Czerwcowe mamy 2024
-
WIADOMOŚĆ
-
nick nieaktualny
-
To jak mowa o dolegliwościach to mi dziś wysiadły plecy. Nie wiem za bardzo co mogę zrobić, chętnie bym posiedziała w wannie z gorącą wodą ale boje się że nie wyjdę. Boje się wziąć cokolwiek z leków a mam wrażenie że tu jednak paracetamol nie pomoże
-
Katt wrote:To jak mowa o dolegliwościach to mi dziś wysiadły plecy. Nie wiem za bardzo co mogę zrobić, chętnie bym posiedziała w wannie z gorącą wodą ale boje się że nie wyjdę. Boje się wziąć cokolwiek z leków a mam wrażenie że tu jednak paracetamol nie pomoże
Może spróbuj termofor, albo jakieś ćwiczenia rozciągające. Co do wanny to nie powinno się brać gorących kąpieli to odradzam.
Na razie mama wesołego czworonoga ❤️🐾
Niedługo mama słodkiej kuleczki 😊
Nifty -> niskie ryzyka 🥳 dziewczynka 🌺🥰 -
Kokosankaa wrote:A mi już w końcu przeszedł covid 😁 wiec teraz zostały „tylko” mdłości. Tez współczuje mamom z dziećmi, bo niestety należę do grupy, która czuje się w ciąży tak okropnie, ze o siebie nie potrafię zadbać, a co jeszcze opiekować się do tego dzieckiem.
Ja cały czas przez te mdłości strasznie mało jem, muszę się wręcz zmuszać do jedzenia, bo wiecznie na nic nie mam ochoty. Serio, nie mam teraz chyba ani jednej rzeczy która by mi smakowała. Ratują mnie tylko owoce, które są moim głównym pożywieniem, ale tez jem je bez smaku. Schudłam 3 kg, ale dzisiaj jak się przebierałam to mi mąż mówił ze aż się przestraszył jak mnie zobaczył, bo mu się po chorobach w rodzinie bardzo zle kojarzy jak ktoś dużo schudnie w krótkim czasie, wiec w rzeczywistości schudłam chyba nawet więcej, a wagę wyrównują moje piersi, które urosły tak ze mi się robią rozstępy i brzuszek, który tez się lekko zaokrąglił (chociaż tylko ja to widzę). Ja jak kiedyś pisałam mam lekka nadwagę i ogólnie lubię dobrze zjesc, wiec ten wieczny brak apetytu i jadłowstręt mnie strasznie wykańczają. Marzy mi się wyjście z mężem do restauracji, ale obecnie absolutnie nie ma to sensu…
Kochana rozumiem cię doskonale, ja czuje się dokładnie tak samo jak ty… nic mi się nie chce jeść, jem owoce, jogurty, czasem ziemniaki i już schudłam 3 kg… ale pocieszam się, ze może za tydzień dwa to już przejdzie.
Mi tez się zle kojarzy takie szybkie chudniecie bo kiedyś ja tak miałam i to wiązało się z choroba i później miałam kłopoty zdrowotne kolejne przez to.. ale staram się nie nakręcać chociaż wiem jakie to trudne. Niektórzy by się pewnie cieszyli ze trochę schudli, ale dla mnie to jest masakra…
Kokosankaa lubi tę wiadomość
Na razie mama wesołego czworonoga ❤️🐾
Niedługo mama słodkiej kuleczki 😊
Nifty -> niskie ryzyka 🥳 dziewczynka 🌺🥰 -
Coffeebreak wrote:Jak dla mnie jesteś heroska z tą małą różnica wieku..wiem że ja bym nie dała rady i dlatego czekaliśmy dłużej. Co w naszym wieku też jest nienajlepsze no ale cóż. Powiem ci za to że pomimo tych trudnych chwil które są teraz i które pewnie nadejdą to myślę że koniec końców będziesz zadowolona. Widzę rodzeństwa z małą różnica wieku wokół i super się te dzieciaki razem dogadują. Nie są na tak odległych etapach rozwoju. Ja się trochę obawiam co to u nas będzie przy tylu latach różnicy 😅 pewnie relacja bardziej opiekuńcza niż braterska przez wiele lat. W dorosłości jednak już rzadko ma to aż takie znaczenie więc może ostatecznie też będzie ok
Jaki macie problem z jedzeniem? Niejadek , konsystencję, gryzienie czy jeszcze coś innego?
Wiesz co, my walczyliśmy ponad 2 lata o pierwsza ciaze. Obiecaliśmy sobie, że drugi raz tego wszystkiego przechodzić nie chcemy, wiec albo pyknie samo kiedyś albo będzie jedynaczka. No i tak pyklo totalnie znienacka 🙈 Nie zakładaliśmy takiego scenariusza 😅
A z jedzeniem mieliśmy bardzo dużo problemów, wyszły nadwrażliwości sensoryczne, jesteśmy pod opieka terapeutki SI, neurologopedycznie stosowaliśmy taping logopedyczny, młoda miała potworną nadwrażliwość w obrębie jamy ustnej, wymiotowała jak tylko poczuła w buzi inną konsystencje niż idealnie gładka i nie za gęsta papka. Z tym już jest dużo lepiej, już je różne konsystencje, choć do tego co powinna jeść w tym wieku to jeszcze daleka droga, a do tego przy jej nadwrazliwosciach dochodzi ogromna wybiorczosc pokarmowa 🙄
-
Katt wrote:To jak mowa o dolegliwościach to mi dziś wysiadły plecy. Nie wiem za bardzo co mogę zrobić, chętnie bym posiedziała w wannie z gorącą wodą ale boje się że nie wyjdę. Boje się wziąć cokolwiek z leków a mam wrażenie że tu jednak paracetamol nie pomoże
Bardzo współczuje… Mi jak wysiadł kręgosłup w okolicach 20 tc tak do końca ciąży było tylko coraz gorzej, mimo masaży, tejpow, poduszki ciążowej… Wiec nie mam na to totalnie rady
-
Katarzyna439 wrote:Może spróbuj termofor, albo jakieś ćwiczenia rozciągające. Co do wanny to nie powinno się brać gorących kąpieli to odradzam.
Na ćwiczenia przyjdzie czas, najpierw trzeba zacząć normalnie chodzić, ale przyznam że myślałam żeby zacząć coś robić, właśnie jakieś rozciąganie. I przyznam że termofor trochę pomaga, przynajmniej na chwilę, ale zastanawiam się czy to nie jest kwestia tego że robi za punkt podparcia między plecami a łóżkiem. -
Katt wrote:Na ćwiczenia przyjdzie czas, najpierw trzeba zacząć normalnie chodzić, ale przyznam że myślałam żeby zacząć coś robić, właśnie jakieś rozciąganie. I przyznam że termofor trochę pomaga, przynajmniej na chwilę, ale zastanawiam się czy to nie jest kwestia tego że robi za punkt podparcia między plecami a łóżkiem.
Na pewno troszkę rozluźnia mięśnie wiec coś tam pewnie pomaga. Oby ci szybko przeszło ✊
Na razie mama wesołego czworonoga ❤️🐾
Niedługo mama słodkiej kuleczki 😊
Nifty -> niskie ryzyka 🥳 dziewczynka 🌺🥰 -
nick nieaktualnyAle wy tu dużo pieszecie😍 ja mam w domu 3.5 latke ale wiadomo trochę łatwiej bo rano zawożę ją do przedszkola. Chociaż teraz będzie nieco trudniejszy czas bo mąż mundurowy wyjezdza na miesiąc... więc będziemy we dwie. Muszę chyba po prostu ile się da odpoczywać do południa 🤣 żeby później mieć siły dla córki 😆
Ja przy poprzedniej ciazy też używała detektora i to od jakiegoś 12 tygodnia . Na początku ciężko było wykryć tetno dziecka ale później jak już rosło to było super przeżycie i mój wewnetrzny spokój .
Nowa_Ola lubi tę wiadomość
-
Dziewczyny, a czy Wam tez zaczyna robić się… ciężko? Wstanę z łóżka to muszę wziąć 2 głębokie oddechy bo mam wrażenie, ze brakuje mi tchu. Przejdę do łazienki i drugiego pokoju i normalnie zadyszka. A przecież nie przytyłam. Wiem, ze krew szybciej krąży i trzeba zwolnić, ale żeby aż tak?
-
Z wlasnego doswiadczenie moge Ci powiedziec zebys az tak bardzo sie nie stresowala jedzeniem malej, jasne ze trzeba chodzic do lekarzy i o to zadbac teraz i ze dla kazdego rodzica jest to ogromny stres ale im bedzie starsza to czesc tych problemow minie. z moja tez byly straszne problemy z jedzeniem chodzilismy do neurologopedki przez pewien czas ale teraz jak ma 2 latka jest zdecydowanie lepiej ale i ja troche odpuscilam bo do tej pory jedzenie rownalo sie wielki stres i nerwy u mnie, no coz jest na 10 centylu z waga ale wyniki ma dobre wiec jej nie zmuszam do jedzenia bo bylo tylko gorzej... sama zaczela probowac nowe pokarmy i konsystencje, duzo nam dalo wspolne gotowanie(pomysl o helper kitchen u nas sprawdzil sie super wlasnie jak miala ok roku tylko go mocniej zabudowalismu)Bedzie dobrzemeggie94 wrote:Wiesz co, my walczyliśmy ponad 2 lata o pierwsza ciaze. Obiecaliśmy sobie, że drugi raz tego wszystkiego przechodzić nie chcemy, wiec albo pyknie samo kiedyś albo będzie jedynaczka. No i tak pyklo totalnie znienacka 🙈 Nie zakładaliśmy takiego scenariusza 😅
A z jedzeniem mieliśmy bardzo dużo problemów, wyszły nadwrażliwości sensoryczne, jesteśmy pod opieka terapeutki SI, neurologopedycznie stosowaliśmy taping logopedyczny, młoda miała potworną nadwrażliwość w obrębie jamy ustnej, wymiotowała jak tylko poczuła w buzi inną konsystencje niż idealnie gładka i nie za gęsta papka. Z tym już jest dużo lepiej, już je różne konsystencje, choć do tego co powinna jeść w tym wieku to jeszcze daleka droga, a do tego przy jej nadwrazliwosciach dochodzi ogromna wybiorczosc pokarmowa 🙄
Coffeebreak lubi tę wiadomość
-
Niestety az tak, ja nawet jak jem to.musze robic przerwy miedzy gryzami🤣Kfiatuszek666 wrote:Dziewczyny, a czy Wam tez zaczyna robić się… ciężko? Wstanę z łóżka to muszę wziąć 2 głębokie oddechy bo mam wrażenie, ze brakuje mi tchu. Przejdę do łazienki i drugiego pokoju i normalnie zadyszka. A przecież nie przytyłam. Wiem, ze krew szybciej krąży i trzeba zwolnić, ale żeby aż tak?
Kfiatuszek666 lubi tę wiadomość
-
Kfiatuszek666 wrote:Dziewczyny, a czy Wam tez zaczyna robić się… ciężko? Wstanę z łóżka to muszę wziąć 2 głębokie oddechy bo mam wrażenie, ze brakuje mi tchu. Przejdę do łazienki i drugiego pokoju i normalnie zadyszka. A przecież nie przytyłam. Wiem, ze krew szybciej krąży i trzeba zwolnić, ale żeby aż tak?
Ja tez mam coraz częściej brak sił, mecze się w moment, często potrafi zakręcić mi się w głowie
shikaka86 lubi tę wiadomość
-
nick nieaktualny
-
U nas wlasnie przy wspolnym gotowaniu zaczela wszystkiego probowac, nawet zaczela sie zajadac ogorkiem kiszonym i sledziem🤣 dobre jest tez robienie roznego rodzaju past na kanapki ale nie takich gladkich tylko zeby byly grudki. Zauwazylam ze jak wspolnie cos robilysmy to bardzo chetnie to kosztowala az potrafila mi zjesc pol miseczki a ona tez byla z tych co wszystko musi byc gladkie
Kfiatuszek666, Katarzyna439, meggie94, Coffeebreak lubią tę wiadomość
-
Coffeebreak wrote:Dobrze że jesteście pod opieką specjalistów. Wiesz z tym "powinna" to jest duży zakres. Nie każde dziecko rozwija się tak samo a widełki są szerokie. Ważne że jest lepiej.
Wspólne gotowanie jest fajnym pomysłem i myślę że powoli już i u was mogłoby się sprawdzić. Ja z takim maluchem dużo piekłam razem albo robiłam omlety (wrzucał wszystko do kubeczka i mieszał a potem ja na patelnię) . Tak od 1.5 roku pozwalałam mu już kroić dziecięcym nożem i robiliśmy np kopytka. Teraz będzie sezon na pierniczki więc też idealne zadanie dla malucha żeby wałkowac (wiadomo trzeba poprawić
) i wycinać. Ooo i pizzę też robiliśmy często. Wprawdzie aż do 4 lat nie chciał jeść upieczonej ale kosztował sosu, szynki, tartego sera itd przy układaniu na blaszkę.
Rozkosznie to brzmi. Albo budzi się we mnie instynkt macierzyński
Coffeebreak lubi tę wiadomość
-
Dziewczyny a ja zadam pytanie z innej beczki. Macie jeszcze takie skurcze jak na okres? Jutro zaczynam 8 tydzień i codziennie po kilka razy złapie mnie takie skurcz miesiączkowy, trwa parę sekund do minuty maksymalnie ale jest dość odczuwalny i tak po kilka razy w ciągu dnia. Jutro mam pierwsza wizytę i napewno o to zapytam ale jestem ciekawa czy też tak macie? Nie jest to kłucie ani ciągnięcie tylko taki typowy skurcz jak w pierwszy dzień miesiaczki.
-
Kfiatuszek666 wrote:Natka, zapytaj jutro o to lekarza, bo ja miałam bardzo sporadycznie, ale powtarzające się skurcze mogą, ale nie musza, wskazywać n niski progesteron albo za mało magnezu albo inne, dlatego warto poinformować lekarza prowadzącego
Tak napewno jutro o to zapytam, nie jest to jakieś zwalające mnie z nóg ale odczuwalne i mam tak praktycznie od szczęśliwej owulacji. 😒😒😒 -
Magdak-51 wrote:Z wlasnego doswiadczenie moge Ci powiedziec zebys az tak bardzo sie nie stresowala jedzeniem malej, jasne ze trzeba chodzic do lekarzy i o to zadbac teraz i ze dla kazdego rodzica jest to ogromny stres ale im bedzie starsza to czesc tych problemow minie. z moja tez byly straszne problemy z jedzeniem chodzilismy do neurologopedki przez pewien czas ale teraz jak ma 2 latka jest zdecydowanie lepiej ale i ja troche odpuscilam bo do tej pory jedzenie rownalo sie wielki stres i nerwy u mnie, no coz jest na 10 centylu z waga ale wyniki ma dobre wiec jej nie zmuszam do jedzenia bo bylo tylko gorzej... sama zaczela probowac nowe pokarmy i konsystencje, duzo nam dalo wspolne gotowanie(pomysl o helper kitchen u nas sprawdzil sie super wlasnie jak miala ok roku tylko go mocniej zabudowalismu)Bedzie dobrze
Ja to wiem i mam nadzieje, że i u nas samo tez z czasem będzie przychodziło 😊 ale u nas problemem jest tez to, że młoda nigdy przenigdy nie wkładała sobie jak każdy zdrowy niemowlak wszystkiego do buzi, co nie pomaga w próbowaniu nowych pokarmów. Dopiero teraz w okolicach roku powolutku zaczyna stopniowo wkładać zabawki do ust, jedzenia nadal nie 🤷🏼♀️ Ta jej nadwrażliwość buziaka była dużym problemem, ale udało się w miarę to zwalczyć i odwrazliwic trochę Ja teoretycznie w ogóle nie powinnam się martwic przyrostami, bo moje dziecko od zawsze jest w okolicach 95 centyla, No ale frustruje mnie to, że nie wiem już za bardzo co jej dać do jedzenia żeby jadła
