niewielkie. Zabieg wykonywał mój lekarz prowadzący, więc czułam, że jestem w dobrych rękach. Super, że będziesz miała wsparcie w postaci narzeczonego ❤️

Właśnie z tą psychiką nie jestem do końca pewna, wydaje mi się że sama sobie wmawiam, że jestem silna, a tak naprawdę może być inaczej.

Najpierw oddaliśmy do badań świeży materiał z poronienia i po 5 dniach zadzwonili, że materiał się nie nadaje. Następnie zawieźliśmy bloczki parafinowe, po kilku dniach zadzwonili że znaleźli kosmówkę, a po kilku kolejnych dniach zadzwonili z informacją, że dna uległo degradacji przez formalinę. Może być tak, że przez okres świąteczny ta izolacja dna trwa u Ciebie dłużej, a może być też tak, że materiał jest ok i po prostu odezwą się jak już będą wyniki.

My starania zaczęliśmy pod koniec 2023 i podeszliśmy do tego z totalnym luzem, byliśmy w szoku jak w drugim cyklu udało się zajść. To pierwsze poronienie nie przybiło nas też aż tak mocno. Ale za drugim razem było już o wiele gorzej, z resztą nadal jest.

Polecam swoją poduszkę, chociaż tą taką małą

Wiem co czujesz ja codziennie mówię sobie że tak musiało być i codziennie dramat z tym że nigdy nie wiem w którym momencie się rozpłacze. To jest straszne. Chyba wolałabym być już po zabiegu.
Na szczęście ze zwolnieniem z pracy nie było kłopotu pani doktor stwierdziła że wrócę jak bede gotowa. A to jeszcze długa droga ....
Kochana jeśli czujesz się na tyle silna to działaj ja trzymam kciuki 😉

Jeszcze jedno pytanko przy tym zabiegu na jaką sale was dali ?
Strasznie się martwię że trafię na salę np z kimś kto czeka na poród a ja tego nie przetrwam

Ja za pierwszym razem leżałam na sali z dwoma Paniami ginekologicznymi (jedna miała zabieg planowany, druga krwotok z dróg rodnych) i nie było przyjemnie przy nich ronić, ale dałam radę. Za drugim razem miałam leżeć w jednoosobowej sali, ale musiałabym czekać kilka godzin na korytarzu aż się zwolni, więc położyli mnie w.. izolatce 😅 i to było super, sala oddzielona podwójnymi drzwiami, własna toaleta.

Zgodnie z prawem nie mogą Cię położyć w jednej sali z ciężarną, a w szpitalu, w którym ja byłam, panie położne były na tyle empatyczne, że przepraszały mnie nawet za to, że muszę leżeć z pacjentkami ginekologicznymi, bo nie mają wolnej „jedynki”.