🌞 Letnie Maluchy 2025 🌞

Widziałam że przewinął sie szpital św rodziny więc chyba tu na forum kilka pozanianek.
Ja planuje porod w Raszei w Poznaniu. Tutaj tez szpital wszystko zapewnia dla malucha i mamy.
Trzeba wziąć jedynie mokre chusteczki i ubranka na wyjście.

Gratulacje dziewczyny!

Ja chyba opuszczę forum, bo już mam mocny kryzys i wrażenie, że nigdy nie urodzę. Po prostu kuje mnie w serduszku gdy widzę, że rodzą już dziewczyny nawet z września.

Wczoraj cały dzień narobiłam sie w kuchni żeby chociaż odrobinę się ruszyło. Prócz +1kg na wadze, zatrzymania wody i niesamowicie spuchniętych nóg nic się nie posunęło. Jutro mam się zgłosić na IP i pewnie usłyszę to co słyszę od 3 tyg, „rozwarcie na 2 palce i proszę uważać, bo zaraz może się zacząć” i pewnie odeślą mnie do domu, a dziecko ma prawie 4kg. Na widok herbatki z liści malin mam już odruch wymiotny, a już próbowałam wszystkiego 🥲🥲🥲

Gratulacje dziewczyny!

Ja chyba opuszczę forum, bo już mam mocny kryzys i wrażenie, że nigdy nie urodzę. Po prostu kuje mnie w serduszku gdy widzę, że rodzą już dziewczyny nawet z września.

Wczoraj cały dzień narobiłam sie w kuchni żeby chociaż odrobinę się ruszyło. Prócz +1kg na wadze, zatrzymania wody i niesamowicie spuchniętych nóg nic się nie posunęło. Jutro mam się zgłosić na IP i pewnie usłyszę to co słyszę od 3 tyg, „rozwarcie na 2 palce i proszę uważać, bo zaraz może się zacząć” i pewnie odeślą mnie do domu, a dziecko ma prawie 4kg. Na widok herbatki z liści malin mam już odruch wymiotny, a już próbowałam wszystkiego 🥲🥲🥲

Gratulacje dziewczyny!

Ja chyba opuszczę forum, bo już mam mocny kryzys i wrażenie, że nigdy nie urodzę. Po prostu kuje mnie w serduszku gdy widzę, że rodzą już dziewczyny nawet z września.

Wczoraj cały dzień narobiłam sie w kuchni żeby chociaż odrobinę się ruszyło. Prócz +1kg na wadze, zatrzymania wody i niesamowicie spuchniętych nóg nic się nie posunęło. Jutro mam się zgłosić na IP i pewnie usłyszę to co słyszę od 3 tyg, „rozwarcie na 2 palce i proszę uważać, bo zaraz może się zacząć” i pewnie odeślą mnie do domu, a dziecko ma prawie 4kg. Na widok herbatki z liści malin mam już odruch wymiotny, a już próbowałam wszystkiego 🥲🥲🥲

Hej dziewczyny. Przepraszam, że dopiero teraz daje znać, ale nie miałam kiedy ( już drugi dzień produkuje ten wpis🫣). Nadrobiłam wszystko, ale nie jestem wstanie odnieść sie do wszystkiego więc napiszę o swoim porodzie i tym co było dalej. Jak ktoś dotrwa do końca to szacun bo ja jak zwykle esej machnęłam 😅

Mój Antoś urodził się 4.08 o 16.59 z wagą 3800g i 56cm.

O 9.30 zabrali mnie na porodówkę, założyli wenflon i podliczyli oxy , ale to chyba Wam już pisałam. Zaczęłam chodzić i czekać na męża, żeby go nie stresować nic mu nie mówiłam gdzie jestem, dopiero jak był w szpitalu 😅 co jakiś czas przychodziła położna do mnie i podkręcała oxy. Byli też jacyś studenciaki, ale tylko przez chwilę.
Z czasu zajrzała pani doktor od której z rana dostałam opieprz, że się zgodziłam na ten balonik w nocy, oczywiście balonik nie zrobił rozwarcia i tak sobie chodziłam ( nie wygodnie kosić trawę z brzuchem, a co dopiero z tym ujstrojstwem) Nie pamiętam, która była godzina, ale zapadła decyzja, że trzeba przyspieszyć poród więc wyciągnął balonik i przebiją pęcherz płodowy(chyba koło 12). Mój mąż zestresowany widząc te wszystkie narzędzia zapytał czy jest to bezpieczne dla dziecka, a Pani doktor tak się oburzyła (ewidentnie to nie był jej dzień) że jak mój mąż może tak mówić! Że oni tu krzywdy dzieciom nie robią itp. itd🫣 strach było się cokolwiek do tej pani odezwać. Po przebiciu tego pęcherza skurcze zaczęły być mocniejsze i częstsze. Próbowałam pobujać się na piłce, ale tak ze mnie chlustało , że tylko mąż chodził i sprzątał. Później zaczęło mnie czyścić i spory czas spędziłam na kibelku i tu już była maskara. Próbowałam chodzić, ale nie dawałam rady. Wisialam na łóżku, na mężu, kucalam i starałam się oddychać marząc o znieczuleniu 😅 w końcu wbiła Pani doktor i pyta czy znieczulenie potrzebne, przez zeby powiedziałam, że poproszę, a ona do mnie, że wiedziała, że mi ten uśmiech z twarzy szybko zniknie 🤯po chwili przyszedł anestezjolog (chyba tak o 14:30), kazał położyć się na łóżku, coś tam opowiadał i pomiędzy skurczami dostałam to znieczulenie. Mój mąż jak mnie zobaczył po tym znieczulenie to się zaczął martwić czy oby napewno wszystko jest ok bo normalnie odlatywałam. (Was też tak wszystko swedzialo? 🙂) Powiem Wam, że ja byłam tak umęczona, że jak skurcz mijał to ja zasypiałam na chwilę i przy kolejnym skurczu się wybudzałam. Już nie dałam rady wstać z łóżka. Myślałam, że to znieczulenie sprawi, że przez jakiś czas w ogóle tych skurczy nie będę czuła i uda mi się zdrzemnąć na dłuższą chwilę po slabej nocy, a tu dupa. Nie wiem która była godzina, ale przyszła położna skurcze były znów coraz częściej, zaraz pojawiła się ta doktorka, ktoś z neonatologów i zaczęliśmy rodzić. Na skurczu miałam zejść do pozycji kucznej, a po znowu się położyć. Mój mąż był bardzo dzielny pomagał mi się podnosić z kucyków, trzymał mnie za rękę i dodawał otuchy❤️ później położna kazała mi zmienić pozycję i miałam rodzić na prawym boku, na skurczu przyciągając nogę do klatki piersiowej. Tu już skurcz był za skurczem i ciężko się oddychało. W pewnej chwili położna kazała mi przestać przec, a ja że się nie da 🫣😅 ale dzięki jej pomocy udało mi się opanować. Zaczęły  coś tam pod nosem dyskutować  😱 ja już cała obsrana, że może mały się zaklinował i będą chciały go wyciągać kleszczami lub prozniciagiem. Potem usłyszałam, że trzeba naciąć delikatnie kroczę bo jest ryzyko pęknięcia i ułatwi to małemu wyjście. Także uff... I w sumie jeszcze kilka partych, jedno soczyste "kutwa mac🤣" i mały był już ze mną. Nie wiem kiedy na sali zrobiło się tyle osób czekających na młodego, ale pewnie 8 nas wszystkich było. W ogóle nie spodziewałam się , że położą mi go na klatce bo bym stanika nie zakładała. Mój mąż w tym czasie przytulał pieluszkę, która miała mu towarzyszyć w dalszej drodze i przeciął pępowinę. Młodego zmierzyli, zwazyli, pozakładali jakieś dziwne kabeli i pojechał dalej 🥺
Mnie w tym czasie pani doktor zszywała i szczerze mówiąc trochę się tym martwiłam, ale nic nie mogłam zrobić.
Po zszyciu leżałam na sali jeszcze dwie godziny w międzyczasie wpadła Pani neonatolog, że stan małego się pogorszył i że szykują transport do czd , ale póki co nie ma wolniej karetki. Jak już mogłam opuści salę to od razu szybki prysznic i w te pędy z opaska w jakieś koty i wielką kokardą na głowie do bobasa, żeby zdążyć go jeszcze zobaczyć. Na szczęście stan zaczął się poprawiać i pani doktor powiedziała, że gdyby tak było od początku to by został u nich, ale nie ma co ryzykować. Karetka przyjechała po 22 i mój mąż pojechał za nimi, a ja zostałam próbując ściągać siarę do strzykawki.
W czd zrobili mu echo serca i okazało się, że zastawka w otworze owalnym się przymyka na skutek dużego ciśnienia ( możliwe, że przez ten szybki poród) i potrzebny jest zabieg mimo, że stan się poprawił. Następnego dnia o 9 rano miał przeprowadzony zabieg i trafił na pop gdzie czekał na miejsce na oddziale. Tam dali nam go pierwszy raz potrzymać na rękach ❤️ w środę go przenieśli na intensywną terapię i tam czekaliśmy na operację, która była wczoraj. Dzisiaj już się wybudził i samodzielnie oddycha. Dzięki dziewczyny za wszystkie kciuki i miłe słowa ❤️ teraz trzymajcie je za mojego małego wojownika, żeby wszystko się wyregulowało.

Gratuluję wszystkim bobasów 🎉🥰 i witam nowe osoby na wątku 🫶a

Anuśla polubiłam za klimę, a nie za 🤮

Dzięki dziewczyny za miłe słowa i że jeszcze o mnie pamiętacie ❤️ ale tak jak Dysia napisała, nie mam kiedy tu wchodzić tym bardziej, że jak jestem u małego to tel zostaje w pokoju, później odciąganie, wyparzanie. Śpię po 3-4 godziny mimo, że od małego wychodzę o 22 i tak to się kręcić . Jedynie dzisiaj i wczoraj miałam więcej czasu jak był operowany. Trzymam za Was wszystkie kciuki. Jeszcze trochę i będzie po wszystkim i tak jak pisaliście mi już brakuje tego brzucha 🥴 a i od dzisiaj lepiej mi się w końcu siada na tyłek 😅

Spoko, ja wiem co czujesz, przechodziłam to w poprzedniej ciąży i okropnie się boje, że znowu mnie czeka. Wieczne pytania czy to już? Już urodziłaś? Tak jakbyśmy miały jakiś wpływ na to kiedy dziecko wyjdzie i same nie czekały. No masakra jakaś… Najlepiej jak ktoś mi pisze, że się nie może doczekać. Świetnie…

Dziewczyny co rodzą przed czasem jasne to jest po prostu inny poziom strachu i stresu, nie zrozumiemy się nawzajem.

Mnie osobiście wkurza, że to się nie może samo zacząć. Trzeba czekać, aż już się spuchnie to niewyobrażalnych wielkości, dziąsła od spuchnięcia zakryją zęby. Nie wspominam już o tym, że nie da się spać, bo biodra bolą okrutnie. Nie pisze więcej, bo już sama mam dość, a ja mam jeszcze tygodnie… 🥵

Gratulacje dziewczyny!

Ja chyba opuszczę forum, bo już mam mocny kryzys i wrażenie, że nigdy nie urodzę. Po prostu kuje mnie w serduszku gdy widzę, że rodzą już dziewczyny nawet z września.

Wczoraj cały dzień narobiłam sie w kuchni żeby chociaż odrobinę się ruszyło. Prócz +1kg na wadze, zatrzymania wody i niesamowicie spuchniętych nóg nic się nie posunęło. Jutro mam się zgłosić na IP i pewnie usłyszę to co słyszę od 3 tyg, „rozwarcie na 2 palce i proszę uważać, bo zaraz może się zacząć” i pewnie odeślą mnie do domu, a dziecko ma prawie 4kg. Na widok herbatki z liści malin mam już odruch wymiotny, a już próbowałam wszystkiego 🥲🥲🥲

O kurczę, to pewnie u mnie te pieluchy tetrowe też do wyrzucenia, a ja tylko takie ładne mam. 🙃

Regina kochana ja Was doskonale rozumiem 😉 synka urodziłam równo w 40tc i też nie mogłam się doczekać i chciałam znieść jajko. Ale porównując moje trzy porody: z 37, 40 i 36tc stwierdzam że najlepiej na tym wyszedł synek z 40tc. Ja się dłużej męczyłam ale On okaz zdrowia, bez żadnych problemów. Poród bez komplikacji, trzy dni i do domu...
No ale to ja i moje odczucia. Wy oczywiście możecie mieć inne, więc trzymam kciuki za jak najszybsze rozpakowanie 😄✊

Noi wracając do tematu pakowania, Wy się pakujecie do szpitala na poród a ja do Centrum Zdrowia Dziecka. Masakra. Wy czekacie na poród, a ja na badania synka, które będzie mieć tak robione. Mam nadzieję że najbliższy tydzień będzie dla nas wszystkich tutaj dobrym tygodniem, obfitującym w same dobre wiadomości 😉

Już myślałam, że tylko jak jakiś dzik jestem i biodra mnie bolą strasznie od spania na bokach. Dobrze usłyszeć, że to się zdarza 🥲 Ja mam dziś lekkie kłucie na dole pleców i to tyle. Afirmowałam dziś poród, aby córeczka miała zawsze wolne w urodziny, ale nie wyszło 😁

Czyli jesteś tuż tuż. Jak masz coraz mniej wód to może powinnaś mieć szybciej wizytę niż tydzień. Chociaz trzymam kciuki, że nie dotrwasz do wizyty i urodzisz.

Tutaj się zgadzam z tobą jak najbardziej, dzieci siedzące dłużej zdecydowanie są zdrowsze i mniej problemów mają. Dla mnie patologia to rodzenie przed terminem i rodzenie dużo po terminie, bo przecież w obu tych przypadkach wzrastają problemy i dla mamy i dla dziecka, tylko są to inne zaburzenia. Dlatego frustrujące jest rodzić przed na pewno!, a później siedzieć w szpitalu tygodniami, jak i rodzić po ze strachem o duże dziecko, pęknięcie, szycie, zielone wody itp. 🤯

Milka ja zdecydowanie wybieram moje przenoszenie, niż twój teraz trip do szpitala. Ledwo wyszłaś i znowu wracacie, jak tu życie normalne prowadzić z rodziną? To strasznie zaburza rytm 😑. Ale maluch się normalnie rozwija i jest ok z twojego punktu? Czujesz, że jest ok czy masz mega stres? 😬

Ja też urodzilam w Gnieźnie (moze sie nawet spotkałyśmy gdzieś na oddziale, bo 06.08.) I potwierdzam, że pod kątem warunków super. Przepaść w porównaniu z np. Lutycka w Poznaniu.

To będzie mój czwarty pobyt w szpitalu w tym roku. Tylko pierwszy raz z Wojtkiem po tej stronie. Dzieci bardzo to przeżywają i strasznie mi ich szkoda... Mąż też mocno obarczony bo musi godzić pracę z opieką nad dziećmi i ogarnianiem całego majdanu jak mnie nie ma...
Wojtek z mojej perspektywy jest zupełnie zdrowym dzieckiem i tego się trzymam. Kompletnie nie przygotowuję się na inny scenariusz. Za dużo stresów już miałam. Codziennie piję meliske i staram za dużo nie myśleć. Ale stres pewnie uderzy w poniedziałek jak będziemy wyjeżdżać. Mamy 2,5h drogi więc mam nadzieję że mały prześpi trasę 🫣 i że na Izbie szybko pójdzie...z takim maluchem to strasznie niekomfortowo poza domem, i z karmieniem, przewijaniem itd...

To będzie mój czwarty pobyt w szpitalu w tym roku. Tylko pierwszy raz z Wojtkiem po tej stronie. Dzieci bardzo to przeżywają i strasznie mi ich szkoda... Mąż też mocno obarczony bo musi godzić pracę z opieką nad dziećmi i ogarnianiem całego majdanu jak mnie nie ma...
Wojtek z mojej perspektywy jest zupełnie zdrowym dzieckiem i tego się trzymam. Kompletnie nie przygotowuję się na inny scenariusz. Za dużo stresów już miałam. Codziennie piję meliske i staram za dużo nie myśleć. Ale stres pewnie uderzy w poniedziałek jak będziemy wyjeżdżać. Mamy 2,5h drogi więc mam nadzieję że mały prześpi trasę 🫣 i że na Izbie szybko pójdzie...z takim maluchem to strasznie niekomfortowo poza domem, i z karmieniem, przewijaniem itd...

Sunday daj znać jak tam ci indukcja zleciała, czy samo się ruszyło? Bo mam cię nadal w oczekujących mamuśkach, a ty już chyba w domku z maluchem jesteś?


NIOBEE Trzymamy kciuki za twój pobyt jutro w szpitalu, mam nadzieję, że maluch będzie z tobą w najbliższych dniach .