W 2017 jako ciężarówka :)

Powiem ci że już nie spr szyjki a jak coś to tylko czasami po owulacji. Kiedyś sprawdzałam w I fazie cyklu ale dałam sobie spokój. Teraz też już od tego cyklu rezygnuje z obserwacji
Betty nooo po ponad trzech latach czas najwyższy

Też powoli nabieram takiego spokoju...będzie to będzie a w międzyczasie można się podreperować

Dokładnie. Ja dziś z nowym cyklem i nową nadzieją walczę w końcu kiedyś się uda a póki co sączę piwko miodowe nie pomyślcie że jestem jakaś pijaczka czy coś hahahahha
Minionkowa a tego mleka nadal nigdzie nie widziałam ahhahahahha chyba nie dany mi ten likier jest

Kurczaczki bo mnie zastanawia ta szyjka bo jest wysoko w stronę kręgosłupa.
Tez lubię piwko miodowe smacznego, a mleko w carrefourze jest na pewno i nie w lodówkach gdzie nabiał ale na półkach tam gdzie mleko w kartonie

Witamy

Patrzałam na te pułki i nie ma są ale w kartonach zrobię ci foto następnym razem ja nie wiem czy u nas zakomuny tylko czy co hahahha
Nie stresuj się tą szyjką ona lubi wędrować więc z nią ciężko jest zeby sprawdzać

Ok wrzucam na luz, dzięki za przywrócenie zdrowego rozsądku

Zresztą szyjkę trzeba umieć sprawdzać a ja to tak sprawdzałam jak mi się chciało i jak było lepiej ahhahahahha a pewnie w większości to źle

Też chcę piwo a nie mam

Mogę Cię poczęstować ale zostały mi trzy jabłkowe tzn mężowi ale on nie pije więc wiesz

PS. mam na sprzedaż sukienkę http://olx.pl/oferta/sprzedam-sukienke-CID87-IDgonpb.html może macie kogoś chętnego czy coś. Byłam w niej raz no i dzień przymiarki a leże i się kurzy Sorki za prywatę heheh

O dziękuję landryneczko

Znowu popadam w jakąś melancholię

co się dzieje?

No mam jakiś czas melancholijny, dopada mnie zwątpienie w to wszystko. Dlaczego tyle kobiet ma problemy? To bardzo dołuje...myślałam, że mnie to nie spotka. Im bardziej nie mogę tym bardziej chcę mieć dziecko

Dół łapie zazwyczaj w połowie cyklu.. Może hormony? Albo może monotonia?

Wierzę, że Ci się uda. Nie znam Ciebie i Twojej sytuacji, ale kobiety, które tak pragną mieć dzieci na pewno będą je miały..

Zawsze byłam do połowy nastawiona mega optymistycznie a teraz jakaś porażka....monotonia? możliwe - pojechałabym gdzieś...ale sama? Mojego męża nie ma ciągle w domu, a jak jest to mnie nie ma. Tyle pracy....To nie jego wina. Ciesze się, że się dla nas stara ale to męczy.

Na pewno potrzebujecie czasu dla siebie. Porozmawiajcie i spróbujcie znaleźć jakieś rozwiązanie

Potrzebna mi jakaś odskocznia - masz rację.
Bardzo bym chciała mieć już rodzinę...nie chcę już tego odwlekać...

Susanna Pod względem uczuć to Ciebie na pewno rozumiem. Instynkt macierzyński dopadł mnie w wieku 16 lat. Rozumiem, że jest ci ciężko. Musi być jakieś rozwiązanie, żebyś z mężem spędzała więcej czasu. Pielęgnujcie związek a uwieńczeniem będzie wasze małe cudo. Trzymam kciuki

Susanna staracie się o pierwsze dziecko?
Widzę, że dopiero 6 cykli. Tzn dopiero. Niby zdrowa para do roku czasu powinna się starać bez pomocy lekarzy. MYślę, że trochę za bardzo wydłużają czas ale z drugiej strony... my staramy się ponad trzy lata. Wiele bym dała by cofnąć się na początek starań gdy po prostu kochaliśmy się gdy chcieliśmy i staraliśmy się zupełnie na luzie. Nie wiedzieliśmy o problemach i było o wiele lepiej niż teraz. Wiadomo, lepiej znać przyczynę i starać się leczyć ale jednak te błogie chwile minęły i wiem że już nie wrócą. Teraz ciągły strach, smutek, rozczarowania że nam się nie udaje. Bo tak na dobrą sprawę teraz nie ma przyczyny niepowodzeń. I żyję w strachu, że nie uda nam się naturalnie. Jest mi przykro, że koleżanki z łatwością zachodzą w ciążę a my musimy jeździć po klinikach, co chwila badania, kłucia (byście zobaczyły moje ręce jak wyglądają od pobierania krwi ) . Ta ciągła presja, gdy gin wyznacza dni kiedy . NO ale co ktoś jest winny. Jednym uda się od tak a inni niestety. Przykro, ze nas to spotkało ale musimy walczyć. Mimo, że jest strasznie ciężko. Uwierzcie jak się załamałam jak zrobiłam betę kilka dni temu i była negatywna. Jaki był płacz i nie tyle że się nie udało ale pierwsze co pomyślałam, że nigdy nie będe mamą. Na in vitro nas nie stać niestety nie jest już refundowane. IUI mamy trzy szane a potem... zostały nam dwa naturalne cykle i 3 IUI czyli nie całe pół roku i jeżeli nic nie wyjdzie to marzenie o dziecku zostanie marzeniem...
Ale tak sobie pomyślałam nie walczę sama. Mam męża który walczy razem ze mna. Walczymy razem. W końcu musi się udać i staram się wierzyć chociaż jest trudno ale tylko to mi zostaje, że Bóg dał nam te klilka szans jeszcze te klika msc na taką mocną walkę by w tych 5miesiącach ten cud się wydarzył a w naszym życiu pojawiłosię w końcu nasze wyczekiwane szczęście... Także dziewczyny starające się klilka msc nie stresujcie się. Poróbcie badania na wlasną rękę jeżeli przez te ponad pół roku się nie udaje ale nie popadajcie w paranoje. Jeżli wyjdzie coś nie tak wtedy się bęciecie martwiły a tak... korzystajcie z tych błogich pięknych chwil kiedy staracie się o dziecko bo na prawdę gdy coś wychodzi nie tak to ten magiczny czas pryska a starania często zmieniają się w koszmar bo inaczej nie da się nazwać... Ja pierwsyz rok starań wspominam super mimo tych prób nieudanych dopiero bodajże po 8-9msc zaczęliśmy się trochę przejmować ale mimo wszystko nie był to czas produkcji czy mechaniczny....
bosz.... poryczałam się ech hormony...


aaaa i do dziewczyn które mają już pociechy, macie na prawdę wilki skarb przy sobie spróbujcie zająć nim myśli a zobaczycie w końcu zaskoczy :* ja wiele bym dała by mieć chociaż jedno dziecko