Zakręcone ciężarówki ;)

Pójdziesz do lekarza,to Cię uspokoi. Te bóle,to dobry objaw. Maluszek rośnie kochana. Ilekroć masz napad,to pisz Lubie takie rozmowy,zwłaszcza ze sama mam troszkę inne podejście do sprawy. Śpij dobrze kochana

I tak mi się przypomniało z jednego forum. Witam się i pytanie od razu " jaka beta?". No cóż...ze ja bety nie robie,to nikt ze mną gadać nie chciał Ehhh....

W tym momencie Padlam

Kochana wez pod uwage ze ze mnie to zaczelo przeszkac jak zaszlam w ciaze. W ogole wszystko mi zaczlelo przeszkadzac (jeszcze za nim o tym woedzialam) jego obecnosc mi przeszkadza i jego brak obecnosci. A biorac go ja sie na to godzilam ja wiedzialam ze on ma hobby i ze zawsze w weekend rano jezdzi na ryby i mnie to nie ruszalo w ogole wiec to nie jest tak ze to jest nie udane czy cos... Mnie po prostu czasem teraz nawet przeszkadza to ze spi ze mna w lozku i ide na kanape.

Kochana moj tez ze wszystkiego rezygnuje jak tylko go poprosze naprawde tylko te cholerne ryby ale za to obiad przywozi ;p

Kochana i widzisz a ja zawsze byl marzycielka ktora zeczywistosc sciagala na ziemie ale i tak dalej bladzilam myslamo tam gdzie nie trzeba.zawsze chcialam byc lekarzem miec cos z medycyna wspolnego albo.... Aktorka zawsze lubilam gry komputerowe ale te opisowe stare RpG z kontaktem z innymi ludzmi i moze to jest szkopol nie mam prawdziwych namacalnych znajomych bo takim mniej ufam niz wam... Wiecie czemu? Znajac kogos na odleglosc nie skrzywdzi i nie odwroci sie od ciebie i nie zrani tak jak nie jeden niby prawdziwy przyjaciel... Mialam kiedys bardzo dobrego kolege ktory zawsze mowil ze przyjaciol ma tylko na odleglosc i nie znaja jego twarzy i tacy sa najlepsi....

Moja mama miala to samo... Przy pierwszym,przy mnie nie dawala rady a przy bracie mimo chorej siostry co pol roku do szpitala wracala miala czas na wszystko i na gry komputerowe i na ksiazke i na co tylko chce i na to zeby byc ze mna i bratem i z siostra w szpitalu. Podziwiam ja. I jest piekna kobieta i tez bardzo zadbana

Ja nawet tam nie wchodze ;P blahaha naprawde nawet tam nie zajrzalam bo wiem ze zaczelabym sie przejmowac a ja slusze od calej rodziny ciesz sie i nie mysl o niczym ciesz bo to dla dziecka najwazniejsze zebys byla od poczatku szczesliwa. A znaja mnie i wiedza ze jak nie zaczne tego cala soba przezywac popadne w depresje... Ja mam wykryta depresje i nerwice i tylko dzieki mojemu G wyszlam na prosta bez lekow i bez objawow ale wszyscy wiedza ze jak zaczne za duzo myslec o zlym to ze mna bedzie zle a jak ze mna bedzie zle to i z dzieckiem. Wiec moja glowe na tor myslenia innu przekierowuja...

Kochana czemu tak jest juz Ci powiedzialam to dla mojej psychi i zebym nie popadla w depresje... Naprawde. Ja sie tak boje depresji poporodowej z moimi problemami ze naprawde musze sie cieszyc dniem dzisiejszym

Kochana a ja? Nie mam objawow. Jezdze na rowerze do pracy i nie zamierzam przestac wiec moje gadanie tez nie ma za duzo wspolnego z tym bo teraz musisz sie oszczedzac bo jestes w ciazy i w ogole... Dobra jestem w pierwszej i sie boje naprawde ale z drugiej strony jak mowisz ro nie choroba i co mam sie przjmowac ze sutki mnie nie bola czy cos? Bez sensu. Ciesze sie na razie ze cudownie sie czuje bo nie wiadomo kiedy to sie zmieni :d teraz planuje wyjazd w gory na wakacje i zamierzam lazic po gorach HD

Ja mialam plan nikomu nie mowic poza mama i siostra oraz przyjaciolka i co? Samo sie stalo nie to ze ja powiedzialam ale siostra cos przez przypadek chlapnela w pracy (razem pracujemy) i w rodzinie i sie zaczelo. Droga pantoflowa. G mimo ze prosilam wygadal sie... Noo i co zrobie? Przeciez nie pbede sie z nim o to klocic... Wiec zamiast myslec o tym co sir stalo bo to sie juz stalo staram sie znalezc tego pozytywne strony... Ja wezystkiego staram sie znalezc pozytywne strony.

Blahahaah dlatego masz nas

Poniewaz ja padlam bo wczoraj drzemeczki popoludniowej nie bylo musze was teraz nadrabiac wy cholery jedne
Wiecie oczywiscie wiem ze powoli mi pada na mozg a zawsze myslalam ze w ogole mnie to nie ruszy ale jak juz wczesniej pisalam sama mama mnie nakreca... Dlaczego? Bo ja mam depresje wraz z nerwica jak napisalam wczesniej.... A dla mnie to lepsze wyjscie niz siedziec i zamartwiac sie przez pierwszy trymestr czy nie poronie czy przypadkiem to co zjadlam mu nie zaszkodzi czy cos... Czy moze to a moze tamto.... Naprawde... Jak zaczne tak myslec to nagle poloze sie na lozki i zaczne wegetowac nastepne 9 miesiecy i chce tego uniknac.
Druga sprawa to charakter. Lubie pogadac o czyms cos przemyslec i miec plan co z tego ze go potem zniszcze bo cos sie wydarzy albo po prostu stwierdze ze to nie dobry plan i z niego nici ale w koncu zalozylysmy watek ciazowy to musze sie wygadac zeby nawet zadna z was mi nie odpisala ja i tak bede nawijac ;p.
A wiecie co wam jeszcze powiem? Mowienie o ciazy oswaja mnie z nia... Nie mam parcia na wizyty i usg przed tym 10 sierpnia naprawde. Na razie w ogole sie nie denerwuje mam taki drugi dzien chilloutu. Ale tez nie dociera do mnie ze powinnam wiecej warzyw jesc ze owoce jest sezon to nawpierdzielaj sie dla dziecka. Ze to czy tamto powinnam ograniczyc. A mowienie o tym oswoim mnie z ta mysla do momentu kiedy tak naprawde uwierze. Czyli... Czasem sie zastanawiem czy to nie bedzie w momencie jak urodze dopiero jak tego szkraba nie bede miala na rekach.
Co do zlosci na mojego G. To jak pisalam strasznie mnie zaczla wkurzac i to mysle ze jak doszlo do zagniezdzenia czyli to juz tydzien naprawde. Wszystko jeszcze przed testem. I wiem ze nic takiego nie robi zr wszystkiem sie wczesniej zgadzalam i mnie to nie przeszkadzalo. Ale teraz? Teraz to bylam na niego zla ze jak dowiedzial sie o ciazy nie przyniosl mi picolo i kwiatka i mu o to zrobilam awanture... Mimo ze zawsze gardzilam romantycznoscia i takimi rzeczami i mnie wkurzaly. Wiec jak bede o swoim cos pisac to wezcie poprawke na moje hormony ciazowe ;P naprawde.
Picja ja wiem ze moje zachowanie moze kogos wkurzac ale kazdy inaczej sobie z tym radzi. A co do forum ja oprocz naszego watku to jestem jeszcze na jednym ciazowym na marcowkach i tyle. I tam sie nie udzielam. Wole was i rozowa strone... I wiem ze gdyby nie forum pewnie nie bylabym w ciazy bo rady dziewczyn przy moim problemie byly bezcenne. Ja uwazam to za cud ze tak szybko sie udalo ale tez wiem ze gdyby nie forum nie myslalabym o wszystkich poronieniach i stratach. U mnie w rodzinie ich nie bylo i jakos nie myslalam o tym wczesniej. Teraz to do mnie co kilka godzin wraca taka mysl... I dlatego wtedy mam napad wariackiego szczeacia by go zagluszyc zeby nie wpasc w depresje.
Moze teraz bedzie wam latwiej mnie zrozumiec i moje zachowanie.

I jeszcze wam powiem ze moj problem psychiczny jest spowodowany przez mojego ojca a potem przyczynil sie do tego rowniez facet. Mialam znajomych co mnie podciagali ale to nic nie dalo dopiero moj G mnie wyratowal. W ciagu roku stalam sie ta sama osoba ktora bylam przed 18stki.. Wariatem ktory nie tylko smieje sie i wydurnia jak wszyscy patrza ale takim ktory tez to robi jak nikt nie patrzy a nie przymula... I szczerze ja na forum sie zale i gadam tak na swojego i czasem to moze wygladac tak ze ten moj to taki zly i nie dobry a potem oczywiscie teksty pod tytulem rozwiedz sie albo on Cie zdradza mega mnie wkurzaja bo jest najukochanszy na swiecie ale zeby nie rzygac tecza trzeba czasem pomarudzic na swojego noo po prostu to jest zdrowe.

Dla mnie kupowanie w pierwszym trymestrze chusteczek i kosmetyków, mija się z celem. Przecież w sklepach jest tak duży asortyment, że spokojnie można to sobie kupić bliżej końcówki.
Nie mówię, żeby zostawiać wszystko na ostatnią chwilę, ale takie podstawowe rzeczy to spokojnie można kupić później
Ja tak dużo nie będę kupować, bo na początku pewnie skorzystam owszem z pampersów, ale później planuję pieluszki wielorazowe

Picja z tymi forami to trzeba mieć dystans do tego

Ja z jednej strony czasem naprawę zamykam forum i się odcinam od tego wszystkiego, bo bardzo przygnębiają mnie poronienia, czy inne choroby. Wczoraj (na innym forum), dziewczyna w 12 tygodniu dowiedziała się, że dziecko od tygodnia nie żyje. I bardzo mnie to przeraża, bo od razu człowiek myśli, 'a jak u mnie tak będzie?'. A z drugiej strony dla mnie forum to kopalnia informacji i porad.

Np. miałam przez chwilę żółty śluz na wkładce i się martwiłam co to, to mnie dziewczyny uspokoiły, że tak bywa.

Tak samo, jak jestem w wielu sprawach zielona, bo to moje pierwsze dziecko, a w najbliższej rodzinie tylko siostra męża ma małe dzieci. I mi forum dużo daje, bo jest właśnie źródłem informacji o butelkach, laktatorach, a jednak chcę takie rzeczy też wiedzieć.

Nie jestem odkręcona na tym punkcie, mój świat nie kręci się tylko wokół wózków i ubranek

Musisz znaleźć równowagę między macierzyństwem, a normalnym życiem

Co do związków, to ja też wielu nie rozumiem. Nie rozumiem bycia w związku, gdzie jest brak komunikacji, czy braku miłości, szacunku. Na dodatek nie dość,że związek kuleje, to ludzie widząc, że jest źle, to brną w to dalej i biorą śluby, robią sobie dziecko, a potem jest tylko gorzej...

Ja bardzo doceniam mojego męża, wspiera mnie szalenie, bardzo dużo robi w domu. Jest totalnym przeciwieństwem mojego ojca, więc ja wyniosłam z domu totalnie odmienny wzorzec: mamę, która robiła wszystko i ojca, który nie robił prawie nic.

Za to mój mąż gotuje, sprząta, wiesza pranie, robi zakupy i nie jest to dla niego nic dziwnego. Rozumie, że ja się źle czuję. Nie mogłam wyjść z szoku, jak ostatnio czytałam, że dzeiwczyna pisze, że jej facet mówi do niej 'zrobiłabyś coś, a nie ciągle leżysz' a ona się po prostu źle czuje...

Zresztą ja się w ciąży generalnie czuję dość dobrze, co nie zmienia faktu, że naprawdę czasem brak mi sił na to, żeby posprzątać w domu. W sobotę posprzątałam łazienkę pierwszy raz, odkąd jestem w ciąży i był to dla mnie mega wyczyn. Ale zmachałam się jak po maratonie

Skierko ja właśnie uczulałam ostatnio męża, żeby mi nie pozwolił po porodzie być taką zosią-samosią. Bo ja jestem tym typem, że ja wszystko sama, ja wszystko najlepiej, najszybciej itd.

Co do czasu na wszystko, to ja nie mogłam wyjść z szoku, jak przeczytałam, że laska pisze, że miała małe dziecko, miała w domu męża, a bywały dni, że przez cały dzień nie miała kiedy umyć zębów (!). No nie, tego niestety nie rozumiem, jak mogą być w domu dwie DOROSŁE osoby, małe dziecko i brak 2 minut (!) na umycie zębów.

A co do jedzenia, to ja przed ciążą odżywiałam się naprawdę zdrowo, więc o ciążę się nie martwiłam. Planowałam, że będzie jak do tej pory, że wdrożę więcej tzw. 'superfoods' i będzie normalnie tęcza i jednorożce. I co? I 3/4 rzeczy, które powinnam jeść lub jadłam przed ciążą, nie mogę w siebie wcisnąć.

Wynajduję takie rzeczy, które W OGÓLE mogę zjeść i je jem, nie patrzę na to, czy są super zdrowe, bo nie jadłabym nic. Ostatnio przez 3 dni z rzędu jadłam spaghetti z sosem słodko-kwaśnym ze słoika. No szczyt kulinariów, naprawdę Ale nic innego nie mogłam wcisnąć..

Ja też mało komu mówię o ciąży. Wiedzą tak naprawdę tylko najbliżsi. Jak dzisiaj na USG wyjdzie wszystko w porządku, to w sobotę powiemy większej części rodziny, bo siostra męża robi urodziny syna i będziemy się widzieć z rodzinką męża, a siostra i chrzestna jeszcze nie wiedzą. Zresztą i tak by się domyślili, bo już widać

Ciri ja tu też kiedyś pisałam, że byłam taka mądra, że ciąża to nie choroba, och, co ja to nie będę robić w ciąży: siłka, bieganie, rower, basen. I co? I zaczęłam 12 tydzien i dopiero powoli wracam do życia i będę chodzić z kijkami.
Po prostu ufam lekarzowi i skoro ona mówi, że do 10 tygodnia nie zaleca żadnych aktywności, to jednak ma jakieś uzasadnienie. A ona zdecydowanie jest zwolenniczką poglądu 'ciąża to nie choroba'.
I ja też tak uważam, niemniej jednak wolałam odpuścić, bo jak ma mi się coś stać, to wolę parę tygodni poświęcić na odpoczynek i dopiero potem ćwiczyć.

Poza tym ja w tak wczesnej ciąży jak Twoja, czułam się bardzo dobrze. Dopiero później przyszła koszmarna senność. Więc jak wracam o 15:30, zrobię obiad, zjemy, pogadamy i jest 18:00, a ja padam na twarz, to nie będę lecieć i ćwiczyć, bo 'ciąża to nie choroba'. Owszem, nie choroba, ale ja jestem zwolenniczką słuchania swojego organizmu. A mój mi bardzo dobitnie mówił, że mam zwolnić.

Zwolniłam, dużo odpoczywałam, spałam, co zaowocowało tym, że nie miałam problemów z plamieniami, krwawieniami i dolegliwościami gorszymi niż standardowe.

Ale ja nie powiedzilam ze od jutra zaczynam skladowac chusteczki? Nie zamierzam kupowac nic w pierwszym trymestrze. A pierwsze usg bede miala juz w drugim bo wizyte mam 10 sierpnia to juz bedzie 11 tydzien wedlug mnie a okresu 12 wiec za nim na usg to jeszcze dlugo. Mowie tylko o tym ze wole sobie zaczac stopniowo kupowac przez te kilka miesiecy bo wiadomo nigdy nie wiadomo jak to z praca chociaz bedzie szczegolnie ze G nie pracuje na umowe tylko ma klientow i klient raz jest raz go nie ma. Wiec chce te rzeczy ktore moge sobie zrobic zapas na dluzej. I tyle. Co do roweru pytalam poloznej powiedziala ze nie ma przeciwskazan byle by jezdzic po plaskim w miare czyli sciezka rowerowa i zeby ponad swoje sily czyli moje 4 kilometry to nawet na dobre mi zrobia przy mojej wadze. Bo musze cwiczyc (to juz wczesniej lekarz powiedzial) bo mam lekka nadwage.

Co lekarz to inne podejście.
Ja mam sporą nadwagę, a mimo to miałam zakaz ćwiczeń.

Zasugerowałam się tym:

Noo tak ale wyciagnelas jedne chusteczki z miliona innych rzeczy chyba widac ze chodzilo mi o to ze po pierwszym trymestrze zacznepo prostu wyprawke kupowac zeby wszystkiego nie robic pod koniec ciazy i zostac bez kasy.

A ja tak czytam i dochodzę do wniosku ze trafiłam na naprawde fajne dziewczyny. Naprawde. Po dzisiejszej nocy jakos tak inaczej...w smyku kupilismy zajączka pozytywke. Bezowy. Z czerwona marchewka. Puszczam maluszkowi od dzis. Co mnie obchodzi ze nie ma uszu. Dzieci moich znajomych uspokajaly sie na dzwiek tej melodii po porodzie i usmiechaly bezzebnie:)...jestem w ciąży. Ja naprawde jestem w ciąży. Choc caly czas nysle: A jesli to torbiel a nie ciaza? A jesli brak objawów i kujniecia jakiegokolwiek od 4 dni to znaczy ze nie ma jednak serduszka?...musi być dobrze.oboje tak się cieszymy...