Zimowe staranka :)
-
WIADOMOŚĆ
-
Papi77 wrote:I to jest chyba właśnie odpowiedź
Kiedy leżałam w szpitalu, bo w 20 tyg rozpoczął mi się poród przedwczesny, leżała ze mną na sali dziewczyna, w moim wieku, z 4 dzieckiem. Była w 24 tyg i ciąża była bardzo mocno zagrożona, miała więc leżeć plackiem i wstawać tylko do wc. A ona co chwilę na fajkę, sama sobie kroplówkę odłączała. Albo sobie szła na miasto, położne już machały ręką. A jej chłopak przychodził w odwiedziny, wypił sobie ze 3 piwka na sali, opowiadał jak to "bachory" już go wkurzają i szedł do domku. W końcu wypisała się na własne żądanie. Ot, rodzinka.
To jakies niepojete historie sa dla mnie. Straszne...
Mi nawet wiecie nie o problem z zajsciem w ciaze chodzi tylko o to ze ludzie ktorzy gdzies w zyciu daleko zaszli, maja swietne warunki i wyksztalcenie poprostu nie maja dzieci lub tylko jedno bo nie maja na nie ani czasu ani ochoty.
-
No chyba nie będzie aż tak źleMartii wrote:Trzeba znaleźć sposób na wyłaczenie odpowiedniej klapki w mózgu;)
Ostatnio zajmuje sie też szykowaniem mieszkania do urzadzenia,bo w koncu doczekalismy sie swojego M2,ale niestety TE mysli wciaz sie przebijaja.Szczegolnie jak rodzina zagaduje,jaka funkcje bedzie pelnil mały pokoik,z wiadoma aluzja...
Zreszta we wszystkim co robie nasuwa sie mysl o dziecku.Unikam imprez z%,albo zglaszam sie do roli szofera,nawet bedac ostatnio przeziebiona,poprosilam lekarza o bezpieczne leki dla ciezarnych,zero antybiotykow,wszystko,ze a nóż widelec sie uda;) Mam nadzieje,ze fasolina niedlugo zawita,bo w koncu zawina mnie w rekaw i zamkna w pokoju bez klamek :p
Uda się Wam w końcu, zobaczysz 
Ja też przez te 2 lata starań byłam chwilami już bliska obłędu. I kiedy teraz zdecydowaliśmy się znów na maluszka, troszkę boję się powtórki z "rozrywki". Ale najważniejsze to WIERZYĆ I SIĘ NIE PODDAWAĆ! A co do %, to ja też starając się całkowicie zrezygnowałam, nawet rzuciłam palenie choć raczej popalałam ale jednak 1-2 dziennie śmierdziuch był. Piłam też zieloną herbatę, żeby oczyścić organizm. Później to już tak zgłupiałam, że zawsze po przytulankach leżałam nieruchomo, z tyłkiem na poduszkach, żeby ułatwić drogę plemnikom I tak nawet 2h potrafiłam leżeć, a jak mój M. coś chciał to krzyczałam na niego, że teraz nie mogę bo zachodzę w ciążę Istna wariatka 
-
Mam taki przykład w rodzinie mojego męża. Oby dwoje dobra praca, córka już duża, a oni odkładają decyzję z drugim dzieckiem na później. A są już grubo po 30-tce. I ona ma też problemy zdrowotne (coś z tarczycą), więc lekarz jej bębni już od kilku lat, że jak chce to nie ma na co czekać, ale ona boi się, bo jak sama mówi przyzwyczaiła się do wygody. I pewnie kiedy teraz zajdę, to znów nie będzie się do mnie odzywać bo z pierwszym tak właśnie było. A kiedy jej ostatnio powiedziałam, że myślę o drugim to była "oburzona".KotkaPsotka wrote:To jakies niepojete historie sa dla mnie. Straszne...
Mi nawet wiecie nie o problem z zajsciem w ciaze chodzi tylko o to ze ludzie ktorzy gdzies w zyciu daleko zaszli, maja swietne warunki i wyksztalcenie poprostu nie maja dzieci lub tylko jedno bo nie maja na nie ani czasu ani ochoty. -
To chyba jakaś plaga tych nóg w górze. I chociaż wiem, że to nic nie działa, sama tak robięMartii wrote:Hehehe Papi,ja tez takie akrobacje aktualnie uskuteczniam.Moj M juz sie przyzwyczaił i sam mi przypomina "nogi do gory" Ale ja 2h nie wytrzymuje,może też tak zaczne.Miałabym poważny argument do leniuchowania:P I mąż zawsze przypomina i poduszki pod tyłek wpycha, żeby wyżej było
Moje maleństwo [*] 30.07.13 (5tc) |
Drugie maleństwo [*]7.10.2015 (7tc)
-
nick nieaktualny
-
nick nieaktualnyCo do nog w gorze, sprobowalam raz czy dwa, teraz juz tak nie robie, czasem tylko maz zapyta czy bede robic dzis swiece hihi
Ja dzis dola zlapalam, choc caly dzien sie bronilam przed nim, jestem zla i rozczarowana i chce sobie pozwolic na odrobine slabosci, nie bycie dzielna i walczaca. Nie mam dzis na to sily. Bolesna @ sie zaczela, nawet nie jestem rozczarowana tym cyklem, tylko tak ogolnie tym, ze sie nie udaje.
Pomijajac fakt, ze w ciaze nie zachodze mimo, ze bardzo tego pragne, to nie znosze swojej pracy, meczy mnie ona i nudzi, mieszkam za granica i nie mam przy sobie rodziny, nie moge sie przytulic do mamy i sobie poplakac kiedy mi zle Czuje sie taka samotna i zagubiona czasami.
Zeby choc jedna dziedzina mojego zycia dzialala jak trzeba, to moze byloby latwiej zniesc inne porazki?
Dlaczego moje znajome mowia, ze chca miec dzieci i zaraz potem zachodza, dostaja to, czego chca, a ja mam ciagle pod gorke.
Wybaczcie ze marudze, ale dzis po prostu nie umiem znalezc w sobie optymizmu i pozytywnego nastawienia.
-
nick nieaktualny
-
nick nieaktualny
-
czesc Wam dziewczyny!
chcialam nawiazac do poprzednich postow...ja zaluje ze nie zdecydowalam sie wczesniej na dziecko. Moze wtedy niemialabym problemow z zajsciem w ciaze. Ale wtedy dla mnie studia, praca, kariera byly wazne. Nadal sa ale mozna przeciez bylo to jakos polaczyc razem, tym bardziej ze od 10 lat jestem z moim mezem. Ale zawsze odkladalismy dzidzie na pozniej, bo studia, bo trzeba sie napierw ustatkowac, zarobic na mieszkanie i na dobre zycie dla dziecka i dla nas, potem byla wygoda i korzystanie z zycia albo jak jedno z nas chcialo to drugie nie chcialo itd. Lata minely..
Teraz mamy nadzieje ze jednak nam sie uda i moj Maz kaze mi rowniez dawac nogi do gory a ja sie smieje
na to on mowi: ze bedzie mnie trzymal do gory nogami i bede tak wisiec po kazdym serduszkowaniu hehehhe
pozdrawiam Was
buziaki
04.06.2015. Termin cc -
Ja po raz pierwszy zrobiłam świecę i wynik testu pozytywny. Chociaż nie wiem czy od tego Zawsze jak się kochaliśmy z mężem, to miałam poduszę pod pośladkami. I doznania lepsze i ponoć ułatwienie dla plemników Nie kąpałam się i zasnęłam po bzykanku Może to zadziałało
kaarolaa, Katha81, Papi77, weronika86 lubią tę wiadomość
